เรายังไม่โต หรือว่าแม่เลี้ยงลูกแบบเด็กๆ

คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้เราอายุ 21 ปีแล้ว เวลาวันหยุดอยู่บ้านหรือวันที่เรียนออนไลน์อยู่บ้านแม่ก็มักจะชอบใช้เราทำงานบ้าน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติทั่วไปที่ต้องแบ่งเบาภาระแม่ แต่บางครั้งเราก็คิดว่า แม่ใช้งานแล้วหนักเกินไปหรือเปล่า แม่ชอบใช้เราให้ทำนู่นทำนี่ ทั้งๆที่บางทีเราก็บอกว่าเรามีงานส่วนตัวที่ต้องทำเหมือนกันนะ แม่ก็จะชอบพูดว่า ทำงานบ้านให้เสร็จก่อนแล้วค่อยทำงานของตัวเอง ซึ่งเวลาทำงานบ้านเนี่ยก็กินเวลาไปมากเลย บางทีหมดวันหนึ่งเรายังไม่ทำงานของตัวเองเลยด้วยซ้ำ กว่าเราจะได้ทำงานของตัวเองก็ตอนดึกๆแล้วกว่าจะได้นอนก็ตี 1 ตี 2 ของทุกวัน บางวันเราบอกแม่เราว่าเรามีธุระที่ต้องไปทำข้างนอก แต่เหมือนแม่จะจำไม่ได้ก็ยังให้เราทำงานหนักเหมือนเดิม บางทีก็คิดแล้วว่าเราเป็นลูกหรือคนใช้วะ555555 บางทีเราก็รู้สึกนอย วันหยุดบางทีก็อยากไปเที่ยวกับเพื่อน แต่เหมือนแม่ก็จะหาเหตุผลไม่ให้เราไปเสมอ หรือบางวันที่เราหยุดอยู่บ้าน แล้วก็อยากจะอยู่บ้านเฉยๆไม่ต้องทำงานบ้านอะไรเยอะ แค่กวาดบ้านถูบ้านล้างจานซักผ้าพอ แต่แม่ก็จะชอบหางานให้เราทำเสมอ55555 พอเราทำไม่สะอาดแม่ก็ชอบบ่นว่าเราไม่ตั้งใจทำ ทั้งที่จริงเราก็ตั้งใจทำที่สุดแล้ว (แม่ทำงานบ้านสะอาดกว่าเราหลายเท่า บางทีแม่ก็ชอบเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานต้องทำให้ได้เหมือนแม่) บางทีเราทำอะไรไม่ถูกใจเขาก็ชอบบ่น ทำไมไม่เชื่อแม่ ทำไมไม่ทำเหมือนที่แม่บอก บางทีเราก็อยากทำแต่งานเรามันก็ล้นมือเหมือนกัน ปล.เราก็มีน้องคอยช่วยนะ วันหยุดเสาร์อาทิตย์ แต่ส่วนมากก็จะเป็นเราที่ทำเพราะเราเป็นพี่คนโต บางครั้งแม่ก็ให้เหตุผลว่าเราทำดีกว่าก็ทำไปเลยไม่ต้องมารอน้อง เราก็แบบ เห้ออออ เถียงแม่ไม่ออกเลย ถ้าเราพูดเถียงออกไปแม่ก็จะน้อยใจเรา เราก็เลยต้องยอมๆไป บางทีเราก็คิดว่าเราก็เหมือนเด็กที่แม่ไม่ยอมให้ออกไปไหนเลย (มีไปกับเพื่อนบ้างแต่นานๆแสนนานทีนึง) เวลาเราจะไปไหนกับเพื่อนทีนึงก็ต้องขอนานเป็นเดือน แม่ก็จะสักใสละเอียดนิดนึง เราแค่อยากมาระบายให้ทุกคนฟังเฉยๆ