ก่อนอื่นเลยถ้าหากใครเข้ามารบกวนมาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังกันหน่อยนะคะ เรามีอยู่3เรื่องที่อยากระบายและไม่รู้จะไปลงที่ใครได้อีก เราเป็นคนที่คิดมาก-แคร์คนอื่นมากจนเกินไป จนโดนเอาเปรียบ เข้าเรื่องเลยนะคะ
เรื่องแรก : เราได้ไปงานศพภรรยาพี่ที่ทำงานและซึ่งเราเคยเห็นตอนไปเที่ยวญี่ปุ่นกันหลังจากผ่านไปได้ไม่กี่เดือนเราได้พบข่าวร้ายว่าภรรยาของพี่ที่ทำงานได้เสียชีวิตลงหลักจากนั้นก็ทำพิธีจัดการศพ และซึ่งวันแรกเราก็ได้ไปงานศพพี่ที่ทำงาน(ภรรยาเขาไม่ได้ทำงานที่เดียวกันนะคะเขาเป็นพนักงานธนาคา)และเราไปเห็บศพที่โลง เราเลยรู้สึกว่าคุ้นหน้าเขาจัด แต่ก็ยังไม่ได้ไปบอกใคร หลังจากนั้นเราก็ไปงานศพอีกทีคือวันเผาเลย และพอทำพิธีเสร็จ เรากำลังกลับ เราเจอพี่คนที่สนิทที่สุดในที่ทำงาน ขอสงวนชื่อเป็นชื่อเล่นว่าAนะคะ พี่เอดีกับเรามากเลย และด้วยความที่เราไว้ใจเราเลยบอกกับเขาไปว่า เราคุ้นหน้าพี่เขาจังคงเคยเป็นคู่สอนที่ ร.ร.เก่าเราแน่ๆเคยเห็นผ่านๆ และพี่เขาบอกคงไม่ใช่หรอก เขาเลิกเป็นคู่มานานมากไปแล้ว และมาทำงานที่ธนาคาร อย่างที่ได้ทราบมาพี่เขาที่เสียชีวิตไปงั้นเคยเป็นคู่สอนคณิตศาสตร์ และหลักจากคุยกับพี่เอเสร็จก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้าน หลังจากนั้นก็ผ่านมาได้2-3เรายังทำตามปกตินะคะ และได้พูดเรื่องที่คุ้นหน้าพี่ที่เสียไปอีกครั้งกับพี่บี ขอสงวนชื่อนะคะคนชื่อบีคือคนที่ 2 เป็นตัวละครต่อจากเรื่องนี้คะ แต่พี่บีเราไม่ได้พูดไรเยอะมากเพราะคนนี้เราไม่ได้ไว้ใจมากสักเท่าไหร่ หลังจากเล่าเรื่องนั้นไป ผ่านไป2-3อาทิตย์ ถ้าจำไม่ผิด และพี่ผู้ชายที่ภรรยาเขาเสียไป เขาได้มาถามอายุเรา ตอนนั้นเราคิดอยู่ในใจว่าทำไมถึงถาม เราก็ตอบไป ก่อนอื่นพี่ผู้ชายคนเป็นคนผู้เสียงดังอยู่แล้ว และหลังจากเราตอบไปเขาก็ได้อธิบายไปว่า เราคงไม่เ.คยเจอหรอกเพราะว่าตอนเขาสอน ร.ร.นั้น เรายัง เป็นเด็กน้อยคลานอยู่ เราก็ได้อธิบายไปว่า เราแค่คุ้นๆหน้า และตัวละครเราจะตั้งชื่อให้เป็นCนะคะ พี่ซีก็แซวว่าเรื่องงานยังจำไม่ได้ไปจำเรื่องหน้าเขา พากันหัวเราะออกมา มันทำให้เราเฟซไปหมด เราเลยได้ตั้งปัญหาว่าเราคงจะจำคนผิด พี่ผู้ชายก็บอกว่า เออจำคนผิดนั้นละ เขาก็ผู้ต่อแต่เราจำไม่หมด แต่รู้สึกกดดัน (ก่อนอื่นเราไม่ได้บอกกับะี่ผู้สายที่ภรรยาเขาเสียเลยนะว่าเราคุ้นนะเขา)#ปล.บุคคลที่เราให้นามว่าบีนั้นสนิทกับพี่ผู้ชาย เราได้สันนิษฐานว่าพี่บีน่าจะบอกกับพี่ผู้ชายที่ภรรยาเสียไป และหลังจากรอเลิกเลิกงาน เราได้ทักไปหาพี่เอ ตอน2ทุ่ม50กว่า ว่าพี่ว่างคุยกับหนูไป เราก็ได้ระบายกับเขาไปว่า
(***เรื่องพี่ที่ทำงานคะ คืออย่างงี้นะคะ เหตุการณ์ในวันนี้ ดาวแค่บอกหน้าพี่ภรรยาคุ้นๆ หนูไม่ได้บอกว่า รู้จักเลย แต่พี่***ก็อธิบายให้หนูเข้าใจ แต่ด้วยความที่หนูเป็นคนคิดมาก หนูก็ไม่อยากให้พี่***คิดในแง่ไม่ดี กับหนู ไม่ได้จะไปก้าวก่ายอะไรพี่เขาเลยนะ แต่ด้วยคิดหนูคิดและพูดออกมาว่าแค่คุ้นๆ หนูเป็นคนจำไรไม่ค่อยได้หนูรู้ แต่ด้วยความรู้สึกของหนูว่าหนูเคยเห็น คุ้นๆเชย หนูผิดมากเลยหรอ ค่ะ หนูไม่กล้าพูดให้พี่ๆฟังหรือระบายเลย หนูกลัวคำพูดของหนูจะทำให้พี่ๆคิดไปในอีกแง่มุมหนึ่ง ตลอดเวลาที่ผ่านมา หนู พยายามเซฟตัวเองให้ดีที่สุดแล้ว หนูเป็นคนคิดมากและหนูรู้สึกว่าเวลามีเรื่องไม่สบายใจหรือหนูอยากระบายหรือพูดได้แค่พี่เอคนเดียวตั้งแต่ที่ทำงานมา ไม่ใช่ หนูไม่ไว้ใจพี่ๆคนอื่นนะ ก็ยังไว้ใจ แต่ด้วยเหตุผลบางเรื่อง ที่สามารถคุยกับพี่เอได้ ตลอด)
และเขาได้ตอบกลับมาว่า อย่าไปคิดมากปวดหัวเปล่าๆไปนอนได้แล้ว จบไปหนึ่งเรื่อง ###ปล.เราไม่ว่าพิมพ์ยาวขนานนี้จะมีคนมาอ่านไหมแต่ได้ระบายก็สบายใจการอยู่คนเดียวมันก็ไม่มีที่ระบายจริงๆ😢😢
เราเข้าเรื่องสองเลยนะ เรื่อง2-3จะไม่ค่อยยาว(มั่งค่ะ)🖤🖤
เรื่องสอง : วันตรุษจีนวันที่ 9 กุมภาพันธ์ หลักจากที่เราคุยกับพี่เอจบไปพี่เอก็ได้ถามว่า ได้เงินเท่าไหร่เราก็งงว่าเงินอะไร เขาบอกที่บริษัทเราเจ้าแจกอั่งเปาให้เราก็บอกว่าคงไม่ได้หรอกพี่เพราะเงินไม่เห็นเข้าเลย และพี่เอก็ได้ตอบไปว่า เอ้าทำงานที่นี้มาได้กี่เดือนแล้ว เราได้ตอบไปว่า 11เดือนแล้ว 18เมษายนนี้ก็ ครบ 1 ปีที่ทำงานที่นี้ ที่จริงเราทำงานที่โรงพยาบาลและตามระเบียบแล้วอ่ะโรงพยาบาลต้องเป็นระบบใช่ แต่ที่นี่ไม่ได้เป็นระบบเลย แถมสลิปเงินเดือนก็ไม่มีสวัสดิการก็ไม่มี เหมือนเป็นระบบตามใจเจ้านายอันนี้เราก็อธิบายให้ไม่ถูกเหมือนกัน แล้วทีนี้ที่เอก็บอกว่า รอปีหน้าก็แล้วกันนะ มีตัวละครให้นามว่าบีพี่บีจะอยู่ในเรื่องที่ 3 และพี่บีได้ทักแชทมาทางไลน์ว่า เฮงไหม เราก็งงเพราะตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าทุกคนได้อั่งเปากัน เราก็เลยตอบไปว่าเฮงอะไรค่ะพี่ เงินอั่งเปาไง เราก็บอกว่าไม่ได้ และได้ส่งสลิปให้เขาดู และด้วยความที่เราน้อยใจเราก็เลยบอกกับพี่ดีไปว่าเราคงไม่ใช่ลูกรัก เราน้อยใจมากเลยนะเพราะว่าอะไรรู้ไหมที่พี่ทำงานทุกคนเขาได้อั่งเปากัน พนักงานที่ทำงานโรงพยาบาลเขาได้อั่งเปากันทุกคน มีแค่เราที่ไม่ได้อั่งเปาเป็นคุณที่กำลังอ่านกระทู้นนี้แล้วเป็นเราคุณจะจะทำไร เวลาที่เราไปทำงานเราเข้างาน 7:00 น เลิก 17:30 น ทุกวันแต่กลับที่พี่เขาเข้ามา 8 โมงมาก 9 โมงบ้างเลิกงาน 4 โมงแทบจะทุกคน เราทำงานเดินทั้งวันพูดทั้งวันแต่อย่างที่ทุกๆคนรู้กัน ว่าเวลาเราทำงานไม่มีใครเห็นเห็นแค่ตอนที่เราไม่ได้ทำใครเลียแข้งเลียขาก็ไปได้ดีจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาลืมให้อั่งเปาแค่เราหรือเปล่านะ จบไปแล้วนะคะกับเรื่องที่2ต่อ3เลยนะ😌😌😌😢🧧🧧
เรื่องสาม : พี่ดีที่เราบอกว่าจะไม่อยู่ในตัวละครเรื่องที่ 3 เพราะพี่บีคนนี้ชอบมายืมเงินเราครั้งแรกยืมไป 200 บาทขั้นที่ 2 ยืมไป 200 บาทขั้นที่ 3 ยืมไป 200 บาทครั้งที่ 4 ล่าสุดยืมไป 100 บาท ถามว่าครีมไหมคืนแต่อาจจะคืนช้ามาก และบางทีเราสังเกตว่าเวลาเขาไปหาแฟนเขาแทบจะไม่มีตังค์เลย แต่ด้วยความเป็นส่วนตัวเราเลยไม่ได้ถามอะไรเขาแต่เราก็ไม่กล้าทวงกลัวเขาไม่พอใจเหมือนครั้งที่ 3 ที่เราทวงเงิน แล้วจะทัวร์ 100 คืนสำหรับบางคนอาจจะดูน้อยแต่สำหรับเราคนที่ไม่ได้อั่งเปาก็ถือว่าเยอะเขาได้อั่งเปาแต่เขากลับเงียบไม่คืนเงินเราเลย 100 บาทเพื่อที่ 3 ไม่ได้มีอะไรมากค่ะมีเท่านี้😏😏
ปล.(ถ้าหากทำงานที่นี่แล้วเรารู้สึกไม่สบายใจก็คงจะต้องหางานใหม่จริงๆแล้วแหละ😢😢)
เราควรจะทำอย่างไรต้องถ้าหาก หัวหน้าลำเอียง
เรื่องแรก : เราได้ไปงานศพภรรยาพี่ที่ทำงานและซึ่งเราเคยเห็นตอนไปเที่ยวญี่ปุ่นกันหลังจากผ่านไปได้ไม่กี่เดือนเราได้พบข่าวร้ายว่าภรรยาของพี่ที่ทำงานได้เสียชีวิตลงหลักจากนั้นก็ทำพิธีจัดการศพ และซึ่งวันแรกเราก็ได้ไปงานศพพี่ที่ทำงาน(ภรรยาเขาไม่ได้ทำงานที่เดียวกันนะคะเขาเป็นพนักงานธนาคา)และเราไปเห็บศพที่โลง เราเลยรู้สึกว่าคุ้นหน้าเขาจัด แต่ก็ยังไม่ได้ไปบอกใคร หลังจากนั้นเราก็ไปงานศพอีกทีคือวันเผาเลย และพอทำพิธีเสร็จ เรากำลังกลับ เราเจอพี่คนที่สนิทที่สุดในที่ทำงาน ขอสงวนชื่อเป็นชื่อเล่นว่าAนะคะ พี่เอดีกับเรามากเลย และด้วยความที่เราไว้ใจเราเลยบอกกับเขาไปว่า เราคุ้นหน้าพี่เขาจังคงเคยเป็นคู่สอนที่ ร.ร.เก่าเราแน่ๆเคยเห็นผ่านๆ และพี่เขาบอกคงไม่ใช่หรอก เขาเลิกเป็นคู่มานานมากไปแล้ว และมาทำงานที่ธนาคาร อย่างที่ได้ทราบมาพี่เขาที่เสียชีวิตไปงั้นเคยเป็นคู่สอนคณิตศาสตร์ และหลักจากคุยกับพี่เอเสร็จก็ได้แยกย้ายกันกลับบ้าน หลังจากนั้นก็ผ่านมาได้2-3เรายังทำตามปกตินะคะ และได้พูดเรื่องที่คุ้นหน้าพี่ที่เสียไปอีกครั้งกับพี่บี ขอสงวนชื่อนะคะคนชื่อบีคือคนที่ 2 เป็นตัวละครต่อจากเรื่องนี้คะ แต่พี่บีเราไม่ได้พูดไรเยอะมากเพราะคนนี้เราไม่ได้ไว้ใจมากสักเท่าไหร่ หลังจากเล่าเรื่องนั้นไป ผ่านไป2-3อาทิตย์ ถ้าจำไม่ผิด และพี่ผู้ชายที่ภรรยาเขาเสียไป เขาได้มาถามอายุเรา ตอนนั้นเราคิดอยู่ในใจว่าทำไมถึงถาม เราก็ตอบไป ก่อนอื่นพี่ผู้ชายคนเป็นคนผู้เสียงดังอยู่แล้ว และหลังจากเราตอบไปเขาก็ได้อธิบายไปว่า เราคงไม่เ.คยเจอหรอกเพราะว่าตอนเขาสอน ร.ร.นั้น เรายัง เป็นเด็กน้อยคลานอยู่ เราก็ได้อธิบายไปว่า เราแค่คุ้นๆหน้า และตัวละครเราจะตั้งชื่อให้เป็นCนะคะ พี่ซีก็แซวว่าเรื่องงานยังจำไม่ได้ไปจำเรื่องหน้าเขา พากันหัวเราะออกมา มันทำให้เราเฟซไปหมด เราเลยได้ตั้งปัญหาว่าเราคงจะจำคนผิด พี่ผู้ชายก็บอกว่า เออจำคนผิดนั้นละ เขาก็ผู้ต่อแต่เราจำไม่หมด แต่รู้สึกกดดัน (ก่อนอื่นเราไม่ได้บอกกับะี่ผู้สายที่ภรรยาเขาเสียเลยนะว่าเราคุ้นนะเขา)#ปล.บุคคลที่เราให้นามว่าบีนั้นสนิทกับพี่ผู้ชาย เราได้สันนิษฐานว่าพี่บีน่าจะบอกกับพี่ผู้ชายที่ภรรยาเสียไป และหลังจากรอเลิกเลิกงาน เราได้ทักไปหาพี่เอ ตอน2ทุ่ม50กว่า ว่าพี่ว่างคุยกับหนูไป เราก็ได้ระบายกับเขาไปว่า
(***เรื่องพี่ที่ทำงานคะ คืออย่างงี้นะคะ เหตุการณ์ในวันนี้ ดาวแค่บอกหน้าพี่ภรรยาคุ้นๆ หนูไม่ได้บอกว่า รู้จักเลย แต่พี่***ก็อธิบายให้หนูเข้าใจ แต่ด้วยความที่หนูเป็นคนคิดมาก หนูก็ไม่อยากให้พี่***คิดในแง่ไม่ดี กับหนู ไม่ได้จะไปก้าวก่ายอะไรพี่เขาเลยนะ แต่ด้วยคิดหนูคิดและพูดออกมาว่าแค่คุ้นๆ หนูเป็นคนจำไรไม่ค่อยได้หนูรู้ แต่ด้วยความรู้สึกของหนูว่าหนูเคยเห็น คุ้นๆเชย หนูผิดมากเลยหรอ ค่ะ หนูไม่กล้าพูดให้พี่ๆฟังหรือระบายเลย หนูกลัวคำพูดของหนูจะทำให้พี่ๆคิดไปในอีกแง่มุมหนึ่ง ตลอดเวลาที่ผ่านมา หนู พยายามเซฟตัวเองให้ดีที่สุดแล้ว หนูเป็นคนคิดมากและหนูรู้สึกว่าเวลามีเรื่องไม่สบายใจหรือหนูอยากระบายหรือพูดได้แค่พี่เอคนเดียวตั้งแต่ที่ทำงานมา ไม่ใช่ หนูไม่ไว้ใจพี่ๆคนอื่นนะ ก็ยังไว้ใจ แต่ด้วยเหตุผลบางเรื่อง ที่สามารถคุยกับพี่เอได้ ตลอด)
และเขาได้ตอบกลับมาว่า อย่าไปคิดมากปวดหัวเปล่าๆไปนอนได้แล้ว จบไปหนึ่งเรื่อง ###ปล.เราไม่ว่าพิมพ์ยาวขนานนี้จะมีคนมาอ่านไหมแต่ได้ระบายก็สบายใจการอยู่คนเดียวมันก็ไม่มีที่ระบายจริงๆ😢😢
เราเข้าเรื่องสองเลยนะ เรื่อง2-3จะไม่ค่อยยาว(มั่งค่ะ)🖤🖤
เรื่องสอง : วันตรุษจีนวันที่ 9 กุมภาพันธ์ หลักจากที่เราคุยกับพี่เอจบไปพี่เอก็ได้ถามว่า ได้เงินเท่าไหร่เราก็งงว่าเงินอะไร เขาบอกที่บริษัทเราเจ้าแจกอั่งเปาให้เราก็บอกว่าคงไม่ได้หรอกพี่เพราะเงินไม่เห็นเข้าเลย และพี่เอก็ได้ตอบไปว่า เอ้าทำงานที่นี้มาได้กี่เดือนแล้ว เราได้ตอบไปว่า 11เดือนแล้ว 18เมษายนนี้ก็ ครบ 1 ปีที่ทำงานที่นี้ ที่จริงเราทำงานที่โรงพยาบาลและตามระเบียบแล้วอ่ะโรงพยาบาลต้องเป็นระบบใช่ แต่ที่นี่ไม่ได้เป็นระบบเลย แถมสลิปเงินเดือนก็ไม่มีสวัสดิการก็ไม่มี เหมือนเป็นระบบตามใจเจ้านายอันนี้เราก็อธิบายให้ไม่ถูกเหมือนกัน แล้วทีนี้ที่เอก็บอกว่า รอปีหน้าก็แล้วกันนะ มีตัวละครให้นามว่าบีพี่บีจะอยู่ในเรื่องที่ 3 และพี่บีได้ทักแชทมาทางไลน์ว่า เฮงไหม เราก็งงเพราะตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าทุกคนได้อั่งเปากัน เราก็เลยตอบไปว่าเฮงอะไรค่ะพี่ เงินอั่งเปาไง เราก็บอกว่าไม่ได้ และได้ส่งสลิปให้เขาดู และด้วยความที่เราน้อยใจเราก็เลยบอกกับพี่ดีไปว่าเราคงไม่ใช่ลูกรัก เราน้อยใจมากเลยนะเพราะว่าอะไรรู้ไหมที่พี่ทำงานทุกคนเขาได้อั่งเปากัน พนักงานที่ทำงานโรงพยาบาลเขาได้อั่งเปากันทุกคน มีแค่เราที่ไม่ได้อั่งเปาเป็นคุณที่กำลังอ่านกระทู้นนี้แล้วเป็นเราคุณจะจะทำไร เวลาที่เราไปทำงานเราเข้างาน 7:00 น เลิก 17:30 น ทุกวันแต่กลับที่พี่เขาเข้ามา 8 โมงมาก 9 โมงบ้างเลิกงาน 4 โมงแทบจะทุกคน เราทำงานเดินทั้งวันพูดทั้งวันแต่อย่างที่ทุกๆคนรู้กัน ว่าเวลาเราทำงานไม่มีใครเห็นเห็นแค่ตอนที่เราไม่ได้ทำใครเลียแข้งเลียขาก็ไปได้ดีจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาลืมให้อั่งเปาแค่เราหรือเปล่านะ จบไปแล้วนะคะกับเรื่องที่2ต่อ3เลยนะ😌😌😌😢🧧🧧
เรื่องสาม : พี่ดีที่เราบอกว่าจะไม่อยู่ในตัวละครเรื่องที่ 3 เพราะพี่บีคนนี้ชอบมายืมเงินเราครั้งแรกยืมไป 200 บาทขั้นที่ 2 ยืมไป 200 บาทขั้นที่ 3 ยืมไป 200 บาทครั้งที่ 4 ล่าสุดยืมไป 100 บาท ถามว่าครีมไหมคืนแต่อาจจะคืนช้ามาก และบางทีเราสังเกตว่าเวลาเขาไปหาแฟนเขาแทบจะไม่มีตังค์เลย แต่ด้วยความเป็นส่วนตัวเราเลยไม่ได้ถามอะไรเขาแต่เราก็ไม่กล้าทวงกลัวเขาไม่พอใจเหมือนครั้งที่ 3 ที่เราทวงเงิน แล้วจะทัวร์ 100 คืนสำหรับบางคนอาจจะดูน้อยแต่สำหรับเราคนที่ไม่ได้อั่งเปาก็ถือว่าเยอะเขาได้อั่งเปาแต่เขากลับเงียบไม่คืนเงินเราเลย 100 บาทเพื่อที่ 3 ไม่ได้มีอะไรมากค่ะมีเท่านี้😏😏
ปล.(ถ้าหากทำงานที่นี่แล้วเรารู้สึกไม่สบายใจก็คงจะต้องหางานใหม่จริงๆแล้วแหละ😢😢)