ทะเลาะกับเพื่อนเพราะเราออกห่างเขาแบบไม่รู้ตัว

เรากำลังจะขึ้นม.4ช่วงม.3เทอมสุดท้ายเรากับเพื่อนสนิทเข้าใจไม่ตรงกันค่ะจนไม่ได้คุยกันแล้วก็เหมือนจะเลิกคบกันไปเลยค่ะ ช่วงปิดเทอมเป็นอะไรที่เหงามากๆ ขอเล่าก่อนว่าเรื่องราวเป็นมายังไง ช่วงเทอม2เราสนใจในกีฬาบาสมากค่ะทุกๆเที่ยงและเลิกเรียนเราก็จะไปเล่นบาสกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง จนแทบไม่ได้เล่นกับเพื่อนกลุ่มที่สนิทกันมากๆและยิ่งเราได้มีกิจกรรมกลุ่มไปแข่งแต่งนิทานกับเพื่อนที่เราเล่นบาสด้วย จนคสพ.เรากับเพื่อนสนิทห่างเหินกันไปเรื่อยๆทั้งหมดเป็นความผิดที่เราไม่ได้คิดให้มากกว่านี้ว่าเพื่อนสนิทจะรู้สึกยังไงเพราะเราเอาเวลาไปสนใจเพื่อนกลุ่มนั้นมากกว่าเพื่อนสนิทด้วยซ้ำ จนวันที่ใกล้จะสอบปลายภาคหรือใกล้จะจบม3 เพื่อนสนิทเราได้มาบอกความใจในที่รู้สึกน้อยใจมากๆพูดตรงๆเราช็อคค่ะเราไม่ได้ใส่ใจเขาเหมือนที่เขาทำเลยรู้สึกผิดจนไม่กล้าสู้หน้าเลยค่ะเราได้แต่ขอโทษเพื่อสนิทคนนั้น อยากให้กลับมาคุยกับเราอีกรอบเราไม่กล้าเพราะกลัวเขาจะเกลียดเราค่ะ ยอมรับเลยค่ะว่าก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องนั้นเราน้อยใจเพื่อนที่มีเพื่ื่อนสนิทมากๆคนนึงเหมือนเราแต่เขาไม่ผิดค่ะที่จะมีเพื่อนเรางี่เง่าเอง เพื่อนสนิทคนนั้นเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขค่ะมันต่างจากเพื่อนกลุ่มที่เราไปเล่นบาสด้วยรู้สึกอยากย้อนเวลาไปแก้ไขมากๆเลยค่ะ ตอนนี้อยากขอแค่เขาไม่เกลียดขี้หน้าเราก็พอใจมากๆแล้วค่ะถึงจะเจ็บมากๆแต่ก็รู้สึกผิดมากๆเหมือนกันค่ะ ความรู้สึกตอนที่คบเพื่อนใหม่คือเหมือนเขาไม่ค่อยจริงใจกับเรามากเท่าไร่เลยมันมีความรู้สึกมากกว่านั้นเพราะเรามูฟออนจากเพื่อนคนเก่าไม่ได้จริงๆค่ะ แล้วก็ไม่อยากลืมด้วย สุดท้ายนี้ที่เราเขียนมาก็จะมีความรู้สึกของเราบางอย่างไม่ได้เขียนลงไปด้วย ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