ปัจจุบันอายุ14ค่ะทุกวันนี้รู้สึกชีวิตไม่เป้าหมายไม่มีอะไรเลยรู้สึกว่างเปล่าเคว้งหมดไฟจริงๆนะคะเพื่อนก็ไม่มีใครจริงใจพ่อแม่ครอบครัวเราไม่อบอุ่นค่ะพ่อแม่เลิกกันพ่อมีครอบครัวใหม่ตัวเราอยู่กับแม่มันไม่รู้สิคะอธิบายไม่ถูกเหมือนเราไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่เลยเราไม่เคยได้กอดแม่สักครั้งในชีวิตมันเหนื่อยมาค่ะแต่ปีที่แล้วตอนเราอายุ13เราเป็นเด็กขาดความอบอุ่นจริงๆค่ะเราเลยเลือกไปกับเพื่อนที่เกเรจากเด็กที่เกรดเฉลี่ย4.00ทุกปีกับกลายเป็นเด็กที่ทีเกรดไม่ถึง2.00เราลองยาแต่ไม่ใช่ยาบ้านะคะเป็นยาที่เรียกกันว่าB5ลองไปแล้วมันประสาทหลอนมากๆหลอนจนตื่นแมาแม่เราก็มาคุยกับเราและแม่เรากะเปลี่ยนตัวเองใจดีขึ้นใส่ใจขึ้นแต่มันก็ได้แค่ช่วงแรกหลังๆแม่ก็ห่างเหินกับเราเหมือนเดิมค่ะเราจะเป็นอะไรก็ตามแต่แม่เราจะไม่สนใจบางทีจะซ้ำเติมโดยใช้คำพูดห่างเหินกับเรามันไม่มีความสุขเรารู้สึกไม่เหลือใครในชีวิตรู้สึกอยู่ตัวคนเดียวหมดไฟในการใช้ชีวิตมากๆแต่เราไม่คิดจะกลับไปใช้ยาเลยนะคะมันทรมานมากเราก็อยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเราไหม?เราอยากหลุดพ้นจากความคิดนี้ความโดดเดี่ยวแบบนี้ต้องทำยังไงคะ
อายุ14หมดไฟในการใช้ชีวิต