เมื่อความเจริญมาเยือน สุนัขก็กลายเป็นส่วนเกิน
ชาวบ้านเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ เพื่อเอาไปขาย
บ้างก็เอาไว้ทำอาหาร
บ้างก็เอาไว้ขายไข่
ต่อมามีหมามากัด เป็ดไก่ตาย
ชาวบ้านเดือดร้อน จึงพากัน ต่อต้านคนเลี้ยงหมา
คนในหมู่บ้านบางคนก็ย้ายหนี เพราะรักหมา
เมื่อหมู่บ้าน ไม่มีหมา
คนก็เริ่ม ขโมยเป็ดไก่ ชาวบ้าน
งูเห่า ก็เริ่มเข้ามากัดกินไก่เป็ด และกัดคนตาย
คนเริ่มฆ่าตัวตายกันมากขึ้นคนแก่หนีออกจากบ้านกลายเป็นคนเร่ร่อนเพราะสุขภาพจิตย่ำแย่
ชาวบ้านเริ่มรู้สึกว่า ป้องกันหมา ง่ายกว่าป้องกันขโมยและงู
แต่ก็สายเกินไป
ไม่มีใครเลี้ยงเป็ดไก่อีกต่อไป เพราะโดนขโมย ปอบและงูเห่าก็ชุม
ต่างพากันย้ายออกจากหมู่บ้าน เพื่อไปหาหมู่บ้านที่มีหมา
..........
ที่หมู่บ้าน สว่างจิต
ชาวบ้านเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ เพื่อเอาไปขาย
บ้างก็เอาไว้ทำอาหาร
บ้างก็เอาไว้ขายไข่
ต่อมามีหมามากัด เป็ดไก่ตาย
ชาวบ้านเดือดร้อน จึงพากัน ต่อต้านหมาและทะเลาะกับคนเลี้ยงหมา
ชาวบ้านพากันไล่ตีหมาจนพวกหมาหนีออกจากหมู่บ้านไปหมด
คนในหมู่บ้านบางคนก็ย้ายออกจากหมู่บ้านไป เพราะรักหมา
หมู่บ้านแห่งนี้จึงไม่มีหมา สร้างความสบายใจกับคนเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่
แต่ไม่นาน ก็เกิดเหตุขึ้น
ท้องฟ้าสีครามสดใสถูกทำลายด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนของเป็ดไก่ในเล้าของบ้านแห่งหนึ่ง
เด็กน้อยคนหนึ่งซุกตัวอยู่ใต้เตียง ตาเบิกกว้างด้วยความตื่นกลัว ปอบกำลังกินไส้เป็ดไก่อย่างเอร็ดอร่อย
ปอบตัวนี้แต่ก่อนเคยเป็นคนแต่มันติดยาเสพติดทำให้ มันชอบไปกินเป็ดไก่ดิบดิบ
เสียงร้องโหยหวนของไก่เป็ดดังก้องไปทั่ว ท่ามกลางความมืดมิด
ไม่ไกลจากบ้านนั้น
บ้านอีกหลังก็เจอความยุ่งยาก ขโมยเข้ามาขโมยไก่และเป็ด
ชายร่างกำยำถือไม้ตะพองวิ่งไล่เงาดำที่ลอบเข้ามาขโมยไก่ เสียงเห่าของสุนัขที่เคยเป็นดั่งผู้พิทักษ์กลับเงียบงัน เหลือเพียงความเงียบงันที่ชวนขนลุก
หมู่บ้านแห่งนี้เคยสงบสุข เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเด็ก เด็ก เสียงไก่ขันยามเช้า แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เหลือเพียงความเงียบงัน ผู้คนต่างหวาดกลัว ขโมยและปอบ
...............
ลุงคำ ชายแก่ผู้โดดเดี่ยว อาศัยอยู่ในกระท่อมกลางป่า ห่างจากหมู่บ้านสว่างจิต
ลุงคำมีเพื่อนเพียงตัวเดียวคือเจ้าตูบ สุนัขพันธุ์ไทยหลังอานที่ซื่อสัตย์
นวล เด็กหญิงกำพร้า อาศัยอยู่กับลุงคำและยายที่ป่วยหนัก
ลุงคำฝึกเจ้าตูบให้เฝ้าบ้าน
นวลหาสมุนไพรมาช่วยยายที่ป่วย
มีปอบมาจะกินยายที่ป่วยแต่ก็โดนเจ้าตูบเห่าและหอน
ทำให้ปอบตกใจกลัว
หัวขโมยประจำหมู่บ้านผ่านมาก็เจอเจ้าตูบเห่า ทำให้ไม่กล้าเข้ามาขโมยของบ้านลุงคำ
..........
