คือเราคุยกับคนหนึ่งอยู่อายุมากกว่าเป็นครูอยู่ไกลกันมาก
คือเราก็ไม่รุ้ว่าเราคิดฝ่ายเดียวมั้ย แต่เราถามว่าชอบเรามั้ยเค้าก็ตอบว่าชอบ
ช่วงแรกเหมือนเขาจะคุยด้วยตลอดอยู่
แต่พอนานๆไป คุยบ้างไม่คุยบ้างนานๆทีตอบเรา
ซึ่งเราก็คิดว่าเขาคงไม่ว่างตอบ
บางทีก็น้อยใจเองหายเอง เพราะเราอยู่ในสถานะคนคุย
เราคุยกันมาจะ6เดือนแล้ว ยังไม่เคยเจอกัน
และไม่ค่อยได้โทรคุยไม่ค่อยคอลด้วย
เราลองหายไปข้ามวัน เขาก็ไม่ทักมาถามเลย จะทักมาอีกทีวันทันไป พอเราตอบ เขาก็นานๆทีตอบ เราถามว่าเราหายเงียบไป ไม่คิดจะทักมาถามหน่อยหรอ เขาบอกเขาทำงานทำโน้นนี้นั้น เราเลยไปไม่เป็นเลย เราได้เครว่าโอเคร
พอเราถามตรงๆว่าอยากคุยกับเราต่อมั้ย เขาก็บอกอยากคุย
เราคิดว่าคนชอบกันหรืออยากคุยหรือแคร์ความรุ้สึกว่าอีกฝ่ายจะรอมั้ย เขาต้องถามต้องบอกให้เรารุ้บ้างสิว่าไม่ว่างนะ
ว่างเดียวทักหา หรือส่งอะไรมาก็ได้ หรือเราเป็นเด็กไปหรอ
ที่งอแงเอง เราควรไปต่อหรือว่าพอแค่นี้ดีคะ
ขอคำแนะนำ
คือเราก็ไม่รุ้ว่าเราคิดฝ่ายเดียวมั้ย แต่เราถามว่าชอบเรามั้ยเค้าก็ตอบว่าชอบ
ช่วงแรกเหมือนเขาจะคุยด้วยตลอดอยู่
แต่พอนานๆไป คุยบ้างไม่คุยบ้างนานๆทีตอบเรา
ซึ่งเราก็คิดว่าเขาคงไม่ว่างตอบ
บางทีก็น้อยใจเองหายเอง เพราะเราอยู่ในสถานะคนคุย
เราคุยกันมาจะ6เดือนแล้ว ยังไม่เคยเจอกัน
และไม่ค่อยได้โทรคุยไม่ค่อยคอลด้วย
เราลองหายไปข้ามวัน เขาก็ไม่ทักมาถามเลย จะทักมาอีกทีวันทันไป พอเราตอบ เขาก็นานๆทีตอบ เราถามว่าเราหายเงียบไป ไม่คิดจะทักมาถามหน่อยหรอ เขาบอกเขาทำงานทำโน้นนี้นั้น เราเลยไปไม่เป็นเลย เราได้เครว่าโอเคร
พอเราถามตรงๆว่าอยากคุยกับเราต่อมั้ย เขาก็บอกอยากคุย
เราคิดว่าคนชอบกันหรืออยากคุยหรือแคร์ความรุ้สึกว่าอีกฝ่ายจะรอมั้ย เขาต้องถามต้องบอกให้เรารุ้บ้างสิว่าไม่ว่างนะ
ว่างเดียวทักหา หรือส่งอะไรมาก็ได้ หรือเราเป็นเด็กไปหรอ
ที่งอแงเอง เราควรไปต่อหรือว่าพอแค่นี้ดีคะ