เรื่องราว #พุทธปาฏิหาริย์ #พุทธวิสัย #พระบุราณธาตุ
เมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ.2564
อาจารย์วิกรานต์ได้ให้ไปอัญเชิญพระบุราณบรมสารีริกธาตุ #พระสัทธรรมวิทยาตถาคตพุทธเจ้า
เพื่อเตรียมถวายแด่ครูบาอาจารย์ภาคอีสาน เมื่อครั้งรับมอบจาก อาจารย์วิกรานต์ได้นำมาให้พร้อมกับ
ดอกจำปีห่อด้วยใบตองมีกลิ่นหอม
ในเช้าวันถัดมา ผมต้องเดินทางโดยสารด้วยเครื่องบินไปจังหวัดอุดรธานี
หลังจากไปถึงด้วยอากาศที่ร้อน ทันทีที่ถึงที่หมายได้รีบนำพระบุราณบรมสารีริกธาตุ บรรจุเข้าผอบที่ได้จัดเตรียมไว้
ทันทีที่เปิดห่อออกมาปรากฏว่า มีน้ำอยู่บริเวณพระบรมธาตุทั้ง ๆ ที่อากาศที่ร้อนมาก ผมจึงได้บอกแก่
กลุ่มคณะว่าดูสิไม่รู้มีน้ำมาจากไหนบริเวณพระบุราณบรมสารีริกธาตุ ทุกคนต่างก็มาดูมีพี่เจี๊ยบ พี่บัว พี่หมูและคนอื่นๆ
พี่เจี๊ยบได้บอกว่าอาจจะเป็นน้ำจากดอกจำปีก็เป็นได้ ผมจึงได้ให้พี่บัว ช่วยตรวจดูบริเวณดอกไม้
พี่บัว ได้บอกว่าบริเวณดอกไม้ไม่มีน้ำเลยแห้งมาก นี่ก็เป็นครั้งนึงที่ทำให้ผมและเพื่อนๆในกลุ่มชมรมต่าง ฉงน
ในเหตุการณ์ดังกล่าว จากนั้นก็เดินทางไปร่วมบุญในงานมุทิตาจิตของหลวงปู่ดำ วัดป่ามณีศรีโคตมวงษ์ อ.กู่แก้ว จ.อุดรธานี
เพื่อกราบ ร่วมบุญกับครูบาอาจารย์ ในงานนี้ทางกลุ่มคณะชมรมได้ถวายพระบรมธาตุให้หลวงปู่ดำ หลวงปู่ศรี
เพื่อเตรียมไว้บรรจุในพระเจดีย์ต่างๆที่กำลังจะสร้าง หลังจากจบงานมุฑิตาจิต ทางกลุ่มคณะก็ได้เดินทางกลับ
ในวันนั้นกลุ่มคณะชมรมได้พักค้างแรมที่วัดหลวงปู่ศรี และในวันนั้นมีหลวงปู่อินตองท่านมาพักที่วัดหลวงปู่ศรีด้วยเช่นกัน
ทางพี่หมู ต้องการที่จะสนทนาธรรมกับหลวงปู่อินตอง ก็ได้เดินไปส่งท่านที่ห้องพัก และสักพัก ก็มีสาย จากอาจารย์วิกรานต์เข้ามา
แจ้งว่าให้ถวายพระบุราณบรมสารีริกธาตุของพระประภูตรัตนพุทธเจ้า ให้กับหลวงปู่อินตอง
เนื่องจากท่านมีบุญสัมพันธ์กัน ทางกลุ่มก็ขอความเมตตา
จากหลวงปู่ศรีโดยชมรมถวายให้หลวงปู่ศรีและหลวงปู่ศรี ได้ถวายให้หลวงปู่อินตอง ท่านกล่าวบอกว่า ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้
ที่วัดสร้างเจดีย์กำลังจะเสร็จอยู่พอดี และบอกว่าดีๆ หลังจากที่ได้ถวายพระบรมธาตุให้หลวงปู่อินตองเสร็จเราก็ต่างกลับไปพักผ่อน
อาจารย์วิกรานต์ได้โทรมาบอกเล่าเหตุที่ไปที่มาให้ฟังว่า เทวดาบุญมาท่านมาอาราธนาขออัญเชิญพระบุราณบรมสารีริกธาตุไปไว้ที่เจดีย์วัดของหลวงปู่อินตอง และมีเรื่องราวอื่นๆอีกมากมาย...
