หัวหน้าเรามีนิสัยตามหัวข้อกระทู้นานแล้ว ซึ่งปกติเราก็ไม่ค่อยมีปัญหา เพราะไม่ใช่คนชอบดองงาน ได้รับมอบหมายงานก็จะรีบทำให้เสร็จเลย แต่ช่วงหลังๆมานี้เราได้รับมอบหมายงานเยอะมากจนล้นมือ ซึ่งหลายงานก็ไม่ใช่งานรูทีน และเป็นงานเร่งงานด่วน หรืองานที่ผู้บริหารสั่งมาเอง ซึ่งเรามีงานแบบนี้เข้ามาพร้อมกันหลายงาน ทำให้เราลำดับความสำคัญไม่ถูก เพราะเรามองว่ามันสำคัญและเร่งด่วนเท่ากัน ยิ่งหัวหน้าไม่กำหนดเดดไลน์ให้เราด้วย ตัวเรามีคนเดียว ก็ต้องเร่งทยอยทำให้เสร็จไปทีละงาน เราเป็นพวกทำหลายๆงานพร้อมกันไม่ไหว
แต่ผลคือทำงานเสร็จไม่ทันตามเวลาที่หัวหน้าต้องการ เช่น มีงาน 1 กับ 2 ด่วนเหมือนกัน เข้ามาพร้อมกัน เรากำลังทำงาน 1 อยู่ แต่หัวหน้ามาตามเอางาน 2 พอเรายังทำไม่เสร็จ หัวหน้าก็บ่น เราก็จะบอกไปว่าที่เรายังทำงาน 2 ไม่เสร็จ เพราะว่าเราทำงาน 1 อยู่ แต่หัวหน้าก็ไม่ยอมเข้าใจ (ปากเขาบอกว่าเข้าใจ แต่ก็บ่นอยู่นั่น) เราจึงบอกว่าถ้างั้นต่อไปหัวหน้าต้องกำหนดเดดไลน์งานให้เราด้วย แต่หัวหน้ากลับบอกว่าเราต้องทำการบ้านของเราเอง บริหารจัดการเวลาเอง (พูดแบบนี้บ่อยมากเวลาลูกน้องบอกว่าทำงานไม่ทัน)
สรุปคือเขาก็ไม่กำหนดเดดไลน์ให้เรา แล้วเราจะทำยังไง ถ้าเรากำหนดเดดไลน์เอง แต่ไม่ตรงใจหัวหน้า มันก็ไร้ประโยชน์ และปัญหานี้ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับงานด่วน กับงานรูทีนก็เป็น บางงานสามารถรอได้ ไม่ด่วนมาก แต่บางครั้งหัวหน้าก็มาตามงานนั้นเหมือนกับว่ามันด่วน พอตามปุ๊บ เราก็ต้องรีบล่กๆทำให้ ทำให้เรารู้สึกว้าวุ่นไปหมด เราไม่รู้จะพูดให้หัวหน้าเข้าใจได้ยังไง จนบางครั้งก็อยากจะขู่ลาออกซะเลย อยู่หน่วยงานรัฐด้วย คนที่ทำงานหนักก็หนักไม่หยุด คนที่ทำงานสบายก็สบายไม่หยุดเหมือนกัน แต่เรารู้สึกท้อแท้กับวิธีคิดของหัวหน้า ช่วงนี้เราหาเรื่องลาป่วยบ่อยขึ้นเพราะไม่อยากไปทำงาน (เดือนละครั้ง) มันเหนื่อยใจ ไฟจะมอด
ถ้าเราลาออก เราก็ลำบากแหละ ต้องหางานใหม่ อายุ 30+ ทักษะไม่ได้สูงอะไร ทำงานมาจนเงินเดือนขึ้นเกินเรทเด็กจบใหม่ไปเยอะ ที่ใหม่ก็คงไม่อยากเริ่มให้เงินเดือนเราสูงๆ แต่ถ้าเราออก หัวหน้าก็จะลำบากเหมือนกัน เพราะงานที่อยู่ในมือเรามันเยอะมาก ยิ่งมีงานด่วนหลายงาน งานเฉพาะกิจอีกหลายอย่าง เวลาเราไม่อยู่ก็ไม่มีใครทำแทนได้นอกจากหัวหน้า และแผนกเราก็หาคนยากมาก และถึงจะหาคนใหม่มาได้ก็ต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่กว่าจะฝึกให้เข้าใจและเป็นงานในส่วนของเรา (ขนาดเราทำมา 3 ปี ยังไม่รู้หมดทุกอย่างเลย) แล้วใครจะฝึกพนักงานใหม่ล่ะ นอกจากหัวหน้าเอง เพราะกว่าคนใหม่จะมา เราก็ออกไปแล้ว แถมคนใหม่ที่เข้ามาจะอยู่ทนไหมก็ไม่รู้ เพราะสภาพสังคม เพื่อนร่วมงาน ก็ไม่ได้ดีอะไรนัก งานก็จุกจิก หัวหน้าก็จู้จี้และชอบสั่งงานแบบไม่รู้เวลา
