เป็นบ้าง แต่ไม่เชิงว่าไม่มีความสุขแต่คิดว่าความสุขมันเปลี่ยนรูปแบบไป แต่รู้ตัวว่าหัวเราะน้อยลงกว่าเมื่อก่อนเยอะ มาจากหลายปัจจัย
เช่น อายุเพิ่มขึ้น ความรับผิดชอบมากขึ้น  ไม่มีเวลามาคุยเล่นไร้สาระแบบเมื่อก่อน
ทางแก้ คือพยายามรู้ทันความรู้สึกตัวเอง รู้ว่าเป็นไปตามเหตุปัจจัยต่างๆ
ใช้เวลากับตัวเองให้เยอะขึ้น และหาความสุขกับการอยู่คนเดียวให้ได้
ความสุขอาจจะไม่ได้ต้องยิ่งใหญ่มากมาย แต่ก็พยายามเก็บเกี่ยวความสุขเล็กๆในแต่ละวัน เช่น
ได้มีเวลานั่งกินกาแฟตอนเช้า ก็มีความสุข
อ่านการ์ตูน / หนังสือแล้วมีประโยคที่ทำให้อมยิ้มได้ ก็มีความสุข
เห็นคลิปเด็ก และ แมวน่ารักๆ ก็มีความสุข
แล้วตอนที่รู้สึกตัวว่ากำลังอมยิ้ม มีความสุข เรารู้สึกตัว และรับรู้ว่า
สิ่งนี้คือสิ่งที่ชุบชูจิตใจของเราในวันนั้นๆอะค่ะ แบบขอบคุณที่มีโอกาสได้ประสบกับสิ่งนั้นค่ะ