ปมในใจ

•เข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนป.4 เราถูก
กลุ่มๆนึงบูลลี่ว่าเป็นโรคอัลไซเมอร์
พวกเขาดูสนุกมากเลยค่ะที่ได้บูลลี่เรา
กลุ่มนั้นมีคนในกลุ่มอยู่ 5-6 คน รุมบูลลี่เราคนเดียว
•พอเราโตขึ้นก็ยังเป็นปมในใจมาโดยตลอด เหมือนพวกเขาจะลืมไปแล้วล่ะค่ะที่บูลลี่เราในตอนนั้น แต่คนที่โดนบูลลี่มันไม่เคยลืมไงคะ
จนถึงตอนนี้เราก็ไม่เคยได้รับคำขอโทษจากใครในกลุ่มนั้นสักคน เราไม่ได้ต้องการอะไรเลยค่ะนอกจากคำขอโทษ
•สุดท้ายนี้ฝากถึงคนที่เคยบูลลี่คนอื่นอยากให้ไปขอโทษเขานะคะการขอโทษไม่มีอะไรเสียหายหรอกค่ะบางทีพวกคุณอาจจะลืมว่าเคยบูลลี่ใครไว้แต่คนที่โดนบูลลี่ฝังใจนะคะ •ขอบคุณที่เข้ามาอ่านข้อความของเรานะคะใครที่โดนบูลลี่อยู่เราขอให้ผ่านช่วงเวลานั่นไปได้เราเป็นกำลังใจให้น้าา✌🏻🫂