ทุกวันตอนกลางคืน น้องชายเป็นบ้า อ้างหายใจไม่ออก รังเกียจหายใจร่วมโลกกับคนอื่น คิดว่าตัวเองสูงส่ง วันๆ สั่งน้ำมูกหนวกหูทุกวัน กลางวันพอทน / แต่กลางคืนแหกปากแกล้งอ้วก กับอ้างว่าเหม็นกลิ่นบุหรี่ ทำทุกวัน คนเขาจะหลับจะนอน บอกดีๆ กับพูดดีๆ หาวิธี น้องชายก็พูดคำหยาบทำตัวเป็นคนบ้า มโนว่ามีกลิ่นบุหรี่ ที่จริงใส่ผ้าปิดปากก็ทำได้ แต่มันอ้างว่าหายใจไม่ออก ทำตัวเป้นบ้าตั้งแต่ปี 63 ถึงปี 65 ไม่เคยดีขึ้น จนตอนปี65 เป้นโควิต ทำตัวแพร่เชื้อตัวบ้าน จนติดเชื้อตาม พอหายดีกันหมดบอกเตือนดีๆ ก็ไม่ทำ หมดความอดทนแล้ว จะนอนเงียบๆ ก็ทำไม่ได้ ก็อีแค่เงียบๆเหมือนคนปกติ บอกหลายทีมันก็ไม่ดีขึ้น เอาน้ำร้อนราดมันเลย มันจะตายก็ช่างมัน = ต่อมามันดีขึ้น ไม่ทำตัวบ้าเหมือนเมื่อก่อน =คิดดู ถ้าน้องชายคิดได้แต่แแรก มันก็คงไม่ต้องเจ็บตัวโดนน้ำร้อนราด หลักการเหมือนครูเอาไม้เรียวตี = ถึงตีมันก็ไม่สำนึก ใช้วิธีนี้แหละ นี่เมตตาถ่วงหวังว่าเป็นปีคนมันจะปรับปรุง แต่ไม่เลว วิธีนี้แหละดีสุด ยุคนี้ คนเราต้องทำไม่ดี อีฝ่ายถึงหน้าด้านกลัว กับเป็นคนดีได้ กับได้นอนสงบเป็นปกติ