จากนั้นทางกลุ่มคณะก็สงสัย เกี่ยวกับเทวดาที่ชื่อบุญมา พอเช้าวันถัดมา
เราต่างเร่งตามหาหลวงปู่อินตอง เพื่อสอบถามที่ไปที่มาเกี่ยวกับเทวดาองค์นี้ หลวงปู่อินตองท่านได้เมตตาเล่าให้ฟังว่า
เทวดาบุญมา เมื่อครั้งมีชีวิตอยู่ ท่านเป็นคนดีคอยชั่วเหลือคนสร้างความดี เคยบวชหลังจากสึกออกไปก็ไม่ได้มีลูกมีเมีย
ตายไปก็ได้เป็นเทวดา รักษาบริเวณนั้นเมื่อชาวบ้านมีภัยหรือมีเหตุอันใดก็จะมาบอกหลวงปู่อยู่ ซึ่งเป็นที่น่าแปลกใจว่า
เทวดาบุญมา อาจารย์วิกรานต์ไม่เคยไปวัดหลวงปู่อินตองและไม่เคยเจอหน้ากันแต่ก็มีญาณที่สามารถสื่อสารกันได้
ทั้งในโลกทิพย์และโลกมนุษย์ จากนั้นหลวงปู่ท่านก็ได้กลับวัด อัญเชิญพระบรมธาตุไปไว้ที่วัดก่อนบรรจุเข้าเจดีย์ต่อไป
อีกวาระหนึ่งภารกิจที่ต้องเดินทางไปขอนแก่น วัดศรีชมชื่น เดินทางนำพระบรมธาตุ #พระสัทธรรมวิทยาตถาคตพุทธเจ้า ไปถวาย
ให้แก่หลวงพ่อปราโมทย์ ทันทีที่เดินทางถึงวัด ลงจากรถเสียงจั๊กจั่นเรไรร้องเสียงดัง ขณะอัญเชิญพระบรมธาตุลงจากรถ
และขณะที่อัญเชิญ พระบุรราณบรมสารีริกธาตุเข้าอุโบสถ ก็มีเสียงหมาเห่าหอน ซึ่งเหตุการณ์นี้อาจารย์วิกรานต์เคยเล่าให้ฟังว่า เป็นการเปลี่ยนถ่าย
พลังงานบางอย่าง เทวดาท่านเปลี่ยนกะ พวกหมาเห็นก็เลยส่งเสียงเห่าหอน เป็นสิ่งที่คณะชมรมเจอเป็นประจำ
เราเปิดผอบให้พระอาจารย์ปราโมทย์ท่านได้ สรงน้ำพระบุราณบรมสารีริกธาตุ แต่เหตุการณ์ประหลาดได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ขณะที่เปิดฝาผอบปรากฏว่า บนพระบุราณบรมสารีริกธาตุ ท่านมีน้ำออกมา และมีกลิ่นหอมฟุ้งมาก ทำให้กลุ่มคณะชมรมต่างปิติครั้งนี้คงจะหาคำบรรยายได้ยาก
ว่าเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นได้อย่างไรเพราะพระบุราณบรมสารีริกธาตุองค์นี้ท่านอยู่ในผอบที่ไม่มีความชื้นหรือน้ำอยู่เลย
พระอาจารย์ปราโมทย์ท่านเห็นก็สร้างความปิติให้ท่าน ตื้นตันใจเป็นอย่างมากและได้เห็นพุทธบารมีไปกับกลุ่มคณะ
เวลานั้นประมาณเกือบ 15.30 น. ได้เวลาเดินทางกลับกทม อีก ผมดู GPS ในเครื่องโทรศัพท์คำนวนเวลาคร่าวๆ
จะถึงสนามบินอุดรเวลาประมาณ 5 โมงได้ เกรงว่าหากออกจากที่นี่ช้าจะไม่ทัน 5 โมงอาจจะทำให้ไม่ทันเครื่องบินได้
ด้วยการตั้งใจมาสร้างความดี และอัญเชิญพระบุราณบรมสารีริกธาตุมาถวายครูบาอาจารย์สายกรรมฐาน ที่ตั้งใจไว้ดีแล้วจึงได้
ขอพรพระบรมธาตุ ให้ท่านอำนวยอวยชัยให้ผมไปทันขึ้นเครื่องบินและกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ระหว่างขับรถไป
ก็เจอรถติดเป็นช่วงๆ เนื่องจากทางระหว่างอุดรและขอนแก่นมีการทำถนนใหม่ ใจก็สั่นๆ แต่แปลกที่วันนั้น ผมเดินทาง
