หวัดดีเราชื่อ.......นะ
พวกคุณเคยมีพี่โชนเป็นของตัวเองไหม.....เราเคยมีนะตอนนั้นเรา. อยุ่ม.1ปี2013ได้มั้งไม่แน่ใจเหมือนกันเราเคยชอบพี่คนนึงอ่ะชอบเพราะ....อืมเพื่อนชอบก่อนแล้วเราก็มาชอบตามเพื่อนแต่เราไม่เคยคิดที่จะบอกเพื่อนหรือบอกพี่เขาเลยนะขอแค่อยู่ในมุมของตัวเองก็พอ หลังจากที่เรารู้สึกว่าเราชอบพี่ พี่เขามักจะปรากฎตัวให้เห็นบ่อยขึ้น พี่เขาอยู่ม.3ห้อง4เขาเป็นคนผิวขาวๆหน้าออกฝรั่งแต่ไม่ใช้ฝรั่ง555ชอบทำผมตั้งๆ ตอนนั้นทำทุกอย่างสนใจทุกอย่างเกี่ยวกับเขา สนใจตารางการเรียน สนใจร้านข้าวที่พี่เขากิน จากเป็นคนที่ไม่ได้สนใจคนมากมาย กลับเป็นความชอบครั้งแรกคือพี่ พี่เป็นความชอบครั้งแรกที่เข้ามาปรากฎตัวอยู่ในตรอรี่ชีวิตของเรา ไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้ความชอบเนี่ยะมันเกิดขึ้นตอนไหนเราชอบพี่ได้ยังไง พอรู้ตัวอีกทีก็หยุดมองหาพี่เขาไม่ได้แล้ว ทุกครั้งที่ฟังเพลงบางเพลงพี่เขายังปรากฎตัวในความรู้สึกเราเลย พยายามเดินผ่านหน้าห้องพี่ทุกครั้งที่จะทำได้ พยายามจะไม่สนใจเวลาพี่เวลาเดินผ่านทั้งที่ในใจอยากเจอมากๆ พยายามที่อยากจะไปโพล่ในชีวิตเขานะแต่ก็ไม่กล้าได้แต่แอบชอบในส่วนของตัวเองโคตรเป็นการแอบรักใสๆวัยมัธยมสุดๆ พยายามเดินผ่านหน้าห้องพี่ทุกครั้งที่จะทำได้ ณ ตอนนั้นทำได้แค่นี้และ เราเป็นคนตัวดำหัวฝูฝ่อง ละอองฟิ้วสุดๆ ตอนนั้นเราเป็นนักฟุตซอลของโรงเรียนด้วยละ จะดีใจทุกครั้งที่พี่เขาเดินลงรถจากรถโดยสารเข้าประตูของโรงเรียนเพราะจะผ่านสนามที่เราซ้อม เราโคตรดีใจโคตรตื่นเต้นอ่ะหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย555+ ไม่คยเป็นแบบนี้กับใครเลยนะ
ตอนนั้นเด็กผู้หญิงโรงเรียนเรามีแต่คนชอบเขา มีแต่คนอยากสราภาพรักเขามากเลย ตอนนั้นก็จะพอรู้ตัวและว่าไม่ควรหวังอ่ะเริ่มท้อกลัวว่าจะสู้คนที่เข้าหาพี่ไม่ได้จากที่ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองอยู่แล้วยิ่งรู้สึกดิ่งเข้าไปใหญ่ เราบอกตั้งแต่แรกแล้วใช้ไหมว่าพี่เขาอยู่ม.3 พี่เขากำลังจะจบเพื่อไปศึกษาต่อที่โรงเรียนในเมือง เคยคิดนะว่าเรายังจะขอได้เจอพี่เขาอีกหน่อย อยากเห็นหน้าพี่เขาอีกหน่อยก็ยังดี แต่พอมาถึงวันปัจฉิมพี่เขาจริงๆจึงคิดได้ว่าเวลามันมุนไวเหมือนกันเนาะดอกไม้ก็ไม่กล้าให้ ไม่กล้าบอกความรู้สึกของตัวเองให้พี่เขาไป มันน่าเสียดายตรงที่ตลอดที่ผ่านมาทั้งหมด พี่ยังไม่รู้เลยว่าหนูชื่ออะไร ยังมีคนแบบนี้บนโลกด้วยหรอ ไม่มีรูปคู่ ไม่มีข้อความ ไม่มีหลักฐานได้เลยว่าครั้งนึงหนูชอบพี่ ขนาดใหน แต่หน้าเสียดายที่สุดในวันจบการศึกษาของหนูและพี่เขาไม่มีโอกาสได้แสดงความยินดีให้กันเลยจังหวะชีวิตเราไม่เคยตรงกันเลยเนอะ หลังจากพี่จบวันนั้นหนูขึ้นม.2กับการที่พี่ไม่อยู่ในโรงเรียน
โคตรเหงาเลย เคยหวังน่ะว่าเราจะได้กลับมาเจอกันบ้างในบางครังขอแค่อีกสักครั้งในชีวิตก็ยังดี ขอแค่หนูจำพี่ได้คนเดียวก็พอ พี่จะยังเป็นรอยยิ้มของหนูที่นึกถึงพี่ทีไรก็เหมือนได้ย้อมไทม์แมชชีนกลับไปยังช่วงนึงในความทรงจำตลอดเลย ตั้งแต่การชอบครั้งแรกจนตอนนี้เขา 10ปีได้แล้วมั้ง ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ไม่มีใครแทนความรู้สึกตอนนั้นได้เลย ทุกคนต่างก็มีพี่โชนเป็นของตัวเองในสตอรี่นึงของชีวิต ความชอบครั้งแรกทำให้เกิดความรู้สึกใหม่ๆ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นเป็นประสบการณ์ใหม่ ซึ่งจะทำให้สมองของเราจดจำไปได้ตลอด ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ก็ตาม
ทุกคนเคยมีพี่โชนเป็นของตัวเองไหมคะ???❤️😍