ข้างนอกดูเหมือนสดใสร่าเริง ข้างในได้แต่บอกไม่ไหวเเล้ว

ทุกคนคะ คือ เรารู้สึกเหนื่อยมากเลย ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องการงานนะคะ เป็นเรื่องความรู้สึก ตอนนี้ครอบครัวเป๋นจากการขับรถเกิดอุบัติเหตุเเล้วดันไปเชี่ยวชนเขา ตั้ง2คันรวมขอวเราอีก3คัน 1คันเขาแจ้งมาแล้วว่าเสียแสนห้า แต่ยังเหลืออีกคันซึ่งต้องรอทางประกันรถเข้าซ่อมเสร็จแล้วเราค่อยจ่าย ซึ่งคันนั้นเป็นรถฟอร์ด คาดว่าต้องเสียอีกเป็นแสนเหมือนกันแต่ยังไม่รู้แน่ชัด เราเครียดมากเลยค่ะ ทุกวันนี้ไม่มีกินแล้ว ผลผลิตยังไม่ออก หารายได้รับจ้างเป็นบางวัน อาทิตย์หนึ่งมีครั้งเดียว ได้300 เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ตังเก็บทั้งชีวิตมีอยู่สองแสน แต่ตอนนี้จ่ายเขาไปแล้วแสนห้า ซึ่งอีกห้าหมื่นนั้นต้องเก็บไว้จ่ายรถอีกคันตอนนี้เราไม่ไหวเลย เหนื่อยแบบเหนื่อยมากๆ ไม่มีเงินส่งลูเรียนต่อไม่ทีเงินซื้อเสื้อผ้าชุดนศ.ให้ลูก ไม่ไหวเลยค่ะ พูดได้คำเดียวว่าเหนื่อยมากๆ ทุกวันนี้ดูร่าเริงสดใสไม่ได้เป็นอะไร แต่ทุกคืนก่อนนอนทำไมมันชอบคิดแล้วร้องไห้น้ำตาไหลอยู่ตลอด เราหาหนทางไม่ออกเลย เคยมีประสบการณ์ครั้งหนึ่งเหมือนกันนานมากๆละ ลูกมาถามว่า"แม่เที่ยงนี้กินอะไรหรอ เดี๋ยวลูกจะได้ทำ สิ่งที่คนเป็นแม่ตอบคือ ไปเด็ดมะละกอมา แล้วหั่นเป็นชิ้นๆบางๆ แล้วเอาไปต้ม ลูกตอบมาว่า ทำไมเรากินมะละกอละคะ แม่ตอบว่า เราไม่มีเงินแล้วลูกสักบาทเลยแม่ขอโทษนะที่เราต่องมาถึงจุดนี้ และในมื้อนั้นเราก็ผ่านมา"" แต่ตอนนี้ชีวิตเราก้าวข้ามมันมาได้ชีวิตเริ่มดี แต่พอเจอสถานการณ์ที่ไม่ทีเงินแบบนี้อีกครั้งมันก็อดที่จะสงสารลูกๆไม่ไหว ลูกกินข้าวน้อยลงเพราะเนื่องจากกับข้าวมีเพียงน้อยนิด แต่ลูกบอกว่าลูกอิ่มความจริงคือลูกแค่อยากให้พ่อแม่กินอิ่ม ทุกคนคะเราเหนื่อยเหลือเกิน ยิ่งยุคนี้ถ้าใครไม่มีเงินก็ลำบากกันมากๆ แถมนี้ยังติดหนี้อีก เราเหนื่อยมากเลยค่ะ แยะเรารู้นะคะว่าลูกเราก็ร้องไห้เหมือนกัน แต่แกพยายามเข้มแข็งไม่ร้องต่อไปร้องลับหลังเอา
ขอใช้พื้นที่ส่วนระบายหน่อยนะคะ เหนื่อยมากๆเลยค่ะ

---