จีบผญ.ที่เราเคยว่าไม่สวยยังไง

คือผมนึกขึ้นได้ว่าเคยฟังกลอนสุภาพนี้จากสักคน แล้วชอบกลอนบทนี้มาก แต่ไม่รู้ว่าใครแต่ง ที่มีเนื้อความประมาณว่าลูกผู้ชายเหมือนจะเข้มแข็งแต่มันก็แอบไปปาดน้ำตาอะไรสักอย่าง ผมอยากอ่านบทนั้นมากเลยมันอยู่ในคว

กระทู้นี้เชิงระบายความในใจครับ และจะมีการใช่นามสมมุติ เพื่อไม่ให้กระทบในอนาคต​ ตั้งแต่เรียนจบ ป.ตรีมา และผ่านพ้นช่วงชีวิตที่ขมขื่น(ชีวิตที่ถูกบังคับตั้งแต่เด็กจนโตและโดนรังแกมาตลอด) แรกเริ่มที่เริ่มง

คือผมเรียนอยู่โรงเรียนนึงแถวบ้านนอกซึ่งผมนั้นมีปัญหาเรื่องทรงผมกับคุณซึ่งผมขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่าผมไม่ใช่ผู้ชายแต่ผมเป็นทอมซึ่งผมมีปัญหาเรื่องทรงผมกับครูเปิดเทอมมาตอนเช้าตอนเข้าแถวจะมีผมกับเพื่อนอีกคนที

ผมไม่ได้จะค่อนขอดการเตะบอลในประเทศตัวเองนะครับ คือชาติเราเป็นชาติที่นิยมฟุตบอลมาก ๆ มีทีมที่เชียร์เยอะ ไม่ว่าจะเป็นทีมสโมสรจากอังกฤษ เยอรมัน ฝรั่งเศส สเปน อิตาลี หรือพวกบอลลีกบราซิล อาร์เจนตินา แม้แต่

สมัยนี้ผมว่าทุกอย่างมันเริ่มใกล้เคียงกันหมดแล้ว เพราะ internet ถนนหนทางเข้าถึงกันหมด ข้อมูลต่างๆเข้าถึงได้ง่ายแทบทุกพื้นที่ มันแยกออกยากนะระหว่างคนบ้านนอกกับในเมือง แต่ในยุคก่อนบ้านนอก กับ ต่างจังหวั

ตามหัวข้อเลยครับ

กลับไปบ้านนอกพบว่า หลายอย่างเปลี่ยนไป ที่แน่ๆ คนแก่ทะยอยเสียชีวิต หลังจากป่วยติดเตียงบ้าง ไม่ติดบ้าง แต่ค่าใช้จ่ายตอนแก่มันมากจริงๆ เรียกว่าทำงานมาทั้งชีวิตเพื่อมาจ่ายค่ารักษาตัวเอง คนแก่ที่ลำบากในว

เรื่องคือมัน​อยุ่​กันเป็นแก๊งตอนผมเดินคู่กับแฟนผ่านพวกมัน ละมันคนนึงพูดประมาณว่า"อยากได้โว้ยย"(ได้พ่ออมุงอะะ) ​ต่อหน้าเราละก็พากันหัวเราะ จังหวะนั้นผมโคตรไม่โอเคแต่ก็ไม่รุ้ต้องทำไงแม่ngอยู่ก