ขอพท.ระบายหน่อยนะคะคือเรากับพี่ตอนเด็กคือรักกันมากๆเลยค่ะแต่พอโตมาคือคนละขั้วเลยหน้าไม่มองแล้วพี่เราคือไม่ชอบเราเลยแหละอาจจะมีส่วนมาจากตอนเด็กๆด้วยที่นาวนางชอบแกล้งเราแล้วเราก็มีฟ้องพ่อก็ตามภาษาเด็กนั้นแหละค่ะพ่อก็จะมีดุมีว่าพี่เรามันก็มีมาเรื่อยๆนั้นแหละค่ะนั้นก็คือเป็นเหตุผลนึงที่นางเกลียดเราแต่เราก็ไม่รู้จะทำไงเลยค่ะตอนนั้นมันก็เด็กด้วยนางก็เกลียดเรามากๆชนิดที่เหมือนไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆเลยค่ะแต่เราก็พยายามคุยอะไรมาตลอดเลยนะคะแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยพี่เรานิสัยก็จะคล้ายๆพ่อแบบโลกส่วนตัวสูงด่าแรงอะไรแบบนี้ค่ะนางก็ด่าเรามาตลอดแหละแต่เราก็ชินมาตลอดจริงๆเราปกป้องนางมาตลอดเลยนะคะเวลานางทำอะไรเราเราพอเราโตขึ้นเราก็ไม่อยากให่นางโดนพ่อด่าเพราะพ่อเราเป็นคนด่าแรงเราก็สงสารพี่เราเราก็ปกป้องนางมารับผิดแทนเวลาทำอะไรผิดแต่กลับกันโดยที่ว่านางชอบเอาเรื่องเราไปฟ้องยายเราตลอดแล้วยายก็โทรมาด่าเราแต่เราก็ไม่ค่อยจะตอบโต้หรอกค่ะเพราะรู้ว่ายังไงเราก็ผิดอยู่ดีแต่พอมันมาถึงล่าสุดเลยค่ะยายโทรมาว่าเราเราฟีลขาดจริงๆเราโกรธมากโมโหจนร้องไห้เพราะเราโดนแบบนี้มาตลอดจนเราเหนื่อยนางไม่เคยปกป้องเราเลยเอาเราไปว่าไปฟ้องตลอดจนคืดว่าเราทำอะไรให้เค้าเกลียดขนาดนั้นเลยหรอทำไมสิ่งที่เราหวังดีมาตลอดแต่เค้ากลับไม่สนแล้วเรียกที่จะทำแบบนี้กับเราไปตลอด(คือพ่อเราชอบว่าพี่เราตอนเด็กจนทุกๆคนคิดว่าเราขี้ฟ้องพ่อรักเรามากกว่าพี่เราญาติทุกคนเขาปกป้องพี่เราคนนี้มากแต่เหมือนกลับเป็นแค่เราที่เค้าคิดว่าเราไม่ดีจนคนที่เข้าข้างเราอาจจะมีแค่พ่อแล้วค่ะพี่เราทำไรไม่ผิดแล้วคนให้ท้ายนางตลอดเลย)