คนเลวที่ไม่ได้รับผลกรรมใด ๆ ยังหน้าระรื่นอยู่ในสังคมได้
ผู้คนเข้าหาเพราะมีเงินเยอะ เป็นเพราะชาติก่อนๆ  สะสมบุญเยอะใช่มั้ยคะ
แล้วทำไมคนสะสมบุญมากในชาติก่อนๆ ขนาดนี้ มาชาตินี้ถึงทำกรรมชั่วอย่างไม่ละอายได้คะ
(เพราะปกติมักได้ยินบ่อยๆ ว่าคนนั้นเขารวย มีบารมีเพราะชาติก่อนทำบุญ ทำความดีมาเยอะไงล่ะ
ก็แสดงว่าชาติก่อนๆๆ โน้นเขาน่าจะเป็นคนดีใช่มั้ยคะ แต่ไหงชาตินี้ถึงทำชั่วได้มากมาย)
หรือเพราะบุญที่เขาเคยทำมีมากกว่ากรรมชั่ว ทำให้กรรมตามสนองไม่ทัน อย่างชาติก่อนอาจทำบุญเยอะ 
ช่วยเหลือคนมาก แม้จะช่วยแบบหวังผลเหมือนกับชาตินี้ก็ตาม
แต่ก็ถือว่าเป็นบุญอยู่ดี หรือช่วยคนอื่นทำชั่ว แต่ก็ถือว่าช่วยคนนะ ได้คะแนนมีเมตตาช่วยเหลือผู้อื่นไป 
ถ้าแบบนี้ก็หมายความว่าเราสามารถทำบุญทำทานเยอะๆ ช่วยเหลือคนอื่นแบบหวังผลก็ได้ใช่ไหมคะ
ชาติหน้าจะได้รวย มีบารมี มีคนห้อมล้อม ได้ลูกหนี้เก่ามาเป็นสาวก ชาตินี้ก็ทำชั่วแบบเดิม ยังไงกรรมก็ตามไม่ทัน
ถึงจะรู้สึกสงสัยในจุดนี้ แต่เราคงไม่ทำแบบนั้นอยู่ดีนะคะ ละอายใจ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมคนทำชั่วถึงได้ดีจัง กรรมไม่ตามสนองสักที
ถึงจะบอกว่าหน้าฉากเห็นยิ้มระรื่น แต่ในใจไม่เป็นสุขหรอก เราไม่เชื่อนะ 
เพราะคนที่ไม่ละอายที่จะทำชั่วมันไม่รู้สึกเป็นทุกข์หรอก แล้วไม่คิดด้วยว่าตัวเองทำชั่ว