ทั้งๆที่ เมื่อหลายร้อยปีสี่ร้อยปีก่อน เเม้กระทั่งในยุคของฟาโรห์ ยุคกรุงศรี ยุคเรเนอซองส์เองก็เป็นเวลาที่นานมากๆสำหรับยุคนี้เเต่พวกเขาก็เชื่อมั่นเเละยังยืนหยัดจนเกิดมาเป็นยุคสมัยปัจจุบันได้ เเละหลายๆอารยธรรมก็มีมานานนับพันนับล้าน บางทีคนในยุคหินเองก็คงคิดด้วยซ้ำว่ามนุษย์อาจจะล่มสลายก็ได้เพราะไหนจะสัตว์อันตรายบ้าง นักล่าบ้าง หาอาหารไม่ได้บ้าง  เเต่สุดท้ายก็มีชีวิตรอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ มีตึกระฟ้ามากมาย เทคโนโลยีที่สร้างสติปัญญาเทียม ผู้คนบินไปบนท้องฟ้าด้วยเครื่องบิน มีอาหารที่หลากหลาย มีสังคมที่ซับซ้อนขึ้น  เเล้วไหงคนในยุคปัจจุบันถึงได้เห็นถึงตรงนี้เเล้วต่างก็บอกว่า

"จะสนทำไมอารยธรรมมนุษยื อีกเดี๋ยว400ปี อาจจะไม่มีพวกเราอยู่เเล้วก็ได้ อีกพันปีอาจจะไม่มีมนุษย์อยู่เเล้วก็ได้"
เเล้วก็ปัดภาระไปให้คนรุ่นใหม่เเทน

เลยเป็นที่มาของกระทู้นี้ว่าทำไม คนบางคนจึงคิดเเบบนี้ เเล้วพวกเขาทำไมถึงมองอารยธรรมของมนุษย์จนดูเหมือนอ่อนเเอเเละล่มสลายได้ทุกเมื่อคะ?