ทุกคนคะ เเต่ก่อนเเม่จ่ายค่าห้องพักให้ เรามาเรียนในเมืองจนจบเเล้ว เเม่บอกถ้าจะอยู่ในเมืองต่อจะไม่ส่งเงินให้ใช้เพราะเเม่เองก็ไม่มีตังจะส่งให้เราเลยทำพาทไทม์เงินดีงานดีเเต่เราออกงานพาทไทม์มาได้เดือนกว่าเเล้ว ตอนนี้ไม่มีเเม้เเต่เงินจะซื้อยาสีฟันเลยค่ะ ตอนนี้เราเป็นพาร์ทไทม์ร้านชาบู เขาให้หยุดตั้ง3-4วัน
ซึ่งมันไม่พอจะจ่ายค่าห้องพักด้วยซ้ำ
ตอนนี้เราเครียดมากค่ะ เราหางานที่รับพาร์ทไทม์เเต่เขาก็ไม่มีวี่เเววจะรับเพราะเป็นช่วงปิดเทอมคนเต็มหมด ตอนนี้เราอยู่หอคนเดียวค่ะ มีเเฟนเเต่เเฟนนางก็อยู่บ้านนานๆทีจะมา นางชอบบ่นว่าเราออกงานมาไม่ปรึกษาทำอะไรไม่ใช้สมอง
ซึ่งพาร์ทไทม์ที่เก่าเราที่เราออก คือเราโดรเเกล้งค่ะ โดนหาวาขโมยเงิน โดนด่าลับหลัง พูดจาใส่ทุกวัน ตอนเเรกก็ทนๆหลังมาๆเริ่มหนัก ไม่ไหวๆจริงๆถึงเงินมันจะเยอะเเต่คนที่ทำงานคือพร้อมจะใส่ไฟให้หัวหน้าด่าเราตลอด ตอนเราทำเรากลับมานั่งร้องไห้อยู่ห้องทุกวันเลยค่ะ เราเลยมาเล่าให้เเฟนฟังเเฟนบอกเรา ไม่ชอบคนร้องไห้งอเเงเหมือนเด็กที่ไหนก็มีคนเเบบนี้ บอกให้เราทนๆทำไปตลอด เเถมว่าเราไม่อดทน
ทั้งๆที่เราฝืนทำมา5-6เดือนเเล้ว พยายามไม่คิดมาก ทำงานหาเงินก้อนมาให้นางเติมเกมบ้างนางไม่รู้ว่าเราทำงานเหนื่อยเเค่ไหน เพื่อที่หาเงินมาจ่ายค่าห้องพักเพียงเพราะอยากอยู่กับเเฟนน่าจะ เพราะนางไม่เคยทำงาน มีพ่อเเม่ยายให้ตังใช้ อยู่บ้านเล่นเเต่เกมเลยไม่รู้มั้งว่าเราสู้อยู่ทุกวัน มีเค่เราที่หางานง๊กๆ อยู่คนเดียว สาเหตุที่เราออกเพราะ
(ที่ทำงานเก่า)
ประจำคนนึงมาบอกเราว่าจะเอาพาร์ทไทม์ออกคนนึง หัวหน้าสั่งมา เราก็รู้เเล้วว่าเป็นเราเพราะพี่เเกไม่ชอบเราตั้งเเต่ทำงานมาจนถึงวันนี้ เเถมพี่เเกเดินมาบอกเราคนเดียว พาร์ทไทม์คนอื่นไม่บอกเราเลยขอออกก่อนเขาจะไล่เพราะเราเหนื่อยกับคนมากๆ ตอนนี้หางานประจำอยู่ค่ะ เเต่ก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะรับไหม
เครียดมากเลยค่ะ
ทำไมอยู่คนเดัยวถึงลำบากเเบบนี้คะ
ซึ่งมันไม่พอจะจ่ายค่าห้องพักด้วยซ้ำ
ตอนนี้เราเครียดมากค่ะ เราหางานที่รับพาร์ทไทม์เเต่เขาก็ไม่มีวี่เเววจะรับเพราะเป็นช่วงปิดเทอมคนเต็มหมด ตอนนี้เราอยู่หอคนเดียวค่ะ มีเเฟนเเต่เเฟนนางก็อยู่บ้านนานๆทีจะมา นางชอบบ่นว่าเราออกงานมาไม่ปรึกษาทำอะไรไม่ใช้สมอง
ซึ่งพาร์ทไทม์ที่เก่าเราที่เราออก คือเราโดรเเกล้งค่ะ โดนหาวาขโมยเงิน โดนด่าลับหลัง พูดจาใส่ทุกวัน ตอนเเรกก็ทนๆหลังมาๆเริ่มหนัก ไม่ไหวๆจริงๆถึงเงินมันจะเยอะเเต่คนที่ทำงานคือพร้อมจะใส่ไฟให้หัวหน้าด่าเราตลอด ตอนเราทำเรากลับมานั่งร้องไห้อยู่ห้องทุกวันเลยค่ะ เราเลยมาเล่าให้เเฟนฟังเเฟนบอกเรา ไม่ชอบคนร้องไห้งอเเงเหมือนเด็กที่ไหนก็มีคนเเบบนี้ บอกให้เราทนๆทำไปตลอด เเถมว่าเราไม่อดทน
ทั้งๆที่เราฝืนทำมา5-6เดือนเเล้ว พยายามไม่คิดมาก ทำงานหาเงินก้อนมาให้นางเติมเกมบ้างนางไม่รู้ว่าเราทำงานเหนื่อยเเค่ไหน เพื่อที่หาเงินมาจ่ายค่าห้องพักเพียงเพราะอยากอยู่กับเเฟนน่าจะ เพราะนางไม่เคยทำงาน มีพ่อเเม่ยายให้ตังใช้ อยู่บ้านเล่นเเต่เกมเลยไม่รู้มั้งว่าเราสู้อยู่ทุกวัน มีเค่เราที่หางานง๊กๆ อยู่คนเดียว สาเหตุที่เราออกเพราะ
(ที่ทำงานเก่า)