มาถึงก่อนที่ GPS กำหนดประมาณ 20 นาทีได้ เป็นเหตุการณ์ที่แปลกมาก เหตุการณ์นี้ทำให้ผมเลื่อมใส ในพุทธบารมีมาก
การกระทำใดที่กระทำไปโดยชอบ ประกอบโดยธรรมแล้ว สิ่งนั้นก็ไม่ยากแก่ความสำเร็จ
เรื่องราว #พุทธปาฏิหาริย์ #พุทธวิสัย #พระบุราณธาตุ
เมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ.2564
อาจารย์วิกรานต์ได้ให้ไปอัญเชิญพระบุราณบรมสารีริกธาตุ #พระสัทธรรมวิทยาตถาคตพุทธเจ้า
เพื่อเตรียมถวายแด่ครูบาอาจารย์ภาคอีสาน เมื่อครั้งรับมอบจาก อาจารย์วิกรานต์ได้นำมาให้พร้อมกับ
ดอกจำปีห่อด้วยใบตองมีกลิ่นหอม
ในเช้าวันถัดมา ผมต้องเดินทางโดยสารด้วยเครื่องบินไปจังหวัดอุดรธานี
หลังจากไปถึงด้วยอากาศที่ร้อน ทันทีที่ถึงที่หมายได้รีบนำพระบุราณบรมสารีริกธาตุ บรรจุเข้าผอบที่ได้จัดเตรียมไว้
ทันทีที่เปิดห่อออกมาปรากฏว่า มีน้ำอยู่บริเวณพระบรมธาตุทั้ง ๆ ที่อากาศที่ร้อนมาก ผมจึงได้บอกแก่
กลุ่มคณะว่าดูสิไม่รู้มีน้ำมาจากไหนบริเวณพระบุราณบรมสารีริกธาตุ ทุกคนต่างก็มาดูมีพี่เจี๊ยบ พี่บัว พี่หมูและคนอื่นๆ
พี่เจี๊ยบได้บอกว่าอาจจะเป็นน้ำจากดอกจำปีก็เป็นได้ ผมจึงได้ให้พี่บัว ช่วยตรวจดูบริเวณดอกไม้
พี่บัว ได้บอกว่าบริเวณดอกไม้ไม่มีน้ำเลยแห้งมาก นี่ก็เป็นครั้งนึงที่ทำให้ผมและเพื่อนๆในกลุ่มชมรมต่าง ฉงน
ในเหตุการณ์ดังกล่าว จากนั้นก็เดินทางไปร่วมบุญในงานมุทิตาจิตของหลวงปู่ดำ วัดป่ามณีศรีโคตมวงษ์ อ.กู่แก้ว จ.อุดรธานี
เพื่อกราบ ร่วมบุญกับครูบาอาจารย์ ในงานนี้ทางกลุ่มคณะชมรมได้ถวายพระบรมธาตุให้หลวงปู่ดำ หลวงปู่ศรี
เพื่อเตรียมไว้บรรจุในพระเจดีย์ต่างๆที่กำลังจะสร้าง หลังจากจบงานมุฑิตาจิต ทางกลุ่มคณะก็ได้เดินทางกลับ
ในวันนั้นกลุ่มคณะชมรมได้พักค้างแรมที่วัดหลวงปู่ศรี และในวันนั้นมีหลวงปู่อินตองท่านมาพักที่วัดหลวงปู่ศรีด้วยเช่นกัน
ทางพี่หมู ต้องการที่จะสนทนาธรรมกับหลวงปู่อินตอง ก็ได้เดินไปส่งท่านที่ห้องพัก และสักพัก ก็มีสาย จากอาจารย์วิกรานต์เข้ามา
แจ้งว่าให้ถวายพระบุราณบรมสารีริกธาตุของพระประภูตรัตนพุทธเจ้า ให้กับหลวงปู่อินตอง
เนื่องจากท่านมีบุญสัมพันธ์กัน ทางกลุ่มก็ขอความเมตตา
จากหลวงปู่ศรีโดยชมรมถวายให้หลวงปู่ศรีและหลวงปู่ศรี ได้ถวายให้หลวงปู่อินตอง ท่านกล่าวบอกว่า ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้
ที่วัดสร้างเจดีย์กำลังจะเสร็จอยู่พอดี และบอกว่าดีๆ หลังจากที่ได้ถวายพระบรมธาตุให้หลวงปู่อินตองเสร็จเราก็ต่างกลับไปพักผ่อน
อาจารย์วิกรานต์ได้โทรมาบอกเล่าเหตุที่ไปที่มาให้ฟังว่า เทวดาบุญมาท่านมาอาราธนาขออัญเชิญพระบุราณบรมสารีริกธาตุไปไว้ที่เจดีย์วัดของหลวงปู่อินตอง และมีเรื่องราวอื่นๆอีกมากมาย...
