แม่เป็นคนเจ้าอารมณ์

สังคมการทำงานที่ Toxic ใจเหมือนโดนกรีด ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร้องไห้คนเดียวก็บ่อย รู้สึกเบื่อหน่าย ไม่อยากคิดไม่อยากทำอะไร ถึงทำอะไร และไม่มีใครสามรถทำอะไรเค้าได้ด้วย เมื่อเจอคนที่บอกว่าโลกใบนี้ไม่มีใครดีเท่

ตามหัวข้อเลย แฟนเราเจ้าอารมณ์มาก ชอบทำลายข้าวของ ชอบด่าเราเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เราทำที่ตัดเล็บหาย ด่าเราเกือบเป็นเกือบตาย ด่าจนเราร้องไห้ ด่าจนเราต้องขอร้องเขาว่าพอได้แล้ว แล้วมาวันนี้เรากับเค้าจะออก

อยากจะขอคำแนะนำและระบาย หนูเป็นเด็ก 14 ที่ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ 5 ขวบ พอพ่อแยกทางกับแม่ เวลาแม่​โมโห หรือ คนในบ้านทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็ลงที่หนู แต่หนูไม่เคยโกรธแม่เลยถึงแม้แม่จะไล่ไปตาย หรือ เกิดมาทำ

ขออนุญาตเล่ายาวนิดนึง: - เราอยู่เดียวตั้งแต่สมัยเรียนจบเพราะที่บ้านเลิกกันและเรื่องค่อนข้างแรง เราโดนผู้ใหญ่ (ผู้ให้กำเนิด, ขออนุญาติไม่ใช้คำว่าพ่อ/แม่เพื่อความเป็นส่วนตัว) ไล่ออกจากบ้านเพราะผู้ใหญ่ฝ

คือหนูเรียนอยู่มัธยมค่ะช่วงวัยนี้ ค่อนข้างที่จะมีปัญหากับใครบ่อยง่าย ซึ่งเวลาหนูมีปัญหากับใคร ส่วนใหญ่หนูก็นั่งด่ากับผ่านแชหรือดิสคอดเปิดไมค์ด่สบ้างนู้นี่ทนั่นแหล่ะค่ะ แล้วหนูก็เป็นทุกครั้งเลยเวลาที่ฝ

ขอคำปรึกษากับทุกคนค่ะ เรากับแฟนเพิ่งซื้อบ้านมาในราคาที่คิดว่าผ่อนไหว แต่ค่อนข้างแพงสำหรับเรา เนื่องจากมีแพลนแล้วว่าจะแต่งงานกันคบมา10ปีจนคิดว่าถึงเวลา และครอบครัวทั้งสองฝั่งมีเงื่อนไขว่าให้มีบ้านก่อ

อยากรู้ว่าถ้าเรียนไม่ไหวจริงๆ ควรทำตัวยังไงดีให้ไปรอดถึงฝั่ง คือที่จริงเราพอที่จะเรียนไหวนะ แต่เราไปเจอกับครูผู้สอนที่เจ้าอารมณ์มากๆ เราควรรับมือยังไงดี เวลาเด็กทำไม่ได้เขาจะต่อว่าเด็กด้ววถ้อยคำที่ไม่

เรื่มตั้งแต่เด็กเลย(จะเล่าแบบเนี้อๆจะได้ไม่ยาว) ไม่พอใจก็ด่าปากจัดคนอยู่รอบๆเค้าก็ด่าลับหลัง เรียกว่าวงไหนมีนินทาวงนั้นต้องมีเค้า โตมาหน่อยตอน ม.2 บ้านแตก พ่อมีเมียน้อยไปอยู่เมียน้อยจบ(ผมไม่ถูกับพ่อเพ

คือหนูอายุ 16 ค่ะ ไม่แน่ใจว่าตัวเองควรควรปรึกษาจิตแพทย์ไหมเพราะก็รู้สึกว่าแค่ตัวเองประสาทเองหรือป่าวหรือเราป่วยจิตจริงๆ ล่าสุดพึ่งได้ทุนเรียนต่อที่บ้านก็กดดัน เพราะเขาอยากให้เรียนหมอ แต่หนูตั้งใจจะเข้