แอบปลื้มครูฝึกสอนคนหนึ่งมากๆแต่ไม่รู้ว่าชอบรึปล่าว

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราแต่มันเป็นที่ค่อนข้างสับสนมากๆสำหรับหนูอย่าเพิ่งทัวลงกันนะคะพี่ๆ

คือหนูเป็นเด็กม.ปลายธรรมดาๆเลยค่ะแต่มาวันหนึ่งเราได้มีโอกาสไปเล่นดนตรีทุกอย่างก็ดูปกติดีแต่ว่าพอเราได้มารู้จักครูนักศึกษาคนหนึ่งตอนแรกเราก็เฉยๆค่ะเพราะเราคิดว่าเขาก็คงเหมือนครูทั่วไปแต่พอรู้จักไปนานๆกลับไม่ใช่ครูทั่วไปเขาเป็นคนที่ใจดีเอาใจใส่มากๆเลยค่ะมีอะไรเขาก็ช่วยเหลือเราตลอดปรึกษาได้แทบทุกเรื่องจริงๆเป็นกำลังใจให้ทุกครั้งที่เราไม่มั่นใจรู้ตัวอีกทีจากที่ไม่ค่อยชอบมาโรงเรียนก็มาเช้าตลอดเลยชอบเดินรอบๆโรงเรียนมากกว่าเดิมเพราะอยากเห็นครูเขาเฉยๆพยามดูแลตัวเองมากกว่าเดิมพยามเล่นดนตรีให้ดีขึ้นเพราะอยากได้ยินคำชมจากครูแต่มันแอบหวั่นไหวจริงๆตอนที่ครูเขามาลูบหัวปลอบเราที่ไม่ได้เล่นเพลงที่ซ้อมอย่างที่ตั้งใจตอนนั้นเราพยามเก็บสีหน้าสุดๆค่ะเพราะคนก็ค่อนข้างเยอะเลยทำตัวปกติที่สุดแต่นานๆไปในใจก็เริ่มคิดค่ะว่าเราชอบครูหรือเราปลื้มเขาเฉยๆเพราะเราก็ยังเด็กห่างจากครู8ปีเลยค่ะเรากลัวใครหลายคนมองไม่ดีเลยพยามรักษาระยะห่างไม่อยู่กับครูนานเกินไปมากสุดแค่คุยกันเรื่องดนตรีกับทักทายอย่างเดียวเลยค่ะอนาคตจะเป็นยังไงตั้งใจเรียนให้จบค่อยคิดอีกทีหนูทำถูกแล้วใช่มั้ยคะพี่ๆ😥