คือเราจะเล่านะคะเราทะเลาะกับแม่แล้วแม่โมโหหยิบไม้แขนเสื้อมาตีเราไม้แขนเสื้อพลาสติกนะคะตี จนหักจนไม้หักไปกระจายเลย พอแม่ตีเสร็จก็ด่าๆเรานานครึ่งชม.ได้ค่ะ ในตอนที่แม่ด่ามีประโยคหนึ่งที่ถามเราว่า โดนตีแต่กลับไม่มีน้ำตาสักหยดมีจิตสำนึกไหมมีความเป็นคนไหม แม่เรา เราก็ไม่ตอบเพราะในหัวว่างเปล่าสิ่งที่คิดออกในตอนนั้นคือ ไม่รู้ ไม่รู้  พอแม่ด่าเสร็จแม่เราก็อุ้มน้องเราออกไปแล้วก็ยิ้มหัวเราะกันกับน้องเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เราพอแม่ออกไป เราอยู่ๆก็นึกถึงเรื่องต่างๆนานาๆที่เคยโดนตีโดนดุโดนด่า แล้วเราก็ร้องให้นานอยู่พอสมควร แล้วเราคิดในใจว่าเราเกิดมาทำไมทำไมแม่ไม่แท้งเราไปพอแท้งเราไปอะไรๆก็จบ คือแม่เรามสามีใหม่นะคะ เราเลยคิดจะ ฆ้าตัวต้าย แล้วเราอยู่ก็นึก เอามือบีบคอตัวเอง
พอบีบเสร็จเราก็เหมือนรู้สึกโกรธพร้อมกันกับเศร้าโดนไม่รู้เหตุผล แล้วจากนั้นอยู่ดีๆเราก็ไปหยิบเศษไม้แขนเสื้อที่หักมาตีตัวเองแล้วเอามาขูดกับผิวแรงๆ จากนั้นมีดึงผมตัวเองบ้าง ตีหน้าผากตัวเองบ้าง
ขอถามผู้รู้นะคะ อาการแบบนี้คือเราป่วยไหมคะหรือเป็นอาการปกติคะ