หากคุณรู้สึกถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว คุณจะทำยังไง

หากคุณรู้สึกถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว คุณจะทำยังไง นี่เป็นเรื่องราวของผมที่อยากเล่าให้เพื่อนๆฟัง ผมกับคนคุยได้มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกันน้องของคนคุยผมก็พาแม่มาด้วยรวมกันเป็น4คนช่วงแรกๆก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นครับเขาเข้าร้านเสื้อผ้าร้านครีมผมก็นั่งรออยู่ข้างนอกมองดูเขา ผมรู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาสมาเที่ยวด้วยกัน แต่การมาครั้งนี้กลับทำให้ผมรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง คนคุยผมกับก็นำกระเป๋าเขามาฝากไว้ที่ผมแล้วก็เดินไปไหนมาไหนด้วยกันกับน้องผมก็คอยเดินตาม ผ่านไปพักใหญ่ๆพวกเขา3คนก็เดินไปไหนมาไหนด้วยกันปล่อยให้ผมเดินตามอยูาคนเดียว ผมพยายามเดินไปข้างๆเขาคอยคุยด้วยเล็กๆน้อยๆ เขาดูมีความสุขที่ได้มา แต่ผมกับรู้สึกแย่ลงเพราะผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน ตาม3คนนั้นไม่ทันตลอด พอได้มีโอกาสกินข้าวด้วยกันผมก็นั่งข้างๆเขาข้างหน้าผมเป็นน้องสาวและแฟนของน้องที่มาด้วย ผมไม่ค่อยสนิทกับน้องของคนคุยเท่าไหร่เลยไม่ได้มีการพูดคุยกันมากนัก พอได้ที่นั่งคนคุยผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมฟาร์มส่วนน้องสาวเขาก็คุยกับแฟน เหลือแต่ผมที่ไม่รู้จะทำไร ผมก็พยายามหาเรื่องมาคุยกับเขา แต่ด้วยความที่เขาเล่นเกมอยู่ด้วยละมั้งครับ เขาเลยตอบเหมือนส่งไปๆในสามคนนั้นผมคุยได้เป็นตัวเองมากสุดคือคนคุย แต่เขาดูไม่ว่างเลย ผมเริ่มรู้สึกแย่ ผมไม่ได้จับโทรศัพท์เลย เอาแต่นั่งมองเขา ผมอยากให้เขาสนใจผมบ้าง เมื่ออาหารมาถึงยิ่งทำให้ผมดูเป็นส่วนเกินไปใหญ่ พวกเขาสามคนกินตามปกติแต่เป็นผมที่รู้สึกกินไม่อร่อยเพราะรู้สึกว่าตรงนั้นมันไม่ใช่ที่ของเรา ผมกินได้ไม่กี่คำผมก็รู้สึกอิ่ม ผมไม่รู้จะทำยังไงตอนนั้นผมพูดอะไรไม่ออกเลยได้แต่นั่งฟังเขาคุยกันสนุกสนาน เป็นหารเที่ยวที่ผมไม่เอ็นจอยด้วยเลย กินอิ่มกันเรียบร้อยก็ขึ้นไปถ่ายรูปต่อ ผมนั่งมองน้องเขากับแฟนถ่ายรูปกัน ผมจะหยิบมือถือผมมาถ่ายคู่กับเขาบ้าง ผมก็เห็นเขากำลังใช้ไอแพดที่เตรียมมาถ่ายวิดีโอให้น้องเขา ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆไม่รู้จะทำยัฃไงอาการก็ร้อน ผมตั้งสติละลุกเดินออกมาจากร้านโดยไม่บอกกล่าว ผมได้ออกมาข้างนอกแล้วผมรู้สึกโล่งมากผมก็มานั่งรอเขาอยู่ข้างนอก หลังจากที่เขาถ่ายรูปกันเรียบร้อยเขาก็ชวนผมกลับบ้านเพราะรู้ว่าเหมือนผมไม่จอย จริงๆผมแค่รู้สึกแย่ ผมแค่อยากพูดคุยกับเขาบ้างอยากให้เขาถามเราบ้างอยากให้เขาหนมาสนใจเราบ้าง ผมรู้สึกแย่มากๆ หลังจากกลับบ้านเขาก็ทักมาขอโทษผมที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่ไม่ดีกับการมาเที่ยวด้วยกันครั้งแรก ผมก็บอกเขาไปตรงๆ ว่าผมเหงา อยู่ตรงนั้นแล้วรู้สึกเป็นส่วนเกินเขาก็ตอบมาว่าเขาไม่ชอบเลยที่ผมเป็นแบบนั้น ผมได้แต่ขอโทษเขาที่เดินออกมาจากร้านแบบนั้น ผมจะดูเห็นแก่ตัวไปไหมครับ ที่อยากให้เวลาเที่ยวด้วยกันวางโทรศัพท์ลงแล้วหันมาคุยกันบ้างผมรู้สึกแย่มากๆทั้งที่ผมทำและที่ผมกำลังรู้สึก