ใครไม่เคยได้คำชมจากคนในครอบครัวไหมคะ

เอาจริงๆก็ไม่ถึงขนาดไม่ได้เลย แต่ถ้าเทียบกับน้องแม่ยังชมบ่อยกว่าอีก ชมหล่อไม่เว้นแต่ละวัน ลูกคนอื่นก็ขยันขมว่าสวยหล่อเรียนเก่ง แต่เรานี่ได้เอเกือบทุกวิชาก็ไม่เคยชม และชอบบ่นว่าเราอ้วนทุกวัน เราเลยมีพฤติกรรมอิจฉาคนอื่นตลอดเวลา เอาดีเหนื่อยนะกับการอิจฉาคนอื่น มันไม่ได้เรื่องดีเลย ทำให้เราวิ่งตามความคาดหวังและความฝันของคนอื่นตลอด ทั้งที่ความจริงเราไม่เคยต้องการความฝันนั้นเลยสักครั้ง แต่ก็ไม่รู้จะแก้อย่างไร คงต้องตกตะกอนบ่อยๆแล้วละ

ปล.บทเรียนครั้งนี้คงต้องจดไว้เผื่อในอนาคตต้องใช้ตอนมีลูกและหัดชมเขาบ่อยๆแล้วล่ะ