อยากจะสอบถามว่าทุกคนคิดยังไง คิดว่าเราเป็นลูกรักหรือศิษย์โปรดหรือเปล่าอ่านะคะ

ตอนเราเป็นนักเรียนจะเลือกนั่งตรงโซนกลางมาตลอดเลยค่ะ ไม่นั่งหน้าห้องเพราะใกล้กระดานและใกล้ครูเกินไปกลัว ไม่นั่งริมใกล้ประตูใกล้หน้าต่างเพราะมองกระดาน มองไสลด์ไม่ชัด แต่ตรงกลางดันกรายเป็นตำแหน่งที่อยู่

เราเปนเลสเบี้ยน ชอบครูที่ปรึกษา อยู่ ม.2ตอนนั้นมาใหม่ๆก็ไม่ได้คิดอะไร พอเริ่มนานเข้านานเข้ารู้สึกว่าครูเขาจะยิ้มให้เราบ่อยๆไม่ค่อยยิ้มให้นักเรียนคนไหนและชอบสบตากับเราแต่เราก็หลบ..เขิลอยู่ แล้วก็ชอบแกล

มันเก่ามากกกก เคยออ่ายหลายปีมาแล้ว เนื้อเรื่องที่จำได้คือ ตัวนำมีสามคน ​มีนางเอก น้องชายนางเอก แล้วก็แม่ เหมือนแม่พวกเขาเป็นโรคเรื้อนหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ นางเอกเรียนพยาบาล น้องชายนางเอกก็เรียนหมอ

ต่อจากกระทู้ที่แล้วที่หนูตั้งพี่ ๆ ส่วนมากให้หนูไปปรึกษาแพทย์ พี่ๆ ก็ตอบตามหัวกระทู้ได้นะคะหนูแค่จะมาเล่าเพิ่มนิดหน่อย เรื่องการกรีดแขนหรือซึมเศร้าที่หนูน่าจะเป็น อื้มม หนูว่าหนูน่าจะเล่าไม่หมดม้างคะ

ก็คือเรื่องมันเริ่มจากที่ว่าเราได้รับงานแข่งที่รร.แล้วรับไว้ตั้งแต่เข้ามาม.4แรกๆเลยค่ะแล้วทีนี้ครูท่านหนึ่งเห็นแววเราว่าเราพอแข่งคณิตได้เค้าก็เลยจองตัวเองเราแล้วเราก็ได้พอรู้ๆมาจากครูอีกท่านว่างานแรกท

คือว่าที่รร.เรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ แล้วคนนั้นเเบบตั้งเปิดเทอมมาเราแทบไม่คุยกันเลยค่ะบางวันนี่เเบบ ไม่พูดจาอะไรทั้งสิ้น555 หรือบางครั้งพูดกันแบบนับคำได้เลยค่ะ  แล้วทีนี้พวกเพื่อนผู้ชายในห้องก็ชอบ

ตามหัวข้อเลย...คือเราจำไม่ค่อยได้แต่เรื่องมันประมาณว่านางเอกเข้ามาในนิยายที่เคยอ่านเป็นองค์หญิงซึ้งก่อนที่นางเอกจะมาเข้าร่างเจ้าของร่างเดิมเป็นคนที่นิสัยเสียมากเเล้วก็มีพี่ที่พึ่งกลับเข้าวังเเบบเคยอยู

ผมเขียนนิยายเรื่องนึง แต่มันไม่ใช่นิยายแบบร้อยแก้วที่เหมือนใครหลายคนอ่านกัน มันจะคล้ายๆกับบทภาพยนตร์บทซีรี่ย์ถ้าใครเคยเห็นหน้าตามันนะ แต่ก็ไม่ได้เหมือนแบบเป๊ะซะทีเดียวจะยังมีการอธิบายความคิดตัวละครและ

ตั้งแต่ช่วงอนุบาลจนถึงป3หนูชอบไปโรงเรียนมากเลยค่ะ แต่พอช่วงขึ้นป4 โดนแกล้งแรงมากๆบางครั้งก็มีเลือดด้วย แถมครูบางก็ปฏิบัติกับหนูไม่ดี เหมือนเขาไม่ชอบหนู ทั้งที่หนูไม่ไดทำไรใให้เขาเลยค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วง