ช่วง 2 ปีที่ผ่านมารับคนใหม่เข้ามาทำงานบ่อย เพราะคนใหม่อยู่ไม่ทน และเราคิดว่าถ้าหัวหน้ายังเป็นแบบนี้ื ก็จะไม่มีเด็กใหม่คนไหนอยู่ทนหรอก (แต่เราจะไปพูดแบบนี้กับหัวหน้าไม่ได้ ยังไงเขาก็คิดว่าตัวเขาทำถูกต้อง เขาไม่เคยผิด เขาคิดว่าตัวเขาทำงานหนักกว่าลูกน้องเยอะ ลูกน้องไม่มีสิทธิบ่น หรือใช้อารมณ์กับเขา เขามีสิทธิบ่นได้คนเดียว)
หัวหน้าชอบสั่งงานแบบไม่กำหนดเดดไลน์ แล้วก็มาเร่งเราให้ส่งงานแบบปุบปับ
แต่ผลคือทำงานเสร็จไม่ทันตามเวลาที่หัวหน้าต้องการ เช่น มีงาน 1 กับ 2 ด่วนเหมือนกัน เข้ามาพร้อมกัน เรากำลังทำงาน 1 อยู่ แต่หัวหน้ามาตามเอางาน 2 พอเรายังทำไม่เสร็จ หัวหน้าก็บ่น เราก็จะบอกไปว่าที่เรายังทำงาน 2 ไม่เสร็จ เพราะว่าเราทำงาน 1 อยู่ แต่หัวหน้าก็ไม่ยอมเข้าใจ (ปากเขาบอกว่าเข้าใจ แต่ก็บ่นอยู่นั่น) เราจึงบอกว่าถ้างั้นต่อไปหัวหน้าต้องกำหนดเดดไลน์งานให้เราด้วย แต่หัวหน้ากลับบอกว่าเราต้องทำการบ้านของเราเอง บริหารจัดการเวลาเอง (พูดแบบนี้บ่อยมากเวลาลูกน้องบอกว่าทำงานไม่ทัน)
สรุปคือเขาก็ไม่กำหนดเดดไลน์ให้เรา แล้วเราจะทำยังไง ถ้าเรากำหนดเดดไลน์เอง แต่ไม่ตรงใจหัวหน้า มันก็ไร้ประโยชน์ และปัญหานี้ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับงานด่วน กับงานรูทีนก็เป็น บางงานสามารถรอได้ ไม่ด่วนมาก แต่บางครั้งหัวหน้าก็มาตามงานนั้นเหมือนกับว่ามันด่วน พอตามปุ๊บ เราก็ต้องรีบล่กๆทำให้ ทำให้เรารู้สึกว้าวุ่นไปหมด เราไม่รู้จะพูดให้หัวหน้าเข้าใจได้ยังไง จนบางครั้งก็อยากจะขู่ลาออกซะเลย อยู่หน่วยงานรัฐด้วย คนที่ทำงานหนักก็หนักไม่หยุด คนที่ทำงานสบายก็สบายไม่หยุดเหมือนกัน แต่เรารู้สึกท้อแท้กับวิธีคิดของหัวหน้า ช่วงนี้เราหาเรื่องลาป่วยบ่อยขึ้นเพราะไม่อยากไปทำงาน (เดือนละครั้ง) มันเหนื่อยใจ ไฟจะมอด
ถ้าเราลาออก เราก็ลำบากแหละ ต้องหางานใหม่ อายุ 30+ ทักษะไม่ได้สูงอะไร ทำงานมาจนเงินเดือนขึ้นเกินเรทเด็กจบใหม่ไปเยอะ ที่ใหม่ก็คงไม่อยากเริ่มให้เงินเดือนเราสูงๆ แต่ถ้าเราออก หัวหน้าก็จะลำบากเหมือนกัน เพราะงานที่อยู่ในมือเรามันเยอะมาก ยิ่งมีงานด่วนหลายงาน งานเฉพาะกิจอีกหลายอย่าง เวลาเราไม่อยู่ก็ไม่มีใครทำแทนได้นอกจากหัวหน้า และแผนกเราก็หาคนยากมาก และถึงจะหาคนใหม่มาได้ก็ต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่กว่าจะฝึกให้เข้าใจและเป็นงานในส่วนของเรา (ขนาดเราทำมา 3 ปี ยังไม่รู้หมดทุกอย่างเลย) แล้วใครจะฝึกพนักงานใหม่ล่ะ นอกจากหัวหน้าเอง เพราะกว่าคนใหม่จะมา เราก็ออกไปแล้ว แถมคนใหม่ที่เข้ามาจะอยู่ทนไหมก็ไม่รู้ เพราะสภาพสังคม เพื่อนร่วมงาน ก็ไม่ได้ดีอะไรนัก งานก็จุกจิก หัวหน้าก็จู้จี้และชอบสั่งงานแบบไม่รู้เวลา
ช่วง 2 ปีที่ผ่านมารับคนใหม่เข้ามาทำงานบ่อย เพราะคนใหม่อยู่ไม่ทน และเราคิดว่าถ้าหัวหน้ายังเป็นแบบนี้ื ก็จะไม่มีเด็กใหม่คนไหนอยู่ทนหรอก (แต่เราจะไปพูดแบบนี้กับหัวหน้าไม่ได้ ยังไงเขาก็คิดว่าตัวเขาทำถูกต้อง เขาไม่เคยผิด เขาคิดว่าตัวเขาทำงานหนักกว่าลูกน้องเยอะ ลูกน้องไม่มีสิทธิบ่น หรือใช้อารมณ์กับเขา เขามีสิทธิบ่นได้คนเดียว)