แค่สงสัย...นโยบายสิบพัน vs ฝรั่งเตะคนไทย?

เรื่องสมมตินี้เกิดขึ้นในประเทศหนึ่ง..

ฝรั่ง      :  วิลล่านี้ผมเช่ามาตั้งแพง

สิบพัน  :  รัดถะบานนี้ผมลงทุนไปเยอะ
               และต้องหลอกเขามา

ฝรั่ง      :  เขามานั่งบนบันไดของวิลล่าที่ผมเช่า
               ผมจึงเป็นสิทธิ์ของผมเท่านั้น
               ผมจะทำหรือไม่ทำอะไรกับมันก็ได้

สิบพัน  :  พวกเขามีสิทธิ์อะไรที่ออกมาคัดค้านนโยบาย
               ที่ผมจะทำ ทั้งๆที่ผมเป็นรัฐบาล และมีสิทธิ์ที่จะทำ

ฝรั่ง      :  ผมไม่ได้เตะเขา มันเป็นอุบัติเหตุ

สิบพัน  :  เราน้อมรับฟังทุกความเห็น
               แต่มันก็เป็นแค่เสียงหนึ่งเท่านั้น
                      
               คนที่อยู่บนหอคอยงาช้าง จะไม่เข้าใจ
               และไม่เห็นใจประชาชนเหมือนพวกผม

ฝรั่ง      :  เราไม่รู้ว่าเป็นคุณหมอ
                ถ้าเรารู้ จะเชิญมานั่งข้างบน

สิบพัน  :  เรารู้ว่าคุณไม่เห็นด้วย
               พวกเราถึงถล่มคุณผ่าน X
               และสื่อต่างๆ

               เรารู้ว่าคุณเห็นด้วย
               เราถึงส่งคุณไปนั่งคุมหน่วยงานเศรษฐกิจ
               แทนคนเดิม เพื่อช่วยสนับสนุนเรา

เสียงแทรก  :  บันไดมันรุกล้ำที่สาธารณะ
                       คุณต้องทุบทิ้งนะ
  
                       และเรายังตรวจเจออีกหลายจุด
                       ที่คุณต้องแก้ไขให้เป็นไปตามก.ม.

ฝรั่ง      :  ผมไม่รู้เรื่อง ก.ม. เป็นแค่ผู้เช่า
                มาแล้วก็จากไป
                มันไม่ใช่หน้าที่ของผมสักหน่อย

สิบพัน  :  ผมจะทำสิ่งที่ผมแถลงไว้แล้วแน่นอน
               แต่เมื่อเสียงคัดค้านเริ่มดัง
               ผมจะพยายามหาข่องทางอื่นต่อไป
               แต่ผมจะไม่เลิกรานะ คอยดูต่อไป
               ว่าผมจะทำแน่นอน

                ประเด็นต่างๆ และก.ม.ที่พวกคุณเตือนผมนั้น
                มันเป็นจินตนาการ ของคนที่เป็นนักวิชาการ
                ที่เหมือนพวกไดโนเสาร์

ฝรั่ง      :  ผมขอโทษ ที่ผมพูดและทำไปทั้งหมด
                เพราะงัวเงีย และโกรธมาก

                ยกโทษให้ผมเถิด

สิบพัน  :  เรามีอำนาจ และสิทธิ์ที่จะทำนโยบายนี้
               ใครที่ไม่พอใจ ก็มีสิทธิ์ที่จะตัดสิน
               ในการเลือกตั้ง

ป.ล. คนที่คิดว่าตนเองมีสิทธิ์ในสิ่งที่เป็นของชั่วครั้งชั่วคราว
        พึงระลึกถึงสมบัติที่เป็นของสาธารณะของคนทั้งประเทศ
        และควรพิจารณาให้รอบคอบถี่ถ้วน ก่อนจะทำอะไร
        ที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงในอนาคต

        เพื่อที่จะไม่ต้องมาขอโทษภายหลัง
        เมื่อความเสียหายนั้นมันเกิดขึ้นแล้ว  

นิทานจบ...