TW: วิตกกังวล
คือเรามีเพื่อนคนนึงอ่ะค่ะ เรามีปัญหาทางบ้านนิดหน่อยตอนนั้น แล้วเราเล่าให้เขาว่าเรามีอาการจิตเวช เพราะตอนนั้นเรามองว่าเขาเป็นคนเดียวที่รับฟังเรา พอมีอะไรหนักใจเราก็เล่าให้เขาฟังแล้วพยายามหาทางแก้ด้วยกันตลอด แต่พอผ่านไปนานๆ จู่ๆก็มีวันนึงที่เรานั่งกับเพื่อนและครูที่ปรึกษาค่ะ เค้าก็ถามว่าอยากเข้ามหาลัยไหนยังไง แต่จู่ๆเพื่อนเราก็พูดว่า"ถ้าการรับฟังคนอื่นตลอดเวลาจะมีผลเสียอะไรไหม" เราก็ช็อคค่ะ รู้สึกผิดด้วยที่เล่าให้เพื่อนเราฟังมากไป แต่จริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะควรถามแบบนั้นอะ(ในความคิดเห็นเรา) ทำไมไม่ถามเราตรงๆเลยล่ะ
ครั้งที่สองก็เราเข้าดิสคอมมูวาดรูปค่ะและเขาเข้ามาด้วย เราไม่ได้แอดกันในนั้นเลยไม่รู้ว่าใครเป็นเขา(แต่เราจำจากเสียงและเพื่อนในห้องเราก็ชวนเขาเข้ามา) พอเขาเข้ามาในแชทเสียงจู่ๆก็วนมาลูปเดิม"ผมมีเพื่อนคนนึงมันน่ารำคาญมาก มันบอกมันเป็นจิตเวชอ่ะ แล้วเป็นภาระผมมากเลย แต่ผมก็อยู่กับมันได้นะ" เราก็ซึมเลยค่ะ ไม่คุยด้วยแล้วตีตัวออกห่างเลยเพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว
และครั้งล่าสุดค่ะเรามีเรื่องกับเพื่อนสนิทเรา(ทะเลาะกัน งอนกันปกติ) เขาก็ทักมาหาเพื่อนเราแล้วบอกว่าไม่ต้องมายุ่งกับเรา ไม่ใช่ไม่อยากคุยกับเราแต่เราเดินหนีเพราะรับไม่ได้ที่เขาพูดไปแบบนั้น(เขายังไม่เคยขอโทษตั้งแต่ครั้งแรก) เขาเลยปล่อยเราอยู่คนเดียว เราก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องของเขาเลยทำไมถึงพูดแบบนี้
เราอยากตัดขาดมากค่ะ แต่เพราะงานเลยจำเป็นต้องคุยกันอยู่ เรากังวลทุกครั้งที่คุยกับเขาเลย ไม่รู้เขาจะมาทำตัวดีใส่แล้วเอาเราไปพูดไม่ดีอีกไหม ตอนนี้เราเลยเงียบอย่างเดียวค่ะ ไม่อยากให้เป็นปัญหาอีก เป็นเพราะเรารึเปล่าคะที่ใจง่ายให้โอกาสเขาตลอด
เราให้โอกาสเพื่อนเราคนนี้เยอะไปไหม?
คือเรามีเพื่อนคนนึงอ่ะค่ะ เรามีปัญหาทางบ้านนิดหน่อยตอนนั้น แล้วเราเล่าให้เขาว่าเรามีอาการจิตเวช เพราะตอนนั้นเรามองว่าเขาเป็นคนเดียวที่รับฟังเรา พอมีอะไรหนักใจเราก็เล่าให้เขาฟังแล้วพยายามหาทางแก้ด้วยกันตลอด แต่พอผ่านไปนานๆ จู่ๆก็มีวันนึงที่เรานั่งกับเพื่อนและครูที่ปรึกษาค่ะ เค้าก็ถามว่าอยากเข้ามหาลัยไหนยังไง แต่จู่ๆเพื่อนเราก็พูดว่า"ถ้าการรับฟังคนอื่นตลอดเวลาจะมีผลเสียอะไรไหม" เราก็ช็อคค่ะ รู้สึกผิดด้วยที่เล่าให้เพื่อนเราฟังมากไป แต่จริงๆมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะควรถามแบบนั้นอะ(ในความคิดเห็นเรา) ทำไมไม่ถามเราตรงๆเลยล่ะ
ครั้งที่สองก็เราเข้าดิสคอมมูวาดรูปค่ะและเขาเข้ามาด้วย เราไม่ได้แอดกันในนั้นเลยไม่รู้ว่าใครเป็นเขา(แต่เราจำจากเสียงและเพื่อนในห้องเราก็ชวนเขาเข้ามา) พอเขาเข้ามาในแชทเสียงจู่ๆก็วนมาลูปเดิม"ผมมีเพื่อนคนนึงมันน่ารำคาญมาก มันบอกมันเป็นจิตเวชอ่ะ แล้วเป็นภาระผมมากเลย แต่ผมก็อยู่กับมันได้นะ" เราก็ซึมเลยค่ะ ไม่คุยด้วยแล้วตีตัวออกห่างเลยเพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว
และครั้งล่าสุดค่ะเรามีเรื่องกับเพื่อนสนิทเรา(ทะเลาะกัน งอนกันปกติ) เขาก็ทักมาหาเพื่อนเราแล้วบอกว่าไม่ต้องมายุ่งกับเรา ไม่ใช่ไม่อยากคุยกับเราแต่เราเดินหนีเพราะรับไม่ได้ที่เขาพูดไปแบบนั้น(เขายังไม่เคยขอโทษตั้งแต่ครั้งแรก) เขาเลยปล่อยเราอยู่คนเดียว เราก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทั้งๆที่มันไม่ใช่เรื่องของเขาเลยทำไมถึงพูดแบบนี้
เราอยากตัดขาดมากค่ะ แต่เพราะงานเลยจำเป็นต้องคุยกันอยู่ เรากังวลทุกครั้งที่คุยกับเขาเลย ไม่รู้เขาจะมาทำตัวดีใส่แล้วเอาเราไปพูดไม่ดีอีกไหม ตอนนี้เราเลยเงียบอย่างเดียวค่ะ ไม่อยากให้เป็นปัญหาอีก เป็นเพราะเรารึเปล่าคะที่ใจง่ายให้โอกาสเขาตลอด