คือ หนูต้องเล่าก่อนว่าก็ที่หนูจะโดนแบรนด์ออกจากกลุ่ม (ส่วนตัวหนูเป็นคนค่อนข้างที่จะพูดตรงๆ)หนูเคยสนิทกันเอกับบีมาก่อนค่ะ หนูอยู่หอนอก ส่วนเอและบีอยู่หอใน หนูจะมีเพื่อนไม่เยอะส่วนใหญ่จะเป็นเอค่ะ แต่เออยู่หอในก็จะมีเพื่อนเยอะ เพราะเพื่อนทั้งหมดก็จะอยู่หอใน ส่วนหนูอยู่หอนอกคนเดียวค่ะ  คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ หนูกับเอก็เล่นด้วยกันปกติค่ะ แต่เอจะเป็นคนที่ขี้รำคาญ ทำอะไรไม่ถูกใจก็ไปด่า ไปว่า บ้างที่เอเดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวก็ร้ายค่ะ ทำให้หนูปรับอารมณ์ไม่ทันหนูก็เลยไม่ค่อยจะพูดค่ะกลัวทำให้เพื่อนไม่ถูกใจ ส่วนบีก็ เป็นคนที่ติดพอต แต่รับได้ ตามอกตามใจเอเพราะบีรักเอมาก ถึงบีจะปากไม่ดีแต่ลึกๆบีเป็นห่วงเอมาก ซึ่งหนูรู้ค่ะเพราะหนูเป็นคนกลาง จนมาวันหนึ่งหนูกลับบ้านแล้วก็ไม่ได้ติดต่อเอกับบี จนหนูมา รร ค่อยได้รู้ว่าเอกับบีไม่เล่นด้วยกันแล้วซึ่ง เอได้เล่าให้เล่าฟังว่า ซี(เพื่อนในกลุ่มแต่ไม่สนิทกัน)ว่าเล่าให้เอฟังว่า บีว่าเอกับหนู ว่าเป็นคนประมาณว่ารับเพื่อนไม่ได้ที่บีสูบพอต เป็นคนแบบไม่ยุ่งกับของพวกนี้ แล้วชอบว่าบีประจำ ซึ่งใช่ค่ะหนูกับเอ พยายามห้ามบีเรื่องพอต เพราะมันเป็นสิ่งไม่ดี บีเคยเลิกได้ช่วงนึงแต่ก็กลับมาติดอีกเลยไม่ห้ามค่ะ เพราะห้ามไปก็ไม่ฟัง แล้วเอก็ฟังซี เอก็เลยโกรธบีค่ะ หลังจากนั้นบีก็มาอธิบายให้เราฟังทุกอย่างว่าเรื่องมันเป็นยังไง ซึ่งก็คลายๆกันกับที่ซีพูด แต่ที่ซีพูดผิดคือเรื่องที่บีว่าเอกัหนู บีเล่าว่าบีบอกว่า เอกับหนูห้ามบีเรื่องพอตแล้ว แต่บีเองที่ไม่ฟัง บีห้ามใจไม่ได้จริงๆ แค่นี้ แต่ซีแต่งเรื่องเพิ่มจนทำให้เอเข้าใจผิดบี แต่เอก็ไม่อภัยให้บีเพราะ บีไม่ควรเอาเรื่องกลุ่มไปพูดกับคนอื่น ซึ่งหนูก็รับฟังทั้งสองฝ่ายแล้วก็ไม่ได้โกรธเอและบี ยังเล่นด้วนปกติค่ะ แต่มีเอที่เริ่มไปสนิทกับซี แต่หนูก็ไม่ได้อะไรค่ะเพราะเอก็ยังเล่นกับหนูอยู่ จนบีได้ย้าย รร เพราะไม่ชอบเรียนด้านนี้แล้วก็กดดันค่ะ ซึ่งบีก็มาบอกหนู หนูก็เสียใจค่ะที่เพื่อนออกเพราะบีถึงจะเป็นแบบนั้นแต่บีดีมากจริงๆ  ส่วนเอก็ไม่อะไรยังโกรธบี แต่พอบีไปเอก็เสียใจค่ะ และได้ปรับความเข้าใจกัน พอบีไปห้องซีก็ว่าง ซีก็เลยชวนเอมาอยู่ด้วยกัน เอก็ได้ไปอยู่ค่ะ นับวันหนูก็รู้สึกว่าเพื่อนเริ่มไม่สนใจหนูค่ะ แต่หนูก็ยังมีเพื่อนที่เป็นผู้ชายเข้ามาเป็นเพื่อนค่ะ หนูก็ไม่อะไร เวลาเอไปกับซี หนูก็จะเรียกเพื่อนผช ไปด้วยตลอด สำหรับหนูคิดว่าเพื่อน ผช คนนี้ก็ใช้ได้เลย หลังจากนั้นหนูก็เริ่มสนิทกับเพื่อน ผช เพราะมีอะไรก็ปรึกษามันตลอดส่วนเอก็สนิทกับซี จนวันหนึ่งเอก็ได้หงุดหงิดใส่เอฟ(นามสมมุติ)ที่เก่งภาษาอังกฤษในห้อง บอกว่ารำคาญพูดเยอะทำไม จะพูดไรหนักหนาว่ะ ส่วนหนูก็นั่งนึกในใจ ก็เพื่อนเขาก็เก่งจริงๆถึงได้ตอบโต้ครู สำหรับหนูคิดว่าดีซะอีกมีเดอะแบกของห้อง แล้วเอก็ชวนเพื่อนๆไปแอบเพื่อนที่มารรช้าทั้งหมด แต่เอฟไม่ไปเอฟบอกกับเอว่า เล่นกับเหมือนเด็กปัญญาอ่อน ซึ่งเอก็ไม่พอใจเลย ด่าเอฟอยู่หน้าห้อง หนูเองก็ทำได้แค่ห้ามเอค่ะ พอเรียนวิชาเอก หนูกับซี เรียนด้วยกัน หนูเลยลองปรึกษาซี เพราะซีสนิทกับเอมากกว่าหนูน่าจะให้คำปรึกษาเรื่องเอได้ค่ะ วันนั้นหนูเข้าไปบอกซีว่า“ซีมีเรื่องจะปรึกษาเรื่อง เอคือ เราเปลี่ยนอารมณ์ตามเอไม่ทัน เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้าย กลัวพูดอะไรไปกลัวทำร้ายจิตใจเอ
บางทีเอก็ไม่มีเหตุผลเอาซะเลยที่ต้องไปด่าไปว่าเพื่อน อย่างเช่นวันนี้เรื่องเอฟตอบคำถามครูอังกฤษ แต่เอก็ว่าเอฟว่าพูดอะไรหนักหนารำคาญ บางที่เอก็หงุดหงิดใสหนู จนหนูก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด ซึ่งซีก็บอกว่าไม่ชอบที่เอเหวี่ยงเหมือนกัน ส่วนเรื่องเอฟ ซีบอกว่าเอฟเก่งจริงจะไปว่าเอฟก็ไม่ถูก แล้วซีก็บอกกับเราเรื่อง ซี ที่ซีเคยมีแฟนแล้วเสียตัวกี่คนแล้ว (แต่หนูทำไมต้องเอาเรื่องนี้มาพูดเพราะไม่ได้อยากฟังคิดในใจแต่ถ้าเขาอยากจะอวดก็อวดมาให้เต็มที่ก็ไม่ห้ามให้เขาพูด) แต่ที่แปลกกว่านั้นคือซีก็เอาเรื่องที่เอ เคยเสียตัวมาเล่าให้ฟัง ซึ่งหนูก็งงว่าเล่าให้ฟังทำไม  แล้วเย็นวันนั้นซีก็เอาเรื่องที่หนูไปปรึกษากับซีพูดให้เพื่อนในกลุ่มกับเอฟังเรื่องที่เราไปปรึกษาแต่ซีก็พูดประมาณว่า(เราไปพูดกับซีว่า ไม่ชอบเอเลย ทำไมต้องเอาเรื่องเล็กๆน้อยๆมาคิด ทำตัวเป็นเด็ก แล้วทำไมต้องว่าเอฟด้วยในเมื่อเอฟเก่งจริง เราปรับอารมณ์ตามเอไม่ได้ ไม่อยากเล่นกับเอ) ซึ่งนั้นแหละค่ะ เอก็เชื่อซี เพื่อนในกลุ่มก็เชื่อซีหมด  พอเรามา รร ก็แปลกมาที่เพื่อนไม่คุยกับเรา แถมยังมีลงแซะเราด้วย เราก็งง เราเลยถามเอไปว่า เป็นอะไรหรอทำไมไม่คุยกับเราเลย เอก็ว่าค่อยพูดกลับหอค่อยพูดกัน พอกลับหอไปเอก็บอกว่าเอรู้แล้วว่าเราพูดอะไรกับซี ซึ่งใช่ค่ะ เรื่องที่เราเล่นให้เอฟังไม่เหมือนอย่างที่ซีพูดกับเอฟังสักนิด จนเอพูดกับเราว่าตอนนี้เอก็ไว้ใจใครไม่ได้เรา พอเออยู่กับซีก็พูดเรื่องเรา พอซีอยู่กับเราก็พูดเรื่องเอ ทีแรกในใจเราคิดว่าซีคงจะพูดอย่างที่เราพูดกับซี แต่มันสวนทางกัน มีความจริงแค่เรื่องเดียวคือเรื่องเอฟ  เอก็เลยบอกกับเราว่ามีเพื่อนมาบอกกับเอว่าไม่ชอบเราเลย เราถามเพื่อนคนนั้นไปว่าไม่เสียดายหรอที่เรียน ม.ปลาย แล้วดรอปเรียนเพื่อมาเรียน ปวช ซึ่งเพื่อนไม่ชอบ เอก็บอกเราให้ระวังคำพูดหลังจากนั่นเอก็มาเล่นกับเราสักพัก และก็กลับไปเล่นกับซีซึ่งก็ไม่ได้อะไรค่ะ แต่ที่หนักที่สุดคือเราเอาเรื่องที่เราปรึกษาซีไปพูดกับเอคนละแบบ ไปพูดให้ เอนฟัง แล้วพอเราไป รร ก็ไม่มีใครพูดกับเราสักคนเรานั่งคนเดียวไปไหนคนเดียว แบบเป็นความรู้สึกที่อึดอัดมากๆ จนเรากลับมาร้องไห้ที่ห้องคนเดียว เป็นเพราะตัวเราเองรึป่าวที่ทำให้เพื่อนไม่ชอบ  เราก็โทรไปปรึกษากับเพื่อน ผช (เพื่อน ผช ก็บอกว่านี้แหละใครดีหรือไม่ดีกับเราก็ดูไว้ บางคนเข้ามาเพื่อหาผลประโยชน์จากตัวเราแล้วก็ทิ้งเราพอหมดผลประโยชน์ เดี๋ยวโลกมันก็จะคัดคนออกไปจากเราเอง เราทำเต็มที่ที่สุดแล้ว ไม่ต้องไปโทษตัวเองเพราะไม่ใช้ความผิดของเรา เราก็จะได้รู้สันดานเขาสักทีว่าเป็นยังไง ไม่ต้องพูดทุกเรื่องที่คิด ยังไงก็ยังเราก็ยังมีเพื่อน ผช อยู่) คือตอนนี้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ ไม่อยากอยู่ รร นี้ต่อไปแล้ว พอเจอแบบนี้เราไม่โทษใครเลยค่ะนอกจากตัวเอง หนูอึดอัดมากๆค่ะ