แฟนบอกเลิกเพราะทะเลาะกันบ่อย?เขาคิดดีแล้วใช่มั้ย

เราพยายามยื้อเขาทุกวิถีทาง แรกเริ่มความสัมพันธ์เราพยายามหนักมากๆ เราเป็นคนคิดมากกับความสัมพันธ์ แฟนเก่าเราติดเพื่อน ชอบเข้าร้านเหล้า ปกติเราทะเลาะกันบ่อยเพราะความต่างทางนิสัยและสังคม เราพยายามให้เขาหันมาปรับจูนกัน เพราะเขาเคยบอกว่าเขาเคยทำพลาดกับความสัมพันธ์ครั้งเก่าเพราะเขาติดเกมติดเพื่อนมาก พอเราเห็นว่าเขาเริ่มไม่ให้ความสำคัญเรา เราก็คอยเตือนจนบางทีเรียกว่าดราม่าเลยก็ได้ เราไม่เคยห้ามเขาไปไหนหรือทำอะไร แค่อยากให้เขาแบ่งเวลามาคุยกับเราบ้าง เราอยากให้แฟนเรามีความสุขที่มีเราแล้วเราเองก็อยากมีความสุขไปด้วย แต่เราก็เป็นคนติดแฟนขี้น้อยใจพอเห็นเขาเริ่มไม่แบ่งเวลาให้เราก็มักจะดราม่า แต่เราก็ทำเพราะเรากลัวว่าวันนึงเราจะทิ้งเขาไป มีปัญหาทีไรเราจะพูดทุกครั้ง แฟนบอกอยากให้เราเข้าใจเขาแล้วลดๆเรื่องทะเลาะบ้างเราก็ยอมลด เขาขอให้เรารอโทรคุยกับเขาหลังเที่ยงคืน เพราะกว่าเขาจะตื่นก็บ่ายโมงเย็น ถ้าเปิดเทอมก็เข้าใจได้ว่าต้องไปเรียน(มหาลัย)เราเลยไม่ได้มานั่งเรียกร้องอะไร แต่พอเราเห็นว่าเขาว่างเราก็จะพยายามขอเวลา เพราะโทรกันทีไรเราก็นอนเฝ้าเขาเล่นเกมตลอด มันก็ลดๆลงเพราะเรายอมที่จะไม่ไปอะไรกับการเล่นเกมของเขาจนคบกันมาได้ปีนึงเขาเริ่มติดเพื่อนหนัก เรานั่งรถไปหาจากในกทม.ไปบ้านเขา3-4ชม.ไปใช้เวลากับเขา แต่เขาติดเพื่อนมากเพื่อนมาหาที่บ้านทุกวัน เราก็อยากมีเวลากับแฟนเก่าเราบ้าง เหมือนเราแสดงอาการงี่เง่าออกมาโดยไม่รู้ตัวเพราะเรายอมเขามาเยอะ บางทีเราก็รู้สึกผิดก็เลยลดลงหันไปจัดการตัวเองความสัมพันธ์มันก็นิ่งเรื่อยมาจนถึงเดือนเมษาที่ผ่านมา แฟนเราต้องกลับบ้านตจว.ไป3อาทิตย์ เราก็รีบมาใช้เวลากับแฟน3วันก่อนเขาไป แทบไม่มีเวลาคุยกัน เราอยากให้เขามีความสุขกับครอบครัวเลยบอกเขาว่าไม่ต้องห่วงเรากลับบ้านแล้วไปใช้ชีวิตให้เต็มที่ ไม่ต้องพยายามหาเวลามาโทรหาเราก็ได้จนเขากลับจากตจว. มันก็ใกล้วันครบรอบเราพอดีแฟนเราก็มาหาเราแต่เขานัดเพื่อนไปแทงสนุ๊กต่อ อยู่ร้องคาราโอเกะกับเราแค่3ชม.นัดเจอครอบครัวเราไว้แต่สุดท้ายก็เทเพราะรีบไปตามนัดเพื่อน (เดือนที่แล้วเขาก็ลืมวันครบรอบ) เราก็นอยด์ๆ จนวันที่21ที่ผ่านมา เราขอเจอเขาก่อนเรากลับมหาลัย เขาบอกไม่มีเงิน เหนื่อย เราก็ยื้ออยู่สักพักจนเขาบอกว่าเขาขี้เกียจ เราเลยบอกเขาว่า"งั้นก็มาให้จบๆ"หมายถึงให้พูดมาตั้งแต่แรกมาเลยว่าขี้เกียจมาหา) หลังจากนั้นเขาตอบมาว่า "อืม