เราอยู่กินกับสามีมากำลังจะเข้าปีที่ 4 ค่ะ มีลูกด้วยกันสองคน คนโตกำลังจะ 3 ขวบค่ะ คนเล็ก 3 เดือน ช่วงที่เราคลอดคนเล็กเราลางานได้ 3 เดือนค่ะ พอครบ 3 เดือน คนเล็กยังไม่มีคนดูแลให้ค่ะ เรายังไปไหนไม่ได้ สามีแนะนำให้ออกจากงานค่ะ จะหาเงินส่งมาให้เรากับลูก แต่วันนี้มีกินเลี้ยงที่บริษัทค่ะ เราทะเลาะกันนิดหน่อยค่ะ สักพักนึงเขาพูดขึ้นว่าเขาส่งเงินให้เดือนละ 7000 ทำไมเราไม่พอ ทั้งๆที่เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน เงินที่เราใช้ก็เงินเขา เราฟังแล้วเรารู้สึกเหมือนเขากำลังทวงบุญคุณค่ะ ว่าเงินที่เราใช้ซื้อของให้ลูกทุกเดือนมันเป็นเงินเค้า เราต้องรอขอเขาใช้ เราฟังแล้วเรารู้สึกไม่ดีค่ะ รู้สึกว่าชีวิตคู่มันต้องไปพูดแบบนี้สิ เพราะลูกเราสองคนแล้วค่ะ ค่าใช้จ่ายเยอะ คนโตก็เข้าโรงเรียนแล้ว เราวันๆนึงอยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ใช้อะไรค่ะ แต่เงินที่ส่งมาลงที่ลูกทุกบาททุกสตางค์ค่ะ(กับข้าวก็มีแม่เราคอยหาไว้ให้นะคะไม่ได้ซื้อ) พอฟังเขาพูดวันนี้ เราอยากเลิกกับเขามากค่ะ เราเลี้ยงลูกก็เหนื่อยพอแล้ว ต้องมาฟังเขาทวงบุญคุณแบบนี้ไม่รู้ถึงเมื่อไร เราจะผิดมากไหมคะที่เราเลือกจะพาลูกๆเดินออกมาจากชีวิตเขา เพราะคำพูดเขาพูดเหมือนเรารอขอเงินเขาใช้ทั้งๆที่เราบอกตลอดว่าให้เอาลูกไปฝากให้แม่เขาเลี้ยงค่ะ เราจะออกไปทำงานค่ะ แต่เขาเองเป็นคนแนะนำให้เราออกจากงานแล้วเขารับปากว่าจะส่งเสีย จะหาให้ใช้