อายุ25ปีแต่ชีวิตไปได้ยังไม่ไกลเท่าคนอื่นเลยค่ะ เมื่อก่อนไม่เคยเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใครเลยนะค่ะ แต่ตอนนี้มันแย่ไปหมด หรือเรามองโลกในเเง่ลบค่ะ เคยคิดว่าครอบครัวคือเซฟโซนที่ดีที่สุดในชีวิตหรือแค่หลอกตัวเองว่าสักวันมันจะดีขึ้นเอง เรารุ้สึกเเย่มาก ทั้งๆที่เราก้ทำดีมาตลอด พอเราเคลียดสะสมมากๆ เราเเค่อดทนไม่ได้กับคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเรา คนในครอบครัวกลับมาว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีพูดอะไรสั่งสอนอะไรไม่ได้เลยทั้งๆที่ี่เราก็ไม่ได้เเบบนั้นเราพยายามทำให้หน้าที่ของเราดีที่สุด เเต่เรากลับรุ้สึกเเน ผิดพลาดไปหมด ชีวิตไร้ค่าไม่อยากทำอะไรเลยแค่อยากนอนหลับไป แต่ทำไม่ได้ชีวิตต้องอยูเพื่อลูก ชีวิตเราเลือกอะไรได้บ้างค่ะ อยากหนีออกจากครอบครัวแต่ทำไม่ได้ เพราะลูกต้องเข้าโรงเรียน
ใหม่อีก ชีวิตเราเลือกอะไรได้บ้างค่ะ พอจะหยิบจับทำอะไรก้โดนว่าไม่มีปัญญาทำหรอก ทั้งๆที่ยังไม่ได้ลงมือทำ เกิดมาไม่เคยโทษแม่เลยนะค่ะ ได้เเต่โทษตัวเองที่เกิดมาผิดที่ ผิดคนบางที่โดนกระทำจนมีคนสงสาร ถ้าเป้นคนอื่นคงหนีออกจากบ้านไปแล้วละค่ะแต่เราทำไม่ได้กลัวแม่ตัวเองมองเราไม่ดี เพราะตอนนี้เราก้ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาอยุ่เเล้วค่ะ
โรคซึมเศร้าเกิดจากตัวเราหรือคนรอบข้างค่ะ?
ใหม่อีก ชีวิตเราเลือกอะไรได้บ้างค่ะ พอจะหยิบจับทำอะไรก้โดนว่าไม่มีปัญญาทำหรอก ทั้งๆที่ยังไม่ได้ลงมือทำ เกิดมาไม่เคยโทษแม่เลยนะค่ะ ได้เเต่โทษตัวเองที่เกิดมาผิดที่ ผิดคนบางที่โดนกระทำจนมีคนสงสาร ถ้าเป้นคนอื่นคงหนีออกจากบ้านไปแล้วละค่ะแต่เราทำไม่ได้กลัวแม่ตัวเองมองเราไม่ดี เพราะตอนนี้เราก้ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาอยุ่เเล้วค่ะ