เราเลิกกันเถอะ" เราจุกจนพูดไม่ออก ทั้งจุกทั้งงง เรานั่งพิมพ์เอกสารให้แม่อยู่ตอนนั้นเลยมึนๆเราตอบแค่ว่าอืม แล้วให้เขาวางสาย พอเราได้สติเราก็รีบขับรถไปหาเขาที่บ้านไปพยายามถามเขา เขาบอกแค่ว่าทางใครทางมัน เขาอยากพอแล้ว เขาเหนื่อย ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจเลย เราไม่เคยห้ามเขาไปไหนไม่เคยบังคับอะไร เราแค่อยากมีเวลากับแฟนบ้าง เราร้องไห้อ้อนวอนกอดขาเขา จนเพื่อนเขามาจับเราแยก เรานั่งทรมานเพราะไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดไปหลายอาทิตย์จนแม่เราต้องไปคุยกับแฟนเก่าเราให้ว่าเราทำอะไรผิด เขาบอกว่าเขาสะสม เราก็พยายามนั่งคิดทบทวนว่าเราผิดพลาดตรงไหน โทรไปง้อจนเขาบล้อคเบอร์ทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร เราพยายามบอกให้เขาใจเย็นแล้วบอกกับเราตรงๆแต่เขาก็ตัดเราทุกอย่าง จนเราท้อ เราเลยยอมถอย ผ่านไป2อาทิตย์เราจะขอของคืนจากเขาเราเลยใช้โอกาสนั้นถามเขาอีกที เขาบอกว่าเราทะเลาะกันบ่อยเขาไม่ชอบทนกับอะไรแบบนี้ เอาเข้าจริงเราเสียใจมากที่เขาคิดแบบนี้ ทั้งๆที่เราแทบไม่ได้รับอะไรจากเขาเลย เรายอมทำงานพาร์ทไทม์หาเงินเป็นครึ่งเดือนเพราะอยากไปเที่ยวกับเขา เรายอมรับนิสัยเขาทุกอย่างแม้ว่าเขารับปากว่าจะปรับให้ในสักวัน เราก็ทำใจปลงกับมันเพราะเราอยากมีเขา แต่พอรู้ว่าเขาทิ้งเราเพราะอะไรแบบนี้เรารู้สึกเหมือนสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดมันไร้ค่า เราเสียใจมาก ยิ่งเขามาทิ้งเราในวันที่เราต้องการเขามากที่สุด เขาก็ไม่เคยอยู่กับเราจนนาทีนั้น วันเกิดเราเขาก็ไม่เคยพาไปฉลองที่ไหนแต่เราก็ไม่คิดอะไรเพราะเราดีใจกับของขวัญจากเขามาก เรารู้สึกว่าเราเหนื่อยและพยายามกับความสัมพันธ์ครั้งนี้มาก มีครั้งนึงที่เขาพูดกับเราว่าเขา"ไม่อินกับความรักของเรา"เราเจ็บมากแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเขา สุดม้ายเราก็โดนทิ้งแบบไร้เยื่อใย ไม่มีแม้แต่คำขอโทษใดๆเลย ที่ผ่านมาเราร้องขอจากเขาตลอด ยอมลดยอมปรับจนไม่เหลือความเป็นตัวเอง แต่เราก็ไม่เคยยกเรื่องนี้มาพูดเวลาทะเลาะ แต่เขามักจะชอบพูดว่าเขาเหนื่อย อยากเป็นตัวเองบ้าง(อยากใช้เวลากับเพื่อน) วันนี้เรายอมรับความจริงแล้วว่าเขาคงไม่ได้รักเราเท่าที่เรารักเขา แต่เราอยากจะถามคุณผู้ชายที่เคยมีกรณีแบบนี้ในความสัมพันธ์ ว่าเขารู้สึกผิดกับอีกฝ่ายบ้างมั้ย เราไม่หวังให้เขากลับมาแล้ว แต่เขาจะรู้สึกผิดบ้างมั้ยที่ทิ้งเราไปแบบใจร้ายมากๆ