วิทูรกำลังหงุดหงิดและเครียดมาก
เขานึกไม่ถึงว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น
เพื่อนในชมรมบาสเริ่มทยอยกันมา
2 คนที่มากันก่อนคือกำจรกับแมน
กำจรถามขึ้นก่อน "มีไรวะ ไมหน้ามืงถึงหงอยขนาดนี้"
ตอนนั้นวิทูรหงุดหงิดมาก
"งบของชมรมเราถูกเฉือนไปครึ่งหนึ่ง"
"เชี่ย มันเกิดขึ้นได้ไงวะ" แมนอุทานขึ้น
"กูให้ไอ้ชัชไปสืบแล้วว่างบชมรมเราถูกหั่นไปไหน
เดี๋ยวมันมา ก็รู้กันแล้ว"
กำจรกล่าวขึ้น "กูว่าต้องเป็นฝีมือไอ้มิ่งแน่ มันเกลียดพวกเรา
จะตาย แต่นึกไม่ถึงว่าจะถึงขั้นมาเฉือนงบเรา"
วิทูรแนะนำ "เราอย่าเพิ่งไปกล่าวหาใครเลย
เดี๋ยวรอความกระจ่างจากไอ้ชัชก่อน แล้วค่อยว่ากัน"
ตอนนั้นชัชเข้ามาที่ห้องชมรมบาสพอดี
วิทูรรีบถามชัช "ได้เรื่องไหมวะ"
"ได้ กูรู้แล้วว่างบพวกเราไปไหนหมด"
"แล้วมันไปไหนวะ"
"ไปอยู่ที่ชมรมคณิตศาสตร์"
วิทูรทำหน้าเคียดแค้นมาก "เป็นงั้นได้ไงวะ"
ตอนนั้นเพื่อนอีกสองคนเข้ามาพอดี โจฮันกับบรรพต
วิทูรจึงชวนทั้งหมดไปลุยที่ชมรมคณิตศาสตร์
...............................................................
ณ ชมรมคณิตศาสตร์ พลกับพลังกำลังดีใจกันสุดชีวิต
ที่ครั้งนี้ พวกเขาได้งบเพิ่ม
พลดีใจแบบคุมสติไม่อยู่
"เฮ้ย นึกไม่ถึงเลยว่าปีนี้เราจะได้งบมาเยอะขนาดนี้"
"โคตรเยี่ยมเลย ไม่มีอะไรเยี่ยมยอดเท่าเรื่องนี้อีกแล้ว"
"ถ้าโรบินเข้ามา ต้องชวนมันวางแผนงานตลอดปีเลย"
พูดยังไม่ขาดคำ โรบินก็เดินเข้ามา
"ดีใจอะไรกันวะ" โรบินถามพลกับพลัง
พลพูดขึ้นอย่างดีใจ
"งบเว้ย ปีนี้งบไหลเข้าชมรมเราเยอะเลยเว้ย"
"จริงเหรอวะ เฮ้ย โคตรเท่เลย เราขอดูหน่อย"
พอเห็นรายงานงบประมาณเท่านั้น โรบินก็แทบคุมสติไม่อยู่
"เชี่ย ทำได้ไงวะเนี่ย"
"ต้องยกความดีความชอบให้ไอ้ว่านกับไอ้ชาติ
มันสองตัวเขียนของบได้เก่งมากๆ ถ้าให้คนอื่นเขียน
ชมรมเราไม่ได้งบเยอะขนาดนี้หรอก"
ไม่นานนัก ว่านกับชาติก็เดินเข้ามา
ทั้งหมดเดินเข้าไปชื่นชมว่านกับชาติ
ชายหนุ่มทั้ง 5 แห่งชมรมคณิตศาสตร์
กำลังดีใจกันสุดชีวิต ตั้งแต่เรียนที่มหาวิทยาลัยนี้มา
ชมรมของพวกเขาไม่เคยได้งบมากขนาดนี้มาก่อน
นับว่าเป็นข่าวดีของทางชมรมในรอบ 5 ปีเลยทีเดียว
ขณะที่พวกเขากำลังโห่ร้องแสดงความยินดี
ชายหนุ่ม 6 คนจากชมรมบาสก็บุกเข้ามา
12 ลูกผู้ชายกระหายรัก ตอนที่ 1 ห้าสิงห์ปะทะหกเสือ
วิทูรกำลังหงุดหงิดและเครียดมาก
เขานึกไม่ถึงว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น
เพื่อนในชมรมบาสเริ่มทยอยกันมา
2 คนที่มากันก่อนคือกำจรกับแมน
กำจรถามขึ้นก่อน "มีไรวะ ไมหน้ามืงถึงหงอยขนาดนี้"
ตอนนั้นวิทูรหงุดหงิดมาก
"งบของชมรมเราถูกเฉือนไปครึ่งหนึ่ง"
"เชี่ย มันเกิดขึ้นได้ไงวะ" แมนอุทานขึ้น
"กูให้ไอ้ชัชไปสืบแล้วว่างบชมรมเราถูกหั่นไปไหน
เดี๋ยวมันมา ก็รู้กันแล้ว"
กำจรกล่าวขึ้น "กูว่าต้องเป็นฝีมือไอ้มิ่งแน่ มันเกลียดพวกเรา
จะตาย แต่นึกไม่ถึงว่าจะถึงขั้นมาเฉือนงบเรา"
วิทูรแนะนำ "เราอย่าเพิ่งไปกล่าวหาใครเลย
เดี๋ยวรอความกระจ่างจากไอ้ชัชก่อน แล้วค่อยว่ากัน"
ตอนนั้นชัชเข้ามาที่ห้องชมรมบาสพอดี
วิทูรรีบถามชัช "ได้เรื่องไหมวะ"
"ได้ กูรู้แล้วว่างบพวกเราไปไหนหมด"
"แล้วมันไปไหนวะ"
"ไปอยู่ที่ชมรมคณิตศาสตร์"
วิทูรทำหน้าเคียดแค้นมาก "เป็นงั้นได้ไงวะ"
ตอนนั้นเพื่อนอีกสองคนเข้ามาพอดี โจฮันกับบรรพต
วิทูรจึงชวนทั้งหมดไปลุยที่ชมรมคณิตศาสตร์
...............................................................
ณ ชมรมคณิตศาสตร์ พลกับพลังกำลังดีใจกันสุดชีวิต
ที่ครั้งนี้ พวกเขาได้งบเพิ่ม
พลดีใจแบบคุมสติไม่อยู่
"เฮ้ย นึกไม่ถึงเลยว่าปีนี้เราจะได้งบมาเยอะขนาดนี้"
"โคตรเยี่ยมเลย ไม่มีอะไรเยี่ยมยอดเท่าเรื่องนี้อีกแล้ว"
"ถ้าโรบินเข้ามา ต้องชวนมันวางแผนงานตลอดปีเลย"
พูดยังไม่ขาดคำ โรบินก็เดินเข้ามา
"ดีใจอะไรกันวะ" โรบินถามพลกับพลัง
พลพูดขึ้นอย่างดีใจ
"งบเว้ย ปีนี้งบไหลเข้าชมรมเราเยอะเลยเว้ย"
"จริงเหรอวะ เฮ้ย โคตรเท่เลย เราขอดูหน่อย"
พอเห็นรายงานงบประมาณเท่านั้น โรบินก็แทบคุมสติไม่อยู่
"เชี่ย ทำได้ไงวะเนี่ย"
"ต้องยกความดีความชอบให้ไอ้ว่านกับไอ้ชาติ
มันสองตัวเขียนของบได้เก่งมากๆ ถ้าให้คนอื่นเขียน
ชมรมเราไม่ได้งบเยอะขนาดนี้หรอก"
ไม่นานนัก ว่านกับชาติก็เดินเข้ามา
ทั้งหมดเดินเข้าไปชื่นชมว่านกับชาติ
ชายหนุ่มทั้ง 5 แห่งชมรมคณิตศาสตร์
กำลังดีใจกันสุดชีวิต ตั้งแต่เรียนที่มหาวิทยาลัยนี้มา
ชมรมของพวกเขาไม่เคยได้งบมากขนาดนี้มาก่อน
นับว่าเป็นข่าวดีของทางชมรมในรอบ 5 ปีเลยทีเดียว
ขณะที่พวกเขากำลังโห่ร้องแสดงความยินดี
ชายหนุ่ม 6 คนจากชมรมบาสก็บุกเข้ามา