ขยายความจากข้างบน คือเริ่มแรกเราเข้าม.4ที่โรงเรียนขนาดกลางแห่งหนึ่ง ตอนเทอมหนึ่งได้เรียนวิชานาฏศิลป์กับอาจารย์ท่านหนึ่งที่ดุทั้งหน้าและนิสัย ต่อมาเราได้เข้าวงโยของโรงเรียนเพราะเราอยู่ชุมนุมดนตรีอาจารย์เขาขอให้เข้าร่วมเพราะต้องการฟื้นฟูวงของโรงเรียนที่ยุบไป เรียนไปซักพักพอครูนาฏศิลป์รู้ว่าเราอยู่วงโย เวลาห้องเราทำอะไรไม่ถูกใจเขาเขาก็จะว่ารวมๆก่อนแล้วก็วนมาแซะเรากับเพื่อนที่อยู่ในวงอีกคนทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย เขาบอกว่าห้องเราเขาคุยด้วยก็ไม่คุย แต่คือที่เขาถามมันไม่มีคนตอบได้ไงตอบผิดก็ว่ามันเลยไม่มีคนตอบ เราทนผ่านม.4มาได้เพราะเทอม2ไม่มีวิชาเขา แต่พอขึ้นม.5เทอมแรกก็ได้กลับมาเรียนกับเขาอีกก็คือวันอังคารที่ผ่านมา อันนี้ก็ยอมรับว่าห้องเราผิดจริง เขาถามว่าจดสไลด์เสร็จรึยังไม่มีคนตอบ เราก็ไม่ได้ตอบเพราะปกติห้องเราจะมีคนตอบอยู่แล้ว บอกห้องเราอมน้ำลายไว้พูดว่าไร้สาระนอกห้องเขาอย่างเดียว แล้วก็วนมาแซะอีกว่าทีเรียนกับครูนักศึกษา(ครูวงโยอีกคน)นี่ตอบกันดีจัง ก็ครูเขาหล่อ เขาพูดเพาะ (ก็ใช่จ้าก็หัดพูดให้มันดีๆบ้าง)บอกเจอหน้าเดินผ่านกันก็ไม่ต้องไหว้เขาก็จะเมินพวกเราเหมือนกัน ละสายตามองมาที่เรา ในใจเราคือแบบ(ไม่เจาะจงก็ไม่ใช่แล้วอะ เพราะ.4เทอม2ที่ไม่มีวิชาเขาเดินผ่านเราก็ไหว้ตลอดแต่เขาก็จะทำเมินๆถ้าเราไม่พูดชื่อเขาก็จะไม่สนใจ) ที่เราเอามาตั้งกระทู้เพราะเรารู้สึกอึดอัดมากๆค่ะ ทนไม่ไหวแล้วค่ะ เราอยากย้ายโรงเรียนแต่แล้วก็สงสารเพื่อนค่ะ ถ้าเราออกถึงเพื่อนจะมีเพื่อนคนอื่นแต่เพื่อนที่อยู่ในวงด้วยกันมีแค่เราคนเดียว เพื่อนก็อยากย้ายเหมือนกันแหละแต่ครอบครัวเพื่อนไม่ได้เข้าใจเหมือนครอบครัว เราเลยไม่อยากทิ้งภาระให้เพื่อนคนเดียว แล้วครูวงเราก็หวังกับเราและเพื่อนมากๆ เลยไม่กล้าออก อีกใจก็อยากออกสุดๆ ถ้าเราออกจะเห็นแก่ตัวมากไหม
(ครูนาฏศิลป์กับครูวงโยเคยมีปัญหากัน เรื่องแย่งเด็กกันหรือเรื่องช่วยซ้อมเด็กคนนี้ไม่ว่างซ้อมคนนู้นอะไรไม่รู้เพราะเป็นเรื่องก่อนเราเข้า อีกเรื่องคือวงโยเก่าที่โดนยุบเด็กแต่ละคนสูบบุหรี่สูบยาในโรงเรียนเรียกได้ว่าแหล่งมั่วสุมทำให้ครูในโรงเรียนหลายคนไม่ชอบวงโยลามมาถึงตอนนี้ทั้งที่ในวงไม่มีคนสมัยนั้นแล้ว)