สวัสดีค่ะ หนูอายุ13ปี มีน้องชาย1คนมีเเม่เเละย่า กับพ่อ หนูรู้สึกเเย่ทุกครั้งเม่คุยหรือสนทนากับพ่อ หนูเหนื่อยมากกับพ่องานพ่อ หนูกับย่าก็ต้องช่วยเเต่ช่วยในที่นี้คือใช้ย่าเเละหนูทั้งที่คืออาชีพของตน ทุกวันนี้พ่อหนูเหมืนคนไม่ปกติ เพราะหลายๆครั้งเเกเหมือนคนหลอน เเต่หนูรู้สึกดีเมื่ออยู่กับเเม่ กับญาติพ่อชอบด่าหนูจี้หนู ใช้หนูเค้าหนู มีมากมายที่อยากเล่าเเต่ตอนพิมพ์นี้หนูยังต้องร้องไห้เพราะชีวิตที่มีพ่อเเบบนี้ หนูเหนื่อยหนูไม่อยากอยู่เเต่ก็มีเเม่กับน้องที่ทำให้ชีวิตหนูต้องอยู่เพราะหนูอยากทำงานหาเงินเยอะๆเลี้ยงน้องกับเเม่ส่งน้องเรียนสูงๆเเม่ได้อยู่สบายไม่ใช่เหมือนชีวิตนี้ หนูเหนื่อยมากๆค่ะหนูเกลียดที่มีพ่อเเบบนี้นิสัยพ่อเเบบนี้ เกลียดทุกๆอย่างเเละที่สุด อายมากๆกับการกระทำของพ่อเช่น พ่อหนูมีรถกระบะเก่าๆที่ซื้อมาหลักเเสนตอนนี้ตกกระป๋องเเล้วค่ะ เหลือหลักหมื่น พ่อชอบบิ่งรถเร็วๆเเล้วท่มันดังเเล้วชอบเบรคอีดๆๆๆ หนูเกลียดเเละตอนพ่อเมามันชอบด่าหนูใช้คำมีงๆกูๆ ถ้าไม่ติดว่าหนูเป็นลูกก็พูดเเล้วค่ะ หนูไม่ดูพอต บุหรี่ ไม่ดื่มเหล้า เบียร์ เพราะหนูรู้เเละเกลียด หลายคนคงรู้ว่าชีวิตเรามันเเตกต่างกันนะคะ เราเกิดมาต้องใช้ให้คุ้มค่า หนูเป็นเมนส์ก็ใช้หนูไปนั้นนี้ งานนู้นนี้ เหนื่อยที่สุด เพื่อเเม่น้อง😔😭
ชีวิตในทุกๆวัน