ในวันที่ต้องจบความสัมพันธ์ทั้งๆที่ยังรักเขาอยู่
เกิดจากความแตกต่างกันหลายๆอย่าง
เรามีมุมที่เขาไม่ชอบ เขาก็มีมุมที่เราไม่ชอบ
แต่เราก็ไม่เคยคิดที่จะเลิกกับเขา เพราะคิดว่าน่าจะประคับประคองและผ่านไปด้วยกันได้
แต่กลายเป็นเขา ที่รู้สึกว่ารักครั้งนี้มันไม่ไหว พอเกิดเหตุที่ต้องทะเลาะกันครั้งสุดท้าย มันเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเขา
เขาพูดกับเราว่า ไม่ใช่ว่าเขาไม่รักไม่เสียใจ แต่เขาเหนื่อยเกินไปกับความเข้ากันไม่ได้หลายๆอย่าง หลายๆครั้งที่เขาพยายามมองข้ามความไม่ชอบในตัวเราไป เพื่อไปกันต่อ แต่ครั้งนี้เขาไม่ไหวจริงๆ เขาอยากจะโฟกัสกับงาน ภาระที่เขาต้องดูแลมากกว่า มันเหมือนโดนเตะปลั๊ก เพราะต่อให้เราไม่โอเคกับมุมหลายๆอย่างของเขา แต่เราก้ไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ คิดว่ามันต้องไปต่อได้ และไม่เคยคิดว่าจะต้องมีวันเลิกกัน พอถึงวันที่ต้องจบจริงๆ เราเสียใจมาก พยายามพูดโน้มน้าวทุกอย่าง แต่เขาก้ตัดสินใจเด็ดขาด เพราะรู้นิสัยเขาว่า การที่เขาจะพูดอะไรแบบนี้ คือเขาคิดมาดีแล้ว สุดท้ายก็ต้องยอมรับ แม่ก้พูดกับเราว่าเราทำอะไรไม่ได้แล้ว ในเมื่อเขาไม่อยากทน ก้ต้องยอมรับและเข้มแข็ง
แต่ทุกวันนี้ก้ยังต้องทำงานด้วยกันอยู่ เขาบอกว่าเขายังคุยกันได้ปกติกับเราเหมือนเดิม เราจะได้ใช้ชีวิตในแบบที่เราอยากใช้ ถึงจะไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว แต่ก้ยังเปนพี่น้องที่ดีต่อกันได้ เขาเองก้ยังหวังดีและเป็นห่วงเราเหมือนเดิม แต่..สำหรับเรา มันยากเหลือเกิน กับการที่ต้องพยายามทำตัวให้ปกติ เพราะเรายังทำใจไม่ได้ แต่เราก้ต้องทำให้ได้ สิ่งที่เราต้องการตอนนี้ คือกำลังใจ เราอยากจะเข้มแข็งให้ได้ ไม่อยากอ่อนแอให้เขาเห็น เพราะเขาเห็นเยอะแล้ว และเราก้ไม่ได้อะไรกลับมา ขอคำแนะนำดีๆจากเพื่อนpantipทีค่ะ เรายังอยากจะเดินหน้าต่อ เพราะไม่อยากเสียงาน เสียเงิน เพียงเพราะเขาคนเดียว 😢
มีอยู่จริงเหรอ รักกันแต่ไปด้วยกันไม่ได้
เกิดจากความแตกต่างกันหลายๆอย่าง
เรามีมุมที่เขาไม่ชอบ เขาก็มีมุมที่เราไม่ชอบ
แต่เราก็ไม่เคยคิดที่จะเลิกกับเขา เพราะคิดว่าน่าจะประคับประคองและผ่านไปด้วยกันได้
แต่กลายเป็นเขา ที่รู้สึกว่ารักครั้งนี้มันไม่ไหว พอเกิดเหตุที่ต้องทะเลาะกันครั้งสุดท้าย มันเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้ายของเขา
เขาพูดกับเราว่า ไม่ใช่ว่าเขาไม่รักไม่เสียใจ แต่เขาเหนื่อยเกินไปกับความเข้ากันไม่ได้หลายๆอย่าง หลายๆครั้งที่เขาพยายามมองข้ามความไม่ชอบในตัวเราไป เพื่อไปกันต่อ แต่ครั้งนี้เขาไม่ไหวจริงๆ เขาอยากจะโฟกัสกับงาน ภาระที่เขาต้องดูแลมากกว่า มันเหมือนโดนเตะปลั๊ก เพราะต่อให้เราไม่โอเคกับมุมหลายๆอย่างของเขา แต่เราก้ไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ คิดว่ามันต้องไปต่อได้ และไม่เคยคิดว่าจะต้องมีวันเลิกกัน พอถึงวันที่ต้องจบจริงๆ เราเสียใจมาก พยายามพูดโน้มน้าวทุกอย่าง แต่เขาก้ตัดสินใจเด็ดขาด เพราะรู้นิสัยเขาว่า การที่เขาจะพูดอะไรแบบนี้ คือเขาคิดมาดีแล้ว สุดท้ายก็ต้องยอมรับ แม่ก้พูดกับเราว่าเราทำอะไรไม่ได้แล้ว ในเมื่อเขาไม่อยากทน ก้ต้องยอมรับและเข้มแข็ง