แต่กลับกันที่หมู่บ้านสว่างจิต
ภัยร้ายเริ่มปรากฏขึ้น ปอบออกอาละวาดกินไก่กินเป็ด
ปอบตัวนี้แต่ก่อนเคยเป็นคนแต่มันติดยาเสพติดทำให้ มันชอบไปกินเป็ดไก่ดิบดิบ
ขโมยเริ่มออกมาขโมยไก่เป็ดและนอกจากนั้นยังขโมยทุกอย่างที่เห็น
ขโมยคนนี้ติดการพนันออนไล ทำให้ต้องหาเงินไปใช้หนี้
ตอนกลางคืนที่เงียบสงบ
งูเห่าเลื้อยเข้ามากัดกินไก่เป็ด กัดคนตาย
ผู้คนเริ่มหวาดกลัว
หมู่บ้านสว่างจิตเริ่มเผชิญปัญหาหลายอย่าง
...............
ชาวบ้านเริ่มตระหนักว่า พวกเขาทำผิดพลาด การโทษหมาหรือเจ้าของหมา
การขับไล่หมา
ไม่ได้ทำให้หมู่บ้านปลอดภัย แต่กลับสร้างปัญหาใหม่
คนเร่ร่อน โจรขโมย มาสร้างปัญหาให้หมู่บ้านเยอะขึ้น
โดยเฉพาะปอบ
ชาวบ้านเริ่มรู้สึกว่า ป้องกันหมา ง่ายกว่าป้องกันขโมยและงู
แต่ก็สายเกินไป
ชาวบ้านเริ่มคิดถึงหมา หมามีประโยชน์ในการเฝ้าบ้านและป้องกันภัยอันตราย ต่างคนต่างรู้สึกเสียใจที่เคยทำร้ายหมา
ไม่มีใครเลี้ยงเป็ดไก่อีกต่อไป เพราะโดนขโมย ปอบและงูเห่าก็รบกวนชาวบ้าน
ชาวบ้านต่างพากันย้ายออกจากหมู่บ้าน เพื่อไปหาหมู่บ้านที่มีหมา
หมู่บ้านกลายเป็นหมู่บ้านร้าง ผู้คนต่างพากันย้ายหนี
เรื่องสั้น ถ้าไม่มีสุนัขจะเป็นยังไงนะ
เมื่อความเจริญมาเยือน สุนัขก็กลายเป็นส่วนเกิน
ชาวบ้านเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ เพื่อเอาไปขาย
บ้างก็เอาไว้ทำอาหาร
บ้างก็เอาไว้ขายไข่
ต่อมามีหมามากัด เป็ดไก่ตาย
ชาวบ้านเดือดร้อน จึงพากัน ต่อต้านคนเลี้ยงหมา
คนในหมู่บ้านบางคนก็ย้ายหนี เพราะรักหมา
เมื่อหมู่บ้าน ไม่มีหมา
คนก็เริ่ม ขโมยเป็ดไก่ ชาวบ้าน
งูเห่า ก็เริ่มเข้ามากัดกินไก่เป็ด และกัดคนตาย
คนเริ่มฆ่าตัวตายกันมากขึ้นคนแก่หนีออกจากบ้านกลายเป็นคนเร่ร่อนเพราะสุขภาพจิตย่ำแย่
ชาวบ้านเริ่มรู้สึกว่า ป้องกันหมา ง่ายกว่าป้องกันขโมยและงู
แต่ก็สายเกินไป
ไม่มีใครเลี้ยงเป็ดไก่อีกต่อไป เพราะโดนขโมย ปอบและงูเห่าก็ชุม
ต่างพากันย้ายออกจากหมู่บ้าน เพื่อไปหาหมู่บ้านที่มีหมา
..........
ที่หมู่บ้าน สว่างจิต
ชาวบ้านเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ เพื่อเอาไปขาย
บ้างก็เอาไว้ทำอาหาร
บ้างก็เอาไว้ขายไข่
ต่อมามีหมามากัด เป็ดไก่ตาย
ชาวบ้านเดือดร้อน จึงพากัน ต่อต้านหมาและทะเลาะกับคนเลี้ยงหมา
ชาวบ้านพากันไล่ตีหมาจนพวกหมาหนีออกจากหมู่บ้านไปหมด
คนในหมู่บ้านบางคนก็ย้ายออกจากหมู่บ้านไป เพราะรักหมา
หมู่บ้านแห่งนี้จึงไม่มีหมา สร้างความสบายใจกับคนเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่
แต่ไม่นาน ก็เกิดเหตุขึ้น
ท้องฟ้าสีครามสดใสถูกทำลายด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนของเป็ดไก่ในเล้าของบ้านแห่งหนึ่ง
เด็กน้อยคนหนึ่งซุกตัวอยู่ใต้เตียง ตาเบิกกว้างด้วยความตื่นกลัว ปอบกำลังกินไส้เป็ดไก่อย่างเอร็ดอร่อย
ปอบตัวนี้แต่ก่อนเคยเป็นคนแต่มันติดยาเสพติดทำให้ มันชอบไปกินเป็ดไก่ดิบดิบ
เสียงร้องโหยหวนของไก่เป็ดดังก้องไปทั่ว ท่ามกลางความมืดมิด
ไม่ไกลจากบ้านนั้น
บ้านอีกหลังก็เจอความยุ่งยาก ขโมยเข้ามาขโมยไก่และเป็ด
ชายร่างกำยำถือไม้ตะพองวิ่งไล่เงาดำที่ลอบเข้ามาขโมยไก่ เสียงเห่าของสุนัขที่เคยเป็นดั่งผู้พิทักษ์กลับเงียบงัน เหลือเพียงความเงียบงันที่ชวนขนลุก
หมู่บ้านแห่งนี้เคยสงบสุข เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเด็ก เด็ก เสียงไก่ขันยามเช้า แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เหลือเพียงความเงียบงัน ผู้คนต่างหวาดกลัว ขโมยและปอบ
...............
ลุงคำ ชายแก่ผู้โดดเดี่ยว อาศัยอยู่ในกระท่อมกลางป่า ห่างจากหมู่บ้านสว่างจิต
ลุงคำมีเพื่อนเพียงตัวเดียวคือเจ้าตูบ สุนัขพันธุ์ไทยหลังอานที่ซื่อสัตย์
นวล เด็กหญิงกำพร้า อาศัยอยู่กับลุงคำและยายที่ป่วยหนัก
ลุงคำฝึกเจ้าตูบให้เฝ้าบ้าน
นวลหาสมุนไพรมาช่วยยายที่ป่วย
มีปอบมาจะกินยายที่ป่วยแต่ก็โดนเจ้าตูบเห่าและหอน
ทำให้ปอบตกใจกลัว
หัวขโมยประจำหมู่บ้านผ่านมาก็เจอเจ้าตูบเห่า ทำให้ไม่กล้าเข้ามาขโมยของบ้านลุงคำ
..........
แต่กลับกันที่หมู่บ้านสว่างจิต
ภัยร้ายเริ่มปรากฏขึ้น ปอบออกอาละวาดกินไก่กินเป็ด
ปอบตัวนี้แต่ก่อนเคยเป็นคนแต่มันติดยาเสพติดทำให้ มันชอบไปกินเป็ดไก่ดิบดิบ
ขโมยเริ่มออกมาขโมยไก่เป็ดและนอกจากนั้นยังขโมยทุกอย่างที่เห็น
ขโมยคนนี้ติดการพนันออนไล ทำให้ต้องหาเงินไปใช้หนี้
ตอนกลางคืนที่เงียบสงบ
งูเห่าเลื้อยเข้ามากัดกินไก่เป็ด กัดคนตาย
ผู้คนเริ่มหวาดกลัว
หมู่บ้านสว่างจิตเริ่มเผชิญปัญหาหลายอย่าง
...............
ชาวบ้านเริ่มตระหนักว่า พวกเขาทำผิดพลาด การโทษหมาหรือเจ้าของหมา
การขับไล่หมา
ไม่ได้ทำให้หมู่บ้านปลอดภัย แต่กลับสร้างปัญหาใหม่
คนเร่ร่อน โจรขโมย มาสร้างปัญหาให้หมู่บ้านเยอะขึ้น
โดยเฉพาะปอบ
ชาวบ้านเริ่มรู้สึกว่า ป้องกันหมา ง่ายกว่าป้องกันขโมยและงู
แต่ก็สายเกินไป
ชาวบ้านเริ่มคิดถึงหมา หมามีประโยชน์ในการเฝ้าบ้านและป้องกันภัยอันตราย ต่างคนต่างรู้สึกเสียใจที่เคยทำร้ายหมา
ไม่มีใครเลี้ยงเป็ดไก่อีกต่อไป เพราะโดนขโมย ปอบและงูเห่าก็รบกวนชาวบ้าน
ชาวบ้านต่างพากันย้ายออกจากหมู่บ้าน เพื่อไปหาหมู่บ้านที่มีหมา
หมู่บ้านกลายเป็นหมู่บ้านร้าง ผู้คนต่างพากันย้ายหนี