ตอนม.5 คือด้วยความที่เรานั่งหลังห้อง เเล้วเขาก็นั่งตรงข้ามกับเราด้วยหลังเหมือนกัน
เเล้วมันมีครั้งหนึ่ง ที่เขามองเราเเบบ หันหน้ามามองเเบบไม่กระพริบตา มองเเบบไม่ละสายตา เเล้วไม่หลบด้วยนะ เหมือนเขาจะลืมตัวจนเเกล้งถามเราว่า เรียนอะไรคาบนี้ เราทำเเบบนี้อยู่ 2-3ครั้งนี้ละ *อะต่อปายย* เเล้วมีครั้งหนึ่งที่เราไป เที่ยวสวนเพื่อน ทั้งหมดในห้อง เเล้วตอนไปเราเผลอมองเขาตลอดเลย พอตอนกลับเรานั่งด้านข้าง เเล้วเขานั่งส่วนตรงกลาง  เผลอมองเผลอสบตากันตลอดเลย *อะต่อปายย* พอเทอม 2 เรื่องราวยาวมากก
เเต่ได้เเค่คิด ไม่ได้มีวาสนาหรอกหึ555 อะต่อปายยย เป็นบางทีว่างๆ เขาชอบหยอกล้อเล่นเรา เเบบให้เราอารมณ์ดี
*อะต่อปายย* เเล้วตอนซ้อมปัจฉิม เราเเอบมองเขาตลอดละ เเล้วเขาก็เดินมา ด้านหลังเเล้วก็บอกว่า ไม่ต่อเเถวหรอเขาจะซ้อมเเล้วนะ  เราก็เเบบเอ่อๆ
*อะต่อปายย* ตอนสอบใกล้ปิดเทอม ด้วยความที่นั้ง สอบข้างกัน เขาชอบหยอดมากๆ เเบบว่า หันหน้านอนมาทางนี้เเล้วพอเราหันไป ทำตาปริบๆใส่เราเเล้วก็ยิ้มใส่เราอีก เขินออกหน้าออกตาไม่ได้ เดียวเสียฟอร์ม ตอนที่ไปสอบดนตรี เเม่งต่อให้อยู่ใกลกันเเค่ไหนก็สบตาอะ
*อะต่อปายย*  ปิดเทอมเราต้องทำงานกลุ่มนำเสนอ จีนไทยอังกฤษ ตอนที่ไปเราไปเช้ามากๆ นั่งอยู่คนเดียวเเปปหนึ่ง สักเเปปเขาก็มาละต่างคนต่างมาเช้าเพราะนัดกัน  เรานั่งอยู่กับเขาสองคน เขาก็ชวนเราคุยตลอด เราไม่ได้อยากคุยด้วยเลยเพราะไม่ค่อยสนิทเเเเถมเป็นคนที่เเอบปลื้ม
เขาชวนเราเล่นเกมด้วยเเต่เราไม่เล่น เขาพูดเเบบว่า เล่นเกมเก่งขนาดขี้วาสนาใครน้าาา 🙄
*อะต่อปายย* อีกวันหนึ่ง ตอนที่ใกล้นำเสนอวันพรุ่งนี้ เขามานั่งข้างเรา เเล้วให้เราช่วยดูว่าผิดคำไหนบ้าง
ตอนที่เขาอ่านไป คือเขามองเเบบเป็นตาเดียวไม่ละสายตา เราสบตากับเขาตลอด เเบบสักเเปปหนึ่งเขาจำบนไม่ได้ เรานี่เเบบ เเค่นั่งสบตากูดูคำให้ก็จำไม่ได้สะเเล้วหรอคะ  *อะต่อปาย*อีกวัน วันนำเสนอ  เขาก็มาทำเเบบดูคำที่เราพูดผิดให้หน่อย สิ พอถึงตอนบ่าย นำเสนอเสร็จเเล้ว เราไปเข้าห้องน้ำ เเล้วกลับมาเรานั่งอยู่ข้างหลัง เเล้วบอกใก้เรามานั่งนี่ นั่งหน้าเขา เราก็ไม่อยากไป เพราะเราตัดใจ##จบ ถามได้เพราะเยอะเกิน
###ด้วนความที่เราเป็นคนที่เงียบๆ เเมนๆ  
***ถามเพิ่มได้นะคะ เพราะเรื่องเยอะมาก บางอย่างก็ลืม