จากนั้นทางกลุ่มคณะก็สงสัย เกี่ยวกับเทวดาที่ชื่อบุญมา พอเช้าวันถัดมา
เราต่างเร่งตามหาหลวงปู่อินตอง เพื่อสอบถามที่ไปที่มาเกี่ยวกับเทวดาองค์นี้ หลวงปู่อินตองท่านได้เมตตาเล่าให้ฟังว่า
เทวดาบุญมา เมื่อครั้งมีชีวิตอยู่ ท่านเป็นคนดีคอยชั่วเหลือคนสร้างความดี เคยบวชหลังจากสึกออกไปก็ไม่ได้มีลูกมีเมีย
ตายไปก็ได้เป็นเทวดา รักษาบริเวณนั้นเมื่อชาวบ้านมีภัยหรือมีเหตุอันใดก็จะมาบอกหลวงปู่อยู่ ซึ่งเป็นที่น่าแปลกใจว่า
เทวดาบุญมา อาจารย์วิกรานต์ไม่เคยไปวัดหลวงปู่อินตองและไม่เคยเจอหน้ากันแต่ก็มีญาณที่สามารถสื่อสารกันได้
ทั้งในโลกทิพย์และโลกมนุษย์ จากนั้นหลวงปู่ท่านก็ได้กลับวัด อัญเชิญพระบรมธาตุไปไว้ที่วัดก่อนบรรจุเข้าเจดีย์ต่อไป
อีกวาระหนึ่งภารกิจที่ต้องเดินทางไปขอนแก่น วัดศรีชมชื่น เดินทางนำพระบรมธาตุ #พระสัทธรรมวิทยาตถาคตพุทธเจ้า ไปถวาย
ให้แก่หลวงพ่อปราโมทย์ ทันทีที่เดินทางถึงวัด ลงจากรถเสียงจั๊กจั่นเรไรร้องเสียงดัง ขณะอัญเชิญพระบรมธาตุลงจากรถ
และขณะที่อัญเชิญ พระบุรราณบรมสารีริกธาตุเข้าอุโบสถ ก็มีเสียงหมาเห่าหอน ซึ่งเหตุการณ์นี้อาจารย์วิกรานต์เคยเล่าให้ฟังว่า เป็นการเปลี่ยนถ่าย
พลังงานบางอย่าง เทวดาท่านเปลี่ยนกะ พวกหมาเห็นก็เลยส่งเสียงเห่าหอน เป็นสิ่งที่คณะชมรมเจอเป็นประจำ
เราเปิดผอบให้พระอาจารย์ปราโมทย์ท่านได้ สรงน้ำพระบุราณบรมสารีริกธาตุ แต่เหตุการณ์ประหลาดได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ขณะที่เปิดฝาผอบปรากฏว่า บนพระบุราณบรมสารีริกธาตุ ท่านมีน้ำออกมา และมีกลิ่นหอมฟุ้งมาก ทำให้กลุ่มคณะชมรมต่างปิติครั้งนี้คงจะหาคำบรรยายได้ยาก
ว่าเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นได้อย่างไรเพราะพระบุราณบรมสารีริกธาตุองค์นี้ท่านอยู่ในผอบที่ไม่มีความชื้นหรือน้ำอยู่เลย
พระอาจารย์ปราโมทย์ท่านเห็นก็สร้างความปิติให้ท่าน ตื้นตันใจเป็นอย่างมากและได้เห็นพุทธบารมีไปกับกลุ่มคณะ
เวลานั้นประมาณเกือบ 15.30 น. ได้เวลาเดินทางกลับกทม อีก ผมดู GPS ในเครื่องโทรศัพท์คำนวนเวลาคร่าวๆ
จะถึงสนามบินอุดรเวลาประมาณ 5 โมงได้ เกรงว่าหากออกจากที่นี่ช้าจะไม่ทัน 5 โมงอาจจะทำให้ไม่ทันเครื่องบินได้
ด้วยการตั้งใจมาสร้างความดี และอัญเชิญพระบุราณบรมสารีริกธาตุมาถวายครูบาอาจารย์สายกรรมฐาน ที่ตั้งใจไว้ดีแล้วจึงได้
ขอพรพระบรมธาตุ ให้ท่านอำนวยอวยชัยให้ผมไปทันขึ้นเครื่องบินและกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ระหว่างขับรถไป
ก็เจอรถติดเป็นช่วงๆ เนื่องจากทางระหว่างอุดรและขอนแก่นมีการทำถนนใหม่ ใจก็สั่นๆ แต่แปลกที่วันนั้น ผมเดินทาง
มาถึงก่อนที่ GPS กำหนดประมาณ 20 นาทีได้ เป็นเหตุการณ์ที่แปลกมาก เหตุการณ์นี้ทำให้ผมเลื่อมใส ในพุทธบารมีมาก
การกระทำใดที่กระทำไปโดยชอบ ประกอบโดยธรรมแล้ว สิ่งนั้นก็ไม่ยากแก่ความสำเร็จ