ทุกคน ช่วยเราด้วย เราสับสนมากเราผิดใช่มั้ย ❗
เรื่องมีอยู่ว่า เราไม่ได้ซักผ้า แล้ววันนี้ต้องพาลูกไปหาหมอ แล้วมีชุดนึง คือชุดนี้ไม่เคยใส่เลยเพราะไม่มั่นใจ เราเลยหยิบมาใส่
- หลังจากกลับมา สามีเราลงมาเห็นเรา เลยพูดว่า "ไปทำงานที่ไหน เหมือนชุดทำงานเลย"
- เราเลยพูดกลับไปด้วยเสียงเบาๆ แบบจ๋อยๆ ว่า "ไม่ค่อยมั่นใจเลยพ่อ"
(ย้อนกลับไปเดือนที่แล้ว เราไปเดินห้างด้วยกัน เราเดินไปดูเสื้อผ้าแนวชุดทำงาน แล้วเค้าบอกเราว่า เราใส่ชุดแบบนี้ไม่เหมาะไม่เข้าดูแก่)
- สามีเราหงุดหงิดมาก ตอบกลับมาด้วยเสียงแบบหงุดหงิดใส่อารมมาก ว่า ไม่มั่นใจอะไรอี๊ก!!! พูดไม่ได้ แตะไม่ได้หรอก
! ต่อไปจะไม่พูดแล้ว พูดอะไรด้วยไม่ได้หรอก!!
- เราเลย งงมากว่าเค้าหงุดหงิดอะไร เราบอกว่า "ไม่ใช่แบบนั้น แต่พ่อเคยบอกว่าหนูใส่ชุดทำงานไม่เข้าไง เลยไม่มั่นใจ "
- สามีโมโหกว่าเดิม ว่า ใครจะไปจำได้วะ ว่าเคยพูดอะไร แตะไม่ได้ก็จะไม่แตะ แค่พูดว่าเหมินชุดทำงาน แค่เนี้ย มีแต่ปัญหา ไม่พูดแล้วต่อไปตะไม่ทักอะไรอีกหรอก!!"
- เราเลยบอกว่า " ถ้าพ่อไม่เคยบอกว่า ชุดแบบนี้ไม่เข้า ก็ไม่ได้รุ้สึกอะไร แต่นี้พ่อเคยพูดไง มันเลยทำให้รู้สึกว่า ไม่ค่อยมั่นใจ แล้วพ่อว่ามันสวยมั้ย"
- เขาก็โมโหอยู่ ตอบว่า " จะให้พูดอะไรอีก พูดอะไรออกไปกูก็ผิด เออ กูผิดเองแหละ ไม่น่าพูดเลย
!! พอกูพูดแล้วไม่ได้ดั่งใจก็ร้องไห้อีก กูเกร็งไปหมดละ ไม่กล้าพูดอะไรละ"
- เรา " คือหนูแค่ถามไง พ่อจะโมโหทำไมเนี้ย แค่หนูไม่มั่นใจ พ่อก็แค่ส่งเสริม ไม่ก็บอก เลย ว่า ชุดนี้สวยดี หรือ ไม่เข้าเลยไม่ต้องใส่อีก แค่นี้เอง"
(คือเราโตมากับพ่อเลี้ยงที่คอยพูดว่า เราหน้าแก่ เราก้นใหญ่ เราขี้เหร่ เราใส่ชุดไหนๆ ก็บอกว่า แก่ บอกว่าขี้เหร่ ก้นใหญ่ มาตลอด เราเลยไม่กล้าแต่ตัวสักเท่าไหร่ นอกจาก นานๆ กรณีพิเศษจะแต่งที เราเป็นคนไม่ค่อยมีความมั่นใจ ซึ่งสามีก็รู้ดี )
สุดท้าย สามีบอกเราว่า เรามีปัญหากับทุกคำพูด ทุกอย่าง ทุกเรื่อง กินข้าว ก็พูดไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าก็พูดไม่ได้ ทักหรือแซวอะไรก็ไม่ได้ เอะอะก็จะร้องไห้
คือเมื่อวาน เราหิวข้าวมาก เพราะไม่ได้กินข้าวมาทั้งวัน มากินตอน2 ทุ่ม นั่งกินข้าวด้วยกัน เราพูดเบาๆ ว่า อื้อหือ อร่อยอะ ประมาน 3 ครั้งแบบอารมดี เค้าเลยตวาดเราว่าจะอื้อหื้ออะไรนะหนา มารยาทหน่อย รำคาน!!(กินกัน2คนในบ้านนะคะ) เราน้ำตาแตกเลย วิ่งไปแอบร้องไห้ตรงบันได เค้าเลยตามมาด่า ว่าเราแตะไม่ได้ เรื่องมากปัณหาเยอะ )
คืออาจจะยาวนิดนึงนะคะ เราพยายามไม่ร้องไห้แล้ว
และพยายามเปิดใจคุยกะเค้าหลายครั้งว่าให้พูดแบบถนอมความรู้สึกเราบ้าง แต่จบตรงที่เค้าบอกว่า "แล้วแต่ จะร้องก็ร้องเลย ไม่ยุ่ง" และเค้าก็ทำหูดับเลยค่ะ เหมือนไม้ได้ยินเรา
แต่เหตุการแบบนี้เกิดทุกวันเลยค่ะ เราต้องโดนด่าจากเรื่องที่เราคิดว่า ไม่น่าโดนทุกวันเลย เราก็เลยเริ่มสับสนว่า เราเป็นคนมีปัญหาจริงๆ ใช่มั้ยคะ
เราควรทำไงคะ แต่เราเลิกไม่ได้นะคะ เพราะมีลูกเล็กไม่มีคนช่วยเลี้ยงค่ะเราเป็นแม่ฟูลไทม์ไม่มีอาชีพ ไม่มีรายได้เองค่ะ แต่ทำงานช่วยสามีที่บ้าน เป็นธุรกิจครอบครัวค่ะ
เราไม่มั่นใจในตัวเองเลย ช่วยด้วยค่ะ เราเริ่มสับสนว่าเราเป็นคนแย่ใช่มั้ย
เรื่องมีอยู่ว่า เราไม่ได้ซักผ้า แล้ววันนี้ต้องพาลูกไปหาหมอ แล้วมีชุดนึง คือชุดนี้ไม่เคยใส่เลยเพราะไม่มั่นใจ เราเลยหยิบมาใส่
- หลังจากกลับมา สามีเราลงมาเห็นเรา เลยพูดว่า "ไปทำงานที่ไหน เหมือนชุดทำงานเลย"
- เราเลยพูดกลับไปด้วยเสียงเบาๆ แบบจ๋อยๆ ว่า "ไม่ค่อยมั่นใจเลยพ่อ"
(ย้อนกลับไปเดือนที่แล้ว เราไปเดินห้างด้วยกัน เราเดินไปดูเสื้อผ้าแนวชุดทำงาน แล้วเค้าบอกเราว่า เราใส่ชุดแบบนี้ไม่เหมาะไม่เข้าดูแก่)
- สามีเราหงุดหงิดมาก ตอบกลับมาด้วยเสียงแบบหงุดหงิดใส่อารมมาก ว่า ไม่มั่นใจอะไรอี๊ก!!! พูดไม่ได้ แตะไม่ได้หรอก
- เราเลย งงมากว่าเค้าหงุดหงิดอะไร เราบอกว่า "ไม่ใช่แบบนั้น แต่พ่อเคยบอกว่าหนูใส่ชุดทำงานไม่เข้าไง เลยไม่มั่นใจ "
- สามีโมโหกว่าเดิม ว่า ใครจะไปจำได้วะ ว่าเคยพูดอะไร แตะไม่ได้ก็จะไม่แตะ แค่พูดว่าเหมินชุดทำงาน แค่เนี้ย มีแต่ปัญหา ไม่พูดแล้วต่อไปตะไม่ทักอะไรอีกหรอก!!"
- เราเลยบอกว่า " ถ้าพ่อไม่เคยบอกว่า ชุดแบบนี้ไม่เข้า ก็ไม่ได้รุ้สึกอะไร แต่นี้พ่อเคยพูดไง มันเลยทำให้รู้สึกว่า ไม่ค่อยมั่นใจ แล้วพ่อว่ามันสวยมั้ย"
- เขาก็โมโหอยู่ ตอบว่า " จะให้พูดอะไรอีก พูดอะไรออกไปกูก็ผิด เออ กูผิดเองแหละ ไม่น่าพูดเลย
- เรา " คือหนูแค่ถามไง พ่อจะโมโหทำไมเนี้ย แค่หนูไม่มั่นใจ พ่อก็แค่ส่งเสริม ไม่ก็บอก เลย ว่า ชุดนี้สวยดี หรือ ไม่เข้าเลยไม่ต้องใส่อีก แค่นี้เอง"
(คือเราโตมากับพ่อเลี้ยงที่คอยพูดว่า เราหน้าแก่ เราก้นใหญ่ เราขี้เหร่ เราใส่ชุดไหนๆ ก็บอกว่า แก่ บอกว่าขี้เหร่ ก้นใหญ่ มาตลอด เราเลยไม่กล้าแต่ตัวสักเท่าไหร่ นอกจาก นานๆ กรณีพิเศษจะแต่งที เราเป็นคนไม่ค่อยมีความมั่นใจ ซึ่งสามีก็รู้ดี )
สุดท้าย สามีบอกเราว่า เรามีปัญหากับทุกคำพูด ทุกอย่าง ทุกเรื่อง กินข้าว ก็พูดไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าก็พูดไม่ได้ ทักหรือแซวอะไรก็ไม่ได้ เอะอะก็จะร้องไห้
คือเมื่อวาน เราหิวข้าวมาก เพราะไม่ได้กินข้าวมาทั้งวัน มากินตอน2 ทุ่ม นั่งกินข้าวด้วยกัน เราพูดเบาๆ ว่า อื้อหือ อร่อยอะ ประมาน 3 ครั้งแบบอารมดี เค้าเลยตวาดเราว่าจะอื้อหื้ออะไรนะหนา มารยาทหน่อย รำคาน!!(กินกัน2คนในบ้านนะคะ) เราน้ำตาแตกเลย วิ่งไปแอบร้องไห้ตรงบันได เค้าเลยตามมาด่า ว่าเราแตะไม่ได้ เรื่องมากปัณหาเยอะ )
คืออาจจะยาวนิดนึงนะคะ เราพยายามไม่ร้องไห้แล้ว
และพยายามเปิดใจคุยกะเค้าหลายครั้งว่าให้พูดแบบถนอมความรู้สึกเราบ้าง แต่จบตรงที่เค้าบอกว่า "แล้วแต่ จะร้องก็ร้องเลย ไม่ยุ่ง" และเค้าก็ทำหูดับเลยค่ะ เหมือนไม้ได้ยินเรา
แต่เหตุการแบบนี้เกิดทุกวันเลยค่ะ เราต้องโดนด่าจากเรื่องที่เราคิดว่า ไม่น่าโดนทุกวันเลย เราก็เลยเริ่มสับสนว่า เราเป็นคนมีปัญหาจริงๆ ใช่มั้ยคะ
เราควรทำไงคะ แต่เราเลิกไม่ได้นะคะ เพราะมีลูกเล็กไม่มีคนช่วยเลี้ยงค่ะเราเป็นแม่ฟูลไทม์ไม่มีอาชีพ ไม่มีรายได้เองค่ะ แต่ทำงานช่วยสามีที่บ้าน เป็นธุรกิจครอบครัวค่ะ