ผมยังอ่านถึงเเค่ 5.2 นะ ในเมื่อมีทัพจากหลายเมืองพร้อมจะมาจัดการกับเธอ พันธมิตต่างเมืองก็น้อย คนสนิททรยศก็มี มังกรก็ไม่ฟัง นายบำเรอ(?)ก็พยายามทำตัวเป็นเจ้าของ จะเเต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ให้เหตุการณ์มันดี

มันก็ไม่ดีเสมอไปหรอกครับ ผมเห็นตัวอย่างมาแล้ว  พวกคนบริการ  คนขายที่อยู่ในสถานะสามารถหลุดพ้นคำว่าลูกค้าคตือพระเจ้าได้ ผมบอกเลยไม่เวิร์คครับ  บางคนเขาจะลืมตัว  หยิ่ง ไม่แคร์ ไม่ง้

ผมสงสัยมานานแล้วครับว่า คนเรานี่มันต้องทำตัวยังไงถึงจะพอดีในสายตาคนอื่น เวลาผมเลือกที่จะไปไหนมาไหนกับพ่อแม่ ไปกินข้าว ไปเที่ยว หรือแค่ใช้เวลาด้วยกันบ้าง ก็จะมีคนพูดประมาณว่า “โตแล้วยังติดบ้านเห

คืองี้จขกทเนี่ยเป็นนักอ่านนิยายเว็บ แล้วไปเจอคำรีวิวในเว็บนึงมา เนื้อความมันจะประมาณงอแงเพราะพระเอกไม่เทพ อ้างน้ันโยงนี่ ด่าไปต่างๆนาๆ จนรีวิวที่เจ้าตัวเขียนเนี่ยมันไม่มีความเป็นจริงเลย เรียกได้ว่าเป็

ตามหัวข้อเลยค่ะ บรรดาคนเป็นลูกน้องรู้สึกยังไงบ้างคะ ที่มีหัวหน้างานเป็นคนอารมณ์ร้าย ไม่ถูกใจก็ด่าแบบไม่ให้เกียรติ นิดหน่อยก็ว่า มองทุกอย่างในแง่ลบไปหมด ไม่รับฟังปัญหา เจอแบบนี้ไปทำยังไงกันบ้างคะ? อยา