สวัสดีค่ะ ขอมาปรึกษาปัญหาที่หนักใจมาหลายเดือน
จะว่าเราก็ได้ค่ะ เรารู้ว่าเราทำผิดมากๆ แต่เราต้องการคำแนะนำจริงๆ เพราะเล่าให้ใครฟังไม่ได้
เรากับแฟนคบกันมา 7 ปี ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยค่ะ จนต้องทำงาน เราทำงานอยู่แถวๆมหาลัยในภาคกลางค่ะ
ส่วนแฟนทำงานต่างประเทศ ประมาณ 6-12 เดือนกลับไทยครั้งนึง เรากับแฟนสนิทกันมากๆ
เราคุยกันได้ทุกเรื่อง เราเปิดตัวกันทุกอย่างค่ะ เจอพ่อแม่ของอีกฝ่าย จนช่วงปีแรกที่เค้ากลับมาจากทำงาน
ที่บ้านก็อนุญาตให้เค้ามาอยู่กินกับเราได้ค่ะ ที่บ้านเราเลย เพราะก็มีแพลนว่าจะแต่งในอีก 2-3ปี
เราเก็บเงินด้วยกันค่ะ และก็ซื้อบ้านด้วยกัน เพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ได้ปีนึงค่ะ
เรื่องมันเริ่มตรงปีที่แล้ว เราเหงามาก เหงาจนร้องไห้ โทรคุยกับเค้าก็ไม่ว่าง
คือแฟนเราเค้าจะเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยแสดงความรักเท่าไหร่ จะเป็นคนใช้เวลาอยู่กับปัจจุบัน
สนใจคนตรงหน้ามากๆ ยิ่งถ้าคุยกันผ่านทรส เค้าก็จะเน้นสนใจคนที่อยู่กับเค้า ณ ตอนนั้นมากกว่า
จนผ่านไป 1เดือน เราคุยกับเค้าจริงจังว่าเราเหงา ทำยังไงดี เราไปเที่ยวกับเพื่อนก็แล้ว กับครอบครัวก็แล้ว
เค้าก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน จนมันเป็นแบบนั้นมา 2เดือน ที่เราทน ร้องไห้ และพยายามจะกดความรู้สึกไว้
จนมีคนรอบตัวบางคนก็แนะนำว่าลองหาคนคุยดู ให้หายเหงา เราเลยโหลดแอพคุยหาเพื่อนอ่ะค่ะ
แล้วบังเอิญไปเจอเพื่อนเก่าที่เรียนมหาลัยด้วยกัน ก็คุยกันถูกคอค่ะ เราก็บอกเค้าตั้งแต่แรกนะคะว่าเรามีแฟนแล้ว
เราเริ่มนัดไปร้านอาหารด้วยกัน เริ่มไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น แฟนเราไม่รู้ค่ะ เพราะถ้าเราไม่โทรไปเค้าก็ไม่โทรมา
บางทีก็ 3-5วันคุยกันประโยคนึงค่ะ พอโทรไปสักพักต่างคนก็ต่างจะวางสาย เค้าก็จะบอกว่าขอฟังเพลงหรือขอไปดูหนังก่อน
ส่วนฉันก็อยากวางเพื่อจะมาคุยกับอีกคน จนนานวันเข้า จากแค่กิ้ก เรากลายเป็นมาคบกันค่ะ เราตกลงเป็นแฟนกัน
คือกลายเป็นว่าเราคบซ้อน กับคนนี้เรารู้สึกชุ่มชื่นหัวใจมากๆค่ะ เพราะไม่มีความรู้สึกนี้มานานแล้ว แฟนเราไม่หวานแล้วค่ะ ไม่แสดงความรัก มีใครมาจีบก็ไม่หึง คบกันเหมือนเพื่อน ชินกันมากๆ เหมือนคนในครอบครัวมากกว่า พอเจอแบบนี้ไปเลยรู้สึกว่านี่ล่ะมันคือความรัก
จนเวลาผ่านไปนานเข้า มันเรื่มเจอเหตุการณ์ต่างๆทำให้เรากับคนๆนี้ต้องช่วยกันแก้ปัญหา หรือมีการพูดคุยกัน จนรู้สึกว่าคนนี้ใช่ค่ะ
จนวันที่แฟนเราใกล้กลับมา เรากับแฟนคนที่2คนเรา ต่างคนต่างกอดคอกันร้องไห้ เค้าก็ขอล่ะค่ะให้เราเลือกเค้า ไม่งั้นทุกอย่างมันจะวนลูปแบบนี้
แต่เรายังไม่อยากตัดสินใจอะไรค่ะ เลยคุยกันว่าถ้าเราไม่รู้สึกกับแฟนเราแล้ว เราจะเลิกค่ะ เพราะไม่อยากทำร้ายแฟนเราด้วย เค้าจะได้เริ่มต้นใหม่
จนแฟนเรากลับมา เรากลับไม่มีความรู้สึกดีใจเลยค่ะ เรารู้สึกคิดถึงแฟนคนที่2ของเรามากๆ จนเราร้องไห้
แต่ระหว่างนั้นก็แทบไม่ได้คุย เราอยากให้เวลากับตัวเองเต็มที่ จนตอนนี้ผ่านไปครึ่งเดือน เรายังไม่แตะตัวแฟนก่อน ไม่ได้มีอะไรกัน
ไม่เอนจอยที่จะแชร์เรื่องราวต่างๆในแต่ละวันให้กัน ไม่รู้สึกว่าเขามีเสน่ห์แล้ว ไม่รู้สึกว่าหลงไหลแล้ว ในขณะที่เขายังทำดีกับเรา ยังทำอาหารให้เรา ไปรับส่งที่ทำงาน (จะใส่ใจมากกว่าคุยในทรส.ค่ะเป็นปกติ)
แฟนเราอายุเท่ากัน แต่มีความเป็นผู้ใหญ่ค่ะ มีฐานะดีค่ะ ทำงานที่มีหน้ามีตาในสังคม คนที่บ้านเราชอบเขามากๆสนิทกันเลยค่ะ แต่พวกเรื่องเงินหรือการวางแผนใช้จ่ายจะเป็นเราจัดการ เราจะมีภาวะความเป็นผู้นำมากกว่า
ส่วนแฟนอีกคนของเราก็อายุเท่ากันค่ะ แต่จะไม่ค่อยเป็นผู้ใหญ่เท่าไหร่ บางเรื่องยังไม่ค่อยมีวุฒิภาวะเท่าคนแรกค่ะ จะเล่นมั่งจริงจังมั่งอยู่ ฐานะพอมีพอใช้ค่ะ ทำงานค้าขายออนไลน์ค่ะ
ทั้งคู่เทคแคร์เราดีค่ะ และดูรักเราทั้งคู่ค่ะ
แต่ระยัเวลาคนแรกคือ 7ปี อีกคนคือ 1ปี
บ้านที่มีเป็นชื่อของเรา+แฟนนะคะ ยังไม่แต่งค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ เราสับสนมากๆ
1.สถานการณ์ตอนนี้
A.เรารักแฟนเราแต่แค่ชินกัน ส่วนคนใหม่เป็นแค่ความหลง
B.เราหมดรักแฟนเราแล้ว เรารักแฟนใหม่แล้ว
2.ถ้าเป็นเพื่อนๆจะเลือกทางไหนคะ
A.ทำตามหัวใจ ยอมทิ้งทุกอย่างแล้วเริ่มใหม่กับคนใหม่ เผชิญหน้ากับปัญหาและตอบคำถามสังคม
B.ทำตามเหตุผล คบคนเดิมและเลิกกับคนใหม่
หรือมีใครคิดว่าจะกลับมารักคนเดิมได้ไหมคะ
เพราะเราก็ไม่อยากเริ่มใหม่ เราสร้างกันมาระดับนึง เราก็อยากจะใช้ด้วยกัน
อีกอย่างเรายังเป็นห่วงแฟนเราอยู่ค่ะ เค้าทำงานจากบ้านไปเป็นปี แต่กลับมาแฟนมีคนใหม่ ทุกอย่างที่สร้างไว้ ทุกอย่างที่วางแผนมันพังลง
เราควรทำยังไงดีคะ ขอสอบถามเพื่อนๆพี่ๆผู้ใหญ่หลายๆท่านที่มีประสบการณ์ทีค่ะ
ปัญหานอกใจ จนถึงวันที่ต้องเลือก
จะว่าเราก็ได้ค่ะ เรารู้ว่าเราทำผิดมากๆ แต่เราต้องการคำแนะนำจริงๆ เพราะเล่าให้ใครฟังไม่ได้
เรากับแฟนคบกันมา 7 ปี ตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยค่ะ จนต้องทำงาน เราทำงานอยู่แถวๆมหาลัยในภาคกลางค่ะ
ส่วนแฟนทำงานต่างประเทศ ประมาณ 6-12 เดือนกลับไทยครั้งนึง เรากับแฟนสนิทกันมากๆ
เราคุยกันได้ทุกเรื่อง เราเปิดตัวกันทุกอย่างค่ะ เจอพ่อแม่ของอีกฝ่าย จนช่วงปีแรกที่เค้ากลับมาจากทำงาน
ที่บ้านก็อนุญาตให้เค้ามาอยู่กินกับเราได้ค่ะ ที่บ้านเราเลย เพราะก็มีแพลนว่าจะแต่งในอีก 2-3ปี
เราเก็บเงินด้วยกันค่ะ และก็ซื้อบ้านด้วยกัน เพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ได้ปีนึงค่ะ
เรื่องมันเริ่มตรงปีที่แล้ว เราเหงามาก เหงาจนร้องไห้ โทรคุยกับเค้าก็ไม่ว่าง
คือแฟนเราเค้าจะเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยแสดงความรักเท่าไหร่ จะเป็นคนใช้เวลาอยู่กับปัจจุบัน
สนใจคนตรงหน้ามากๆ ยิ่งถ้าคุยกันผ่านทรส เค้าก็จะเน้นสนใจคนที่อยู่กับเค้า ณ ตอนนั้นมากกว่า
จนผ่านไป 1เดือน เราคุยกับเค้าจริงจังว่าเราเหงา ทำยังไงดี เราไปเที่ยวกับเพื่อนก็แล้ว กับครอบครัวก็แล้ว
เค้าก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน จนมันเป็นแบบนั้นมา 2เดือน ที่เราทน ร้องไห้ และพยายามจะกดความรู้สึกไว้
จนมีคนรอบตัวบางคนก็แนะนำว่าลองหาคนคุยดู ให้หายเหงา เราเลยโหลดแอพคุยหาเพื่อนอ่ะค่ะ
แล้วบังเอิญไปเจอเพื่อนเก่าที่เรียนมหาลัยด้วยกัน ก็คุยกันถูกคอค่ะ เราก็บอกเค้าตั้งแต่แรกนะคะว่าเรามีแฟนแล้ว
เราเริ่มนัดไปร้านอาหารด้วยกัน เริ่มไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น แฟนเราไม่รู้ค่ะ เพราะถ้าเราไม่โทรไปเค้าก็ไม่โทรมา
บางทีก็ 3-5วันคุยกันประโยคนึงค่ะ พอโทรไปสักพักต่างคนก็ต่างจะวางสาย เค้าก็จะบอกว่าขอฟังเพลงหรือขอไปดูหนังก่อน
ส่วนฉันก็อยากวางเพื่อจะมาคุยกับอีกคน จนนานวันเข้า จากแค่กิ้ก เรากลายเป็นมาคบกันค่ะ เราตกลงเป็นแฟนกัน
คือกลายเป็นว่าเราคบซ้อน กับคนนี้เรารู้สึกชุ่มชื่นหัวใจมากๆค่ะ เพราะไม่มีความรู้สึกนี้มานานแล้ว แฟนเราไม่หวานแล้วค่ะ ไม่แสดงความรัก มีใครมาจีบก็ไม่หึง คบกันเหมือนเพื่อน ชินกันมากๆ เหมือนคนในครอบครัวมากกว่า พอเจอแบบนี้ไปเลยรู้สึกว่านี่ล่ะมันคือความรัก
จนเวลาผ่านไปนานเข้า มันเรื่มเจอเหตุการณ์ต่างๆทำให้เรากับคนๆนี้ต้องช่วยกันแก้ปัญหา หรือมีการพูดคุยกัน จนรู้สึกว่าคนนี้ใช่ค่ะ
จนวันที่แฟนเราใกล้กลับมา เรากับแฟนคนที่2คนเรา ต่างคนต่างกอดคอกันร้องไห้ เค้าก็ขอล่ะค่ะให้เราเลือกเค้า ไม่งั้นทุกอย่างมันจะวนลูปแบบนี้
แต่เรายังไม่อยากตัดสินใจอะไรค่ะ เลยคุยกันว่าถ้าเราไม่รู้สึกกับแฟนเราแล้ว เราจะเลิกค่ะ เพราะไม่อยากทำร้ายแฟนเราด้วย เค้าจะได้เริ่มต้นใหม่
จนแฟนเรากลับมา เรากลับไม่มีความรู้สึกดีใจเลยค่ะ เรารู้สึกคิดถึงแฟนคนที่2ของเรามากๆ จนเราร้องไห้
แต่ระหว่างนั้นก็แทบไม่ได้คุย เราอยากให้เวลากับตัวเองเต็มที่ จนตอนนี้ผ่านไปครึ่งเดือน เรายังไม่แตะตัวแฟนก่อน ไม่ได้มีอะไรกัน
ไม่เอนจอยที่จะแชร์เรื่องราวต่างๆในแต่ละวันให้กัน ไม่รู้สึกว่าเขามีเสน่ห์แล้ว ไม่รู้สึกว่าหลงไหลแล้ว ในขณะที่เขายังทำดีกับเรา ยังทำอาหารให้เรา ไปรับส่งที่ทำงาน (จะใส่ใจมากกว่าคุยในทรส.ค่ะเป็นปกติ)
แฟนเราอายุเท่ากัน แต่มีความเป็นผู้ใหญ่ค่ะ มีฐานะดีค่ะ ทำงานที่มีหน้ามีตาในสังคม คนที่บ้านเราชอบเขามากๆสนิทกันเลยค่ะ แต่พวกเรื่องเงินหรือการวางแผนใช้จ่ายจะเป็นเราจัดการ เราจะมีภาวะความเป็นผู้นำมากกว่า
ส่วนแฟนอีกคนของเราก็อายุเท่ากันค่ะ แต่จะไม่ค่อยเป็นผู้ใหญ่เท่าไหร่ บางเรื่องยังไม่ค่อยมีวุฒิภาวะเท่าคนแรกค่ะ จะเล่นมั่งจริงจังมั่งอยู่ ฐานะพอมีพอใช้ค่ะ ทำงานค้าขายออนไลน์ค่ะ
ทั้งคู่เทคแคร์เราดีค่ะ และดูรักเราทั้งคู่ค่ะ
แต่ระยัเวลาคนแรกคือ 7ปี อีกคนคือ 1ปี
บ้านที่มีเป็นชื่อของเรา+แฟนนะคะ ยังไม่แต่งค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ เราสับสนมากๆ
1.สถานการณ์ตอนนี้
A.เรารักแฟนเราแต่แค่ชินกัน ส่วนคนใหม่เป็นแค่ความหลง
B.เราหมดรักแฟนเราแล้ว เรารักแฟนใหม่แล้ว
2.ถ้าเป็นเพื่อนๆจะเลือกทางไหนคะ
A.ทำตามหัวใจ ยอมทิ้งทุกอย่างแล้วเริ่มใหม่กับคนใหม่ เผชิญหน้ากับปัญหาและตอบคำถามสังคม
B.ทำตามเหตุผล คบคนเดิมและเลิกกับคนใหม่
หรือมีใครคิดว่าจะกลับมารักคนเดิมได้ไหมคะ
เพราะเราก็ไม่อยากเริ่มใหม่ เราสร้างกันมาระดับนึง เราก็อยากจะใช้ด้วยกัน
อีกอย่างเรายังเป็นห่วงแฟนเราอยู่ค่ะ เค้าทำงานจากบ้านไปเป็นปี แต่กลับมาแฟนมีคนใหม่ ทุกอย่างที่สร้างไว้ ทุกอย่างที่วางแผนมันพังลง
เราควรทำยังไงดีคะ ขอสอบถามเพื่อนๆพี่ๆผู้ใหญ่หลายๆท่านที่มีประสบการณ์ทีค่ะ