สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกว่ากระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อบอกเล่าอุทาหรณ์ที่เกิดขึ้นกับลูกสาวจากหัวอกคนเป็นแม่นะคะ เรามีลูกสาวคนเดียวย่อมห่วงเขามากเป็นธรรมดา ตอนเด็กแค่หกล้มแล้วลูกร้องไห้ก็ใจร่วงไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว ถ้าเป็นอุบัติเหตุใหญ่ก็ยิ่งปวดใจ เจ็บแทนได้ก็อยากจะทำ
เรื่องมันเกิดจากเมื่อปลายปีที่แล้ว (2023) ลูกถูกรุ่นพี่เลือกให้ไปเป็นเชียร์ลีดเดอร์งานกีฬาสี ลูกอยู่ ม.4 นะคะ ช่วงนั้นหลังเลิกเรียนก็ไปซ้อมเต้นทุกวัน ยิ่งใกล้วันจริงยิ่งซ้อมหนัก กลับบ้านดึกดื่นทุกวัน แต่เห็นลูกชอบแม่ก็ไม่ขัด เพราะลูกรับผิดชอบตัวเองได้ ทำการบ้านให้เสร็จที่โรงเรียนก่อนจะไปซ้อมทุกวัน อาจจะมีบ่น ๆ ว่าเหนื่อยบ้าง แต่ลูกก็กระตือรือร้นที่จะทำดี
จนวันหนึ่งเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดมันก็เกิด เพราะวันนั้นเป็นวันซ้อมใหญ่ต้องใส่ส้นสูงเต้นแบบซ้อมจริง พอเต้น ๆ อยู่ขาก็เกิดพลิก ลูกเล่าว่าล้มคะมำลงไปกับพื้นเลย ตอนนั้นเริ่มเจ็บข้อเท้าแล้ว แต่รู้สึกว่ายังไหวก็เลยเต้นต่อ พอกลับบ้านมาก็เริ่มปวดหนักขึ้นเรื่อย ๆ แต่ตอนกลางคืนปวดจนนอนไม่ได้ พ่อกับแม่ก็เลยต้องรีบหามขับรถพาไปส่งโรงพยาบาลเลย
พอไปถึงหมอก็ตรวจเบื้องต้นดูก่อนพาเข้าเครื่องสแกน ได้ข้อสรุปมาว่ากระดูกข้อเท้าร้าว พอหมอแจ้งมาอย่างนั้นก็เห็นเลยว่าลูกน้ำตาซึม เพราะอดเป็นเชียร์ลีดเดอร์แล้ว ตอนนั้นเริ่มเห็นที่เท้ามีรอยช้ำเขียว ๆ ม่วง ๆ ชัดขึ้นมา หมอก็ใส่ที่พยุงเท้าให้ แล้วแนะนำไม่ให้เดินลงน้ำหนัก เพราะน้องค่อนข้างที่จะเจ้าเนื้อนิด ๆ ให้วางขากับหมอนสูง ขนาดไม่ได้เดินเยอะลูกยังบอกว่าปวดมาก
ช่วงที่รักษาตัวก็หาทุกวิธีให้กระดูกสมานเร็ว ๆ หมอบอกให้กินอะไรก็หามาให้ลูกกินทุกอย่าง เนื้อ นม ไข่ ผัก ปลา แคลเซียมเสริมมาหมด ซึ่งตัวแคลเซียมก็ต้องมาเลือกยี่ห้ออีก ไม่กล้าให้ลูกกินสุ่มสี่สุ่มห้า หาในเน็ตก็มีข้อมูลบอกว่าต้องเลือกที่มี CBP สูง ๆ ถึงจะช่วยได้ดี ก็ไปหามาจนเจอ ตอนนั้นไม่ได้คิดว่าจะได้ผลจริงหรือไม่ช่วยเลย แต่อย่างน้อยก็ช่วยทางใจ เพราะลูกก็บอกว่าอยากหายเร็ว ๆ
ปีที่แล้วลูกก็เลยไม่ได้ไปงานกีฬาสี แต่เพื่อน ๆ ก็น่ารัก คอยมาเยี่ยมบ่อย ๆ ส่งแชตมาบอกการบ้านในช่วงที่ต้องรักษาตัวที่บ้านเพราะเดินไม่ไหวเป็นอาทิตย์ ถึงไปโรงเรียนได้แล้วก็ต้องใช้ไม้ช่วยพยุงเดินเป็นเดือน ๆ
เข้าเดือนที่ 2 ลูกเริ่มไม่ต้องใช้ไม้ช่วยพยุงแล้ว แต่ก็ยังเดินกะเผลก ๆ ไปโรงเรียน เดินเรียนเยอะก็ปวด พอเข้าเดือนที่ 3 อาการก็ดีขึ้นตามลำดับ กะเผลกน้อยลง เดินไม่ค่อยปวดแล้วแต่ยังแปลบ ๆ ตรงที่มันร้าว ที่งงคือความสูงที่เพิ่มขึ้นมานี่ไม่รู้เป็นผลพลอยได้จากPreboที่กินเข้าไปหรือเปล่า แต่สูงขึ้นมา 2-3 เซนเลย น่าจะเกี่ยวที่อาหารการกินด้วย
ถ้าถามว่ากีฬาสีให้อะไร ก็ทำให้ลูกเจ็บตัวนี่แหละค่ะ ไม่ติดที่โรงเรียนจะจัดงานกีฬาสี เข้าใจว่าเด็ก ๆ ก็อยากทุ่มเททุกอย่างให้สีตัวเองชนะด้วย แต่หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ห่วงลูกมากเหมือนกัน อาจจะผิดที่เราเองก็ไม่ได้ไปดูแลการซ้อมนอกโรงเรียนของลูกด้วย แค่โทรเช็กโทรถามเฉย ๆ ทำให้ลูกเจ็บตัวแบบนี้ เลยอยากให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์กับผู้ปกครองทุกท่านให้ดูแลบุตรหลานอย่างใกล้ชิดด้วยนะคะ พร้อมน้อมรับคำติเตียนและขอบคุณทุกคอมเมนต์ล่วงหน้านะคะ
กีฬาสีให้อะไร ? กระดูกข้อเท้าร้าวเพราะเต้นเชียร์ลีดเดอร์ ลูกเจ็บตัว พ่อแม่ปวดใจ…
เรื่องมันเกิดจากเมื่อปลายปีที่แล้ว (2023) ลูกถูกรุ่นพี่เลือกให้ไปเป็นเชียร์ลีดเดอร์งานกีฬาสี ลูกอยู่ ม.4 นะคะ ช่วงนั้นหลังเลิกเรียนก็ไปซ้อมเต้นทุกวัน ยิ่งใกล้วันจริงยิ่งซ้อมหนัก กลับบ้านดึกดื่นทุกวัน แต่เห็นลูกชอบแม่ก็ไม่ขัด เพราะลูกรับผิดชอบตัวเองได้ ทำการบ้านให้เสร็จที่โรงเรียนก่อนจะไปซ้อมทุกวัน อาจจะมีบ่น ๆ ว่าเหนื่อยบ้าง แต่ลูกก็กระตือรือร้นที่จะทำดี
จนวันหนึ่งเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดมันก็เกิด เพราะวันนั้นเป็นวันซ้อมใหญ่ต้องใส่ส้นสูงเต้นแบบซ้อมจริง พอเต้น ๆ อยู่ขาก็เกิดพลิก ลูกเล่าว่าล้มคะมำลงไปกับพื้นเลย ตอนนั้นเริ่มเจ็บข้อเท้าแล้ว แต่รู้สึกว่ายังไหวก็เลยเต้นต่อ พอกลับบ้านมาก็เริ่มปวดหนักขึ้นเรื่อย ๆ แต่ตอนกลางคืนปวดจนนอนไม่ได้ พ่อกับแม่ก็เลยต้องรีบหามขับรถพาไปส่งโรงพยาบาลเลย
ปีที่แล้วลูกก็เลยไม่ได้ไปงานกีฬาสี แต่เพื่อน ๆ ก็น่ารัก คอยมาเยี่ยมบ่อย ๆ ส่งแชตมาบอกการบ้านในช่วงที่ต้องรักษาตัวที่บ้านเพราะเดินไม่ไหวเป็นอาทิตย์ ถึงไปโรงเรียนได้แล้วก็ต้องใช้ไม้ช่วยพยุงเดินเป็นเดือน ๆ