เราก้อไม่เข้าใจตัวเองเหมือนดันว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่จำความได้ค่ะ ตั้งแต่เรียนอยู่ประถมแล้วค่ะ เราจะมีความรู้สึกผูกพันกับคุณครูสักท่านเป็นพิเศษค่ะครูเขาก้อดีกับเรามากๆเหมือนกันค่ะแต่เราไม่ชอบเวลาที่ครูเขาไม่สนใจหรอไม่เหมือนเดิมกับเรา พอขึ้นมัธยมเราก้อมีคุณครูที่เรารุ้สึกแบบนี้เหมือนกันแต่ส่วนมากจะเป็นผู้หญิงค่ะแต่เราไม่ได้ริดในทางชู้สาวนะค่ะ เราก้อได้คุยกับคุณครูในแชทก้อสนิดสนมกับครูเลื่อยไค่ะแต่เรางงตัวเองมากเวลาเจอครูเราชอบหลบหน้าทำหน้านิ่งๆไม่กล้าคุยเหมือนในแชท แต่ก้อคุยกับครูบ้างค่ะชอบทำให้คุณครูเขาคิดว่าเราเหมือนงอลครู แต่พอเรียนจบได้มาทำงาน ก้อได้รุ้สึกแบบนี้กับพี่ที่ทำงานค่ะแต่พี่เขาเป็นผู้จัดการนะค่ะ เราก้อมีอาการเหมือนกับตอนที่รุ้สึกกับคุณครูตอนมัธยมค่ะ เรารุ้สึกอยากไห้พี่เขาสนใจเรารุ้สึกไม่ค่อยดีเวลาที่เราถูกละเลยหรือไม่ได้สนใจ แต่พี่เขาดูใจดีตอนเข้ามาทำงานแรกๆไม่ได้รุ้สึกอะไรนะค่ะแต่ไม่รุ้ว่ารุ้สึกแบบนี้ไปคั้งแต่ตอนไหนรุ้อีกที่เราก้อรุ้สึกว่าสนใจผูกพันกับพี่เขาคุยกับพี่เขา จนบางที่เราเจอเขาเรากลับไม่กล้าคุยไม่กล้าถามกลับนิ่งทำตัวไม่ถูกตื่นเต้นปะม่า แต่เวลาที่พี่เขาทักเราก่อนคุยกับเราก่อนเราจะมีความสุขกล้าคุยกล้าทุกอย่างพี่เขาก้อดูเอ็นดูชอบเราเหมือนกันค่ะ แต่ผิดที่ตัวเราทำไมเป็นแบบนิบางทีเจอพี่เขาเราก้อนิ่งไม่กล้าที่จะชวนคุยทำเหมือนคนไม่เคยคุยกันเราทำไห้พี่เขาก้อไม่ค่อยคุยกับเราสักเท่าไหร่ค่ะเราคิดมากค่ะไม่รุ้จะปรับหรือแกยังไงดี😌
ควรจะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงค่ะ ช่วยคิดหน่อยนะค่ะทุกคน เครียดมาก😔😔