ปกติเราจะเป็นคนที่ชอบพูดชอบเที่ยวกลางคืนกินเก่งอยากลองกินนู้นนี้ยิ้มเเละหัวเราะบ่อยๆๆเเต่ตอนนี้เรามีความรู้สึกว่ารอบตัวเราทุกอย่างมันหมุนช้าลงอะไรที่เราเคยชอบกินเรากลับไม่ชอบมันร้านอาหารหรืออาหารที่เราเคยกินเเล้วมันอร่อยตอนนี้มันกลับไม่อร่อยปกติเวลาเพื่อนชวนไปดื่มหรือเที่ยวกลางคืนเราจะชอบเเละไปด้วยทุกครั้งแต่ตอนนี้เรากลับไม่อยากไปเเต่เลือกที่จะชอบซื้อกลับมาดื่มคนเดียวมากกว่า ตลาดห้างที่เราชอบเดินตอนนี้เรากลับไปอยากไปเพราะกลับมีความรู้สึกว่ามันดