สวัสดีค่ะพึ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรก อาจจะนิ้วเบียดนิดหน่อยนะคะ5555
ขอเกริ่นๆก่อนนะคะว่าหนูอายุ15ปี กำลังจะขึ้นม.4
อันดับแรกเลยคือย้อนไปเมื่อ2-3ปีที่แล้ว หนูมีแฟนแทบทุกเดือน ไม่มีนานสุดก็คงประมาณเดือนกว่าๆ แล้วแต่ก่อนเป็นคนเจ้าชู้มาก คบซ้อน คุยซ้อน แต่ไม่เกม คุย3 คบ1 ในเวลาเดียวกัน คนคุยทั้งสามอยู่รร.เดียวกันเลยค่ะ ส่วนคนที่คบอยู่คนละรร.
คนคุยคนแรกขอตั้งเป็นนามสมมุติว่านายA คนนี้รู้จักกันตั้งแต่ม.2เทอม1 เขาทักมาชวนคุยแล้วเขาน่าจะแอบปิ๊งหนูมั้งคะ ค่อนข้างคุยสนุกเลย ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดเขาชอบใส่แมส มันเลยดูเขาเป็นอินโทรเวิด ตั้งแต่นั้นมาเขาก็มีแต่หนูที่คุยด้วยตลอด แล้วหนูก็ไม่ร้กูจักพอ ก็เริ่มคุยคนที่2 คนที่3 แต่ตอนนั้นก็มีแฟนอยู่นะคะ คนคุยคนที่2,3 ไม่ค่อยถูกชะตาค่ะเขาหน้าตาดี บ้านรวย ขาว ต่างจากหนูมาก ไม่กล้าใฝ่สูงเยอะมันดูไม่เหมาะสมอะค่ะ
ตั้งแต่นั้นมาก็คุยกับนายAสถานะเพื่อนตลอด ถึงคำพูดคำจาจะไม่ค่อยใช่ นายAชอบหนูมาก หนูมีแฟนกี่คนก็ยังรอ ทักมาชวนคุยตลอด จนวันนึงหนูรู้สึกรำคาญเขาที่ชอบทักมา ชอบถามว่าอยู่ไหน ชอบมาใกล้ ชอบมาวุ่นวาย หนูก็เลยด่าเขาไปว่ารำคาญอย่างงั้นอย่างงี้ บอกเขาว่าเลิกยุ่ง แล้วเขาก็บอกว่าไม่เคยร้องไห้เลย จนโดนแบบนี้เขาร้องไห้หนักมาก หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปค่ะ เขาทักมาน้อยลง แต่ตอนนั้นหนูไม่ได้รู้สึกอะไรนะคะเพราะว่าก็มีแฟนอยู่แล้ว คบกันได้เกือบครึ่งปี แล้วหลังจากนั้นคสพ.หนูกับนายA ก็เปลี่ยนไป กลายเป็นแค่คนรู้จัก แล้วหนูก็เลิกกับแฟนคนที่พึ่งเล่าไปว่าคบได้เกือบครึ่งปี จากนั้นหนูไม่เหลือใครเลยค่ะ แล้วนายAเหมือนจะรู้ ก็เลยเหมือนเริ่มมาชวนคุยเรื่อยๆ ตอนนั้นหนูยังรู้สึกนายAมันยังไม่ใช่ หนูก็เลยไปหาแฟนใหม่ แล้วก็ได้เป็นแฟนกันค่ะ คุย2เดือน คบ2เดือน หนูก็บอกเลิกแฟน แล้วก็กลับมาอยู่คนเดียว ต่อจากที่หนูไปหาแฟนใหม่นะคะนายAเขาน่าจะเริ่มรับไม่ได้แล้วแหละค่ะ เขาก็เลยไม่สนใจหนูแล้ว ยิ่งเย็นชาไปอี๊ก ทีนี้หนักเลยหนูไม่เหลือใคร ช่วงแรกๆยังพอทนได้นะคะ แต่ตอนนี้จาขิต เจบจัย
ต่อไปปต่อหนูอะมีเพื่อนกลุ่มเล็กๆเพื่อนมีแฟนมีคนคุย มีคนที่ชอบทุกคนเลยค่ะ ยกเว้นหนู จนวันนึงเพื่อนพูดขึ้นมาว่า ไม่มีคนคุยหรือแฟนเลยหรอ หนูก็เลยบอกว่าไม่มี เพื่อนคืออึ้งกันไปเลยค่ะ เพราะหนูค่อนข้างแต่งตัวแต่งหน้า จนมาถึงวันนี้ก็ยังไม่มีใครเลยค่ะ1ปีเต็มๆ ที่ไม่มีใครเข้าหา ไม่เข้าหาใคร มีแต่เพื่อน ครอบครัว บางทีรู้สึกเหงานะคะไม่รู้จะหันไปคุยกับใคร
หนูเป็นคนชอบแต่งหน้า,แต่งตัว แค่พอมองได้นะคะ หน้าก็ไม่มีสิวนานๆทีมี แต่หน้าค่อนข้างรูขุมขนกว้าง หน้ามัน แต่เติมคสอ.ตลอดมัดผมเนี้ยบ เสื้อผ้าสะอาดทุกตัวไม่มีเปื้อน จากเดินหลังคร่อมก็พยายามเดินหลังตรง หุ่นก็ไม่อ้วนไม่ผอมค่ะ พอดีๆ สูง160+ ตามวัยอ่ะเนอะ สีผิวกลางๆไม่ขาวไม่ดำ เป็นคนนิ่งๆ เสียงไม่หวาน ไม่ชอบโทรคุยเพราะที่บ้านไม่ให้มีแฟน แถมไม่มีห้องส่วนตัวด้วยค่ะ ประมาณนี้แหละหนูก็เลยงงว่าหนูจะไม่มีแฟนอีกแล้วหรือป่าว หรือว่าหนูควรเข้าหาคนอื่นบ้าง แต่เท่าที่พูดมากลัวคนรับไม่ได้แบบที่หนูเป็นอะค่ะ คนที่ไม่ชอบโทรคุยคงไม่มีใครชอบ งือออไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกยังไง
ช่วงนี้ในชีวิตมีแต่ศิลปินค่ะ ซีรีส์วาย เวลาดูแล้วรู้สึกยังมีสิ่งที่อยู่ข้างๆเราถึงจะไม่ใช่แฟนก้เถอะ แต่พอดูจบก็กลับมาเศร้าอีกค่ะที่ชีวิตไม่มีอะไรเลย นอกจากอะไรแบบนี้ มันเหงานะคะ
แค่นี้แหละค่ะ ถ้าอ่านจบก็ขอขอบคุณมากๆค่าา มีเยอะกว่านี้แต่ปวดนิ้วพิมพ์แล้วว คิดยังไงแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
เหงา,ไม่มีใคร
ขอเกริ่นๆก่อนนะคะว่าหนูอายุ15ปี กำลังจะขึ้นม.4
อันดับแรกเลยคือย้อนไปเมื่อ2-3ปีที่แล้ว หนูมีแฟนแทบทุกเดือน ไม่มีนานสุดก็คงประมาณเดือนกว่าๆ แล้วแต่ก่อนเป็นคนเจ้าชู้มาก คบซ้อน คุยซ้อน แต่ไม่เกม คุย3 คบ1 ในเวลาเดียวกัน คนคุยทั้งสามอยู่รร.เดียวกันเลยค่ะ ส่วนคนที่คบอยู่คนละรร.
คนคุยคนแรกขอตั้งเป็นนามสมมุติว่านายA คนนี้รู้จักกันตั้งแต่ม.2เทอม1 เขาทักมาชวนคุยแล้วเขาน่าจะแอบปิ๊งหนูมั้งคะ ค่อนข้างคุยสนุกเลย ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดเขาชอบใส่แมส มันเลยดูเขาเป็นอินโทรเวิด ตั้งแต่นั้นมาเขาก็มีแต่หนูที่คุยด้วยตลอด แล้วหนูก็ไม่ร้กูจักพอ ก็เริ่มคุยคนที่2 คนที่3 แต่ตอนนั้นก็มีแฟนอยู่นะคะ คนคุยคนที่2,3 ไม่ค่อยถูกชะตาค่ะเขาหน้าตาดี บ้านรวย ขาว ต่างจากหนูมาก ไม่กล้าใฝ่สูงเยอะมันดูไม่เหมาะสมอะค่ะ
ตั้งแต่นั้นมาก็คุยกับนายAสถานะเพื่อนตลอด ถึงคำพูดคำจาจะไม่ค่อยใช่ นายAชอบหนูมาก หนูมีแฟนกี่คนก็ยังรอ ทักมาชวนคุยตลอด จนวันนึงหนูรู้สึกรำคาญเขาที่ชอบทักมา ชอบถามว่าอยู่ไหน ชอบมาใกล้ ชอบมาวุ่นวาย หนูก็เลยด่าเขาไปว่ารำคาญอย่างงั้นอย่างงี้ บอกเขาว่าเลิกยุ่ง แล้วเขาก็บอกว่าไม่เคยร้องไห้เลย จนโดนแบบนี้เขาร้องไห้หนักมาก หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปค่ะ เขาทักมาน้อยลง แต่ตอนนั้นหนูไม่ได้รู้สึกอะไรนะคะเพราะว่าก็มีแฟนอยู่แล้ว คบกันได้เกือบครึ่งปี แล้วหลังจากนั้นคสพ.หนูกับนายA ก็เปลี่ยนไป กลายเป็นแค่คนรู้จัก แล้วหนูก็เลิกกับแฟนคนที่พึ่งเล่าไปว่าคบได้เกือบครึ่งปี จากนั้นหนูไม่เหลือใครเลยค่ะ แล้วนายAเหมือนจะรู้ ก็เลยเหมือนเริ่มมาชวนคุยเรื่อยๆ ตอนนั้นหนูยังรู้สึกนายAมันยังไม่ใช่ หนูก็เลยไปหาแฟนใหม่ แล้วก็ได้เป็นแฟนกันค่ะ คุย2เดือน คบ2เดือน หนูก็บอกเลิกแฟน แล้วก็กลับมาอยู่คนเดียว ต่อจากที่หนูไปหาแฟนใหม่นะคะนายAเขาน่าจะเริ่มรับไม่ได้แล้วแหละค่ะ เขาก็เลยไม่สนใจหนูแล้ว ยิ่งเย็นชาไปอี๊ก ทีนี้หนักเลยหนูไม่เหลือใคร ช่วงแรกๆยังพอทนได้นะคะ แต่ตอนนี้จาขิต เจบจัย
ต่อไปปต่อหนูอะมีเพื่อนกลุ่มเล็กๆเพื่อนมีแฟนมีคนคุย มีคนที่ชอบทุกคนเลยค่ะ ยกเว้นหนู จนวันนึงเพื่อนพูดขึ้นมาว่า ไม่มีคนคุยหรือแฟนเลยหรอ หนูก็เลยบอกว่าไม่มี เพื่อนคืออึ้งกันไปเลยค่ะ เพราะหนูค่อนข้างแต่งตัวแต่งหน้า จนมาถึงวันนี้ก็ยังไม่มีใครเลยค่ะ1ปีเต็มๆ ที่ไม่มีใครเข้าหา ไม่เข้าหาใคร มีแต่เพื่อน ครอบครัว บางทีรู้สึกเหงานะคะไม่รู้จะหันไปคุยกับใคร
หนูเป็นคนชอบแต่งหน้า,แต่งตัว แค่พอมองได้นะคะ หน้าก็ไม่มีสิวนานๆทีมี แต่หน้าค่อนข้างรูขุมขนกว้าง หน้ามัน แต่เติมคสอ.ตลอดมัดผมเนี้ยบ เสื้อผ้าสะอาดทุกตัวไม่มีเปื้อน จากเดินหลังคร่อมก็พยายามเดินหลังตรง หุ่นก็ไม่อ้วนไม่ผอมค่ะ พอดีๆ สูง160+ ตามวัยอ่ะเนอะ สีผิวกลางๆไม่ขาวไม่ดำ เป็นคนนิ่งๆ เสียงไม่หวาน ไม่ชอบโทรคุยเพราะที่บ้านไม่ให้มีแฟน แถมไม่มีห้องส่วนตัวด้วยค่ะ ประมาณนี้แหละหนูก็เลยงงว่าหนูจะไม่มีแฟนอีกแล้วหรือป่าว หรือว่าหนูควรเข้าหาคนอื่นบ้าง แต่เท่าที่พูดมากลัวคนรับไม่ได้แบบที่หนูเป็นอะค่ะ คนที่ไม่ชอบโทรคุยคงไม่มีใครชอบ งือออไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกยังไง
ช่วงนี้ในชีวิตมีแต่ศิลปินค่ะ ซีรีส์วาย เวลาดูแล้วรู้สึกยังมีสิ่งที่อยู่ข้างๆเราถึงจะไม่ใช่แฟนก้เถอะ แต่พอดูจบก็กลับมาเศร้าอีกค่ะที่ชีวิตไม่มีอะไรเลย นอกจากอะไรแบบนี้ มันเหงานะคะ
แค่นี้แหละค่ะ ถ้าอ่านจบก็ขอขอบคุณมากๆค่าา มีเยอะกว่านี้แต่ปวดนิ้วพิมพ์แล้วว คิดยังไงแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ขอบคุณค่ะ