นิทานเรื่อง ความโชคร้ายของจิ้งจอกสามตัว,
กาลครั้งหนึ่ง ในป่าทึบที่อยู่ระหว่างภูเขาสองลูก มีสุนัขจิ้งจอกจอมซนสามตัวอาศัยอยู่ ชื่อฟินน์ ฟิโอน่า และเฟลิกซ์ สุนัขจิ้งจอกเหล่านี้เป็นที่รู้จักทั่วทั้งป่าในเรื่องของความขี้เล่นและความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่รู้จักพอ พวกเขาท่องไปในป่า สำรวจทุกซอกทุกมุม และพบกับปัญหาทุกประเภท,
บ่ายวันหนึ่งที่อากาศสดใส ขณะที่พวกเขากำลังสนุกสนานกันอยู่ใกล้สระน้ำอันเงียบสงบที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไปในป่า ฟิโอน่าก็มีความคิดอันยอดเยี่ยม “มาดูกันว่าใครจะกระโดดข้ามสระน้ำได้ไกลที่สุด!” เธออุทาน ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น,
Finn และ Felix เห็นด้วยอย่างกระตือรือร้น และพวกเขาก็มายืนเรียงกันที่ริมสระน้ำโดยไม่ต้องกังวลใจ พร้อมที่จะโชว์ความสามารถในการกระโดดของพวกเขา ฟินน์ซึ่งเป็นพี่คนโตและกล้าหาญที่สุดในสามคนจึงตัดสินใจไปก่อน ด้วยการออกวิ่ง เขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ ขนสีแดงเงางามของเขาเปล่งประกายท่ามกลางแสงแดด แต่อนิจจา เขาตัดสินการกระโดดผิดและตกลงไปกลางสระน้ำ,
ฟิโอน่าและเฟลิกซ์ระเบิดเสียงหัวเราะให้กับความโชคร้ายของฟินน์ แต่ความสนุกสนานของพวกเขานั้นอยู่ได้ไม่นานเมื่อฟิโอน่าตัดสินใจรับหน้าที่ต่อไป ด้วยสีหน้ามุ่งมั่น เธอจึงวิ่งไปที่ขอบสระน้ำและกระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยพลังทั้งหมดของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอต้องตกใจมากเพราะพลาดเป้าหมายและตกลงมาโดยมีน้ำสาดอยู่ข้างๆ Finn,
ตอนนี้ถึงคราวของ Felix และแม้จะได้เห็นความพยายามที่ล้มเหลวของพี่น้อง แต่เขาก็ยังมุ่งมั่นที่จะเอาชนะพวกเขาทั้งสอง ด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจ เขาถอยหลังไปสองสามก้าว ขยายระยะทาง จากนั้นพุ่งไปที่ขอบสระน้ำด้วยความเร็วเต็มพิกัด เขากระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมด หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น แต่ในขณะที่เขากำลังจะเคลียร์บ่อน้ำ เท้าของเขาก็ไปติดกิ่งไม้เร่ร่อน ทำให้เขาเสียการทรงตัวและดิ่งลงไปในน้ำพร้อมกับเสียงกระเซ็นที่ดังกึกก้อง,
สุนัขจิ้งจอกทั้งสามตัวโผล่ออกมาจากบ่อน้ำที่เปียกโชก ขนของพวกมันหยดลงด้วยน้ำ และอัตตาของพวกมันก็ฟกช้ำเล็กน้อย แต่แทนที่จะรู้สึกท้อแท้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับความไร้สาระของสถานการณ์ “นั่นไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้เลย” ฟินน์หัวเราะเบาๆ แล้วสะบัดน้ำจากขนของเขา,
ฟิโอน่าพยักหน้าเห็นด้วย ดวงตาของเธอเป็นประกายอย่างสนุกสนาน “บางทีเราควรทำกิจกรรมที่มีความเสี่ยงน้อยลงตั้งแต่นี้เป็นต้นไป” เธอแนะนำพร้อมมองดูพี่น้องของเธออย่างขี้เล่น,
เฟลิกซ์ซึ่งเคยเป็นคนมองโลกในแง่ดี ยิ้มอย่างเขินอาย "ตกลง แต่อย่างน้อยเราก็สามารถคลายร้อนในวันที่อากาศร้อนนี้ได้!" เขาอุทาน และใช้หางสะบัดหยดน้ำไปทุกทิศทาง,
ดังนั้น สุนัขจิ้งจอกทั้งสามจึงเดินย่ำเท้ากลับบ้าน ขนของพวกมันยังคงชื้นอยู่ แต่วิญญาณของพวกมันก็ผ่อนคลายขึ้นด้วยความสนิทสนมกันและเสียงหัวเราะที่พวกมันมีร่วมกัน แม้ว่าความพยายามที่จะกระโดดข้ามสระน้ำจะจบลงด้วยภัยพิบัติที่เปียกชื้น พวกเขาก็รู้ว่าตราบใดที่ยังมีกันและกัน พวกเขาสามารถฝ่าฟันพายุใดๆ ที่เข้ามาในป่ามหัศจรรย์และป่ามหัศจรรย์ที่พวกเขาเรียกว่าบ้านได้,
นิทานเรื่อง ความโชคร้ายของจิ้งจอกสามตัว,
กาลครั้งหนึ่ง ในป่าทึบที่อยู่ระหว่างภูเขาสองลูก มีสุนัขจิ้งจอกจอมซนสามตัวอาศัยอยู่ ชื่อฟินน์ ฟิโอน่า และเฟลิกซ์ สุนัขจิ้งจอกเหล่านี้เป็นที่รู้จักทั่วทั้งป่าในเรื่องของความขี้เล่นและความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่รู้จักพอ พวกเขาท่องไปในป่า สำรวจทุกซอกทุกมุม และพบกับปัญหาทุกประเภท,
บ่ายวันหนึ่งที่อากาศสดใส ขณะที่พวกเขากำลังสนุกสนานกันอยู่ใกล้สระน้ำอันเงียบสงบที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไปในป่า ฟิโอน่าก็มีความคิดอันยอดเยี่ยม “มาดูกันว่าใครจะกระโดดข้ามสระน้ำได้ไกลที่สุด!” เธออุทาน ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น,
Finn และ Felix เห็นด้วยอย่างกระตือรือร้น และพวกเขาก็มายืนเรียงกันที่ริมสระน้ำโดยไม่ต้องกังวลใจ พร้อมที่จะโชว์ความสามารถในการกระโดดของพวกเขา ฟินน์ซึ่งเป็นพี่คนโตและกล้าหาญที่สุดในสามคนจึงตัดสินใจไปก่อน ด้วยการออกวิ่ง เขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ ขนสีแดงเงางามของเขาเปล่งประกายท่ามกลางแสงแดด แต่อนิจจา เขาตัดสินการกระโดดผิดและตกลงไปกลางสระน้ำ,
ฟิโอน่าและเฟลิกซ์ระเบิดเสียงหัวเราะให้กับความโชคร้ายของฟินน์ แต่ความสนุกสนานของพวกเขานั้นอยู่ได้ไม่นานเมื่อฟิโอน่าตัดสินใจรับหน้าที่ต่อไป ด้วยสีหน้ามุ่งมั่น เธอจึงวิ่งไปที่ขอบสระน้ำและกระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยพลังทั้งหมดของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอต้องตกใจมากเพราะพลาดเป้าหมายและตกลงมาโดยมีน้ำสาดอยู่ข้างๆ Finn,
ตอนนี้ถึงคราวของ Felix และแม้จะได้เห็นความพยายามที่ล้มเหลวของพี่น้อง แต่เขาก็ยังมุ่งมั่นที่จะเอาชนะพวกเขาทั้งสอง ด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจ เขาถอยหลังไปสองสามก้าว ขยายระยะทาง จากนั้นพุ่งไปที่ขอบสระน้ำด้วยความเร็วเต็มพิกัด เขากระโดดขึ้นไปในอากาศด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมด หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น แต่ในขณะที่เขากำลังจะเคลียร์บ่อน้ำ เท้าของเขาก็ไปติดกิ่งไม้เร่ร่อน ทำให้เขาเสียการทรงตัวและดิ่งลงไปในน้ำพร้อมกับเสียงกระเซ็นที่ดังกึกก้อง,
สุนัขจิ้งจอกทั้งสามตัวโผล่ออกมาจากบ่อน้ำที่เปียกโชก ขนของพวกมันหยดลงด้วยน้ำ และอัตตาของพวกมันก็ฟกช้ำเล็กน้อย แต่แทนที่จะรู้สึกท้อแท้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับความไร้สาระของสถานการณ์ “นั่นไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้เลย” ฟินน์หัวเราะเบาๆ แล้วสะบัดน้ำจากขนของเขา,
ฟิโอน่าพยักหน้าเห็นด้วย ดวงตาของเธอเป็นประกายอย่างสนุกสนาน “บางทีเราควรทำกิจกรรมที่มีความเสี่ยงน้อยลงตั้งแต่นี้เป็นต้นไป” เธอแนะนำพร้อมมองดูพี่น้องของเธออย่างขี้เล่น,
เฟลิกซ์ซึ่งเคยเป็นคนมองโลกในแง่ดี ยิ้มอย่างเขินอาย "ตกลง แต่อย่างน้อยเราก็สามารถคลายร้อนในวันที่อากาศร้อนนี้ได้!" เขาอุทาน และใช้หางสะบัดหยดน้ำไปทุกทิศทาง,
ดังนั้น สุนัขจิ้งจอกทั้งสามจึงเดินย่ำเท้ากลับบ้าน ขนของพวกมันยังคงชื้นอยู่ แต่วิญญาณของพวกมันก็ผ่อนคลายขึ้นด้วยความสนิทสนมกันและเสียงหัวเราะที่พวกมันมีร่วมกัน แม้ว่าความพยายามที่จะกระโดดข้ามสระน้ำจะจบลงด้วยภัยพิบัติที่เปียกชื้น พวกเขาก็รู้ว่าตราบใดที่ยังมีกันและกัน พวกเขาสามารถฝ่าฟันพายุใดๆ ที่เข้ามาในป่ามหัศจรรย์และป่ามหัศจรรย์ที่พวกเขาเรียกว่าบ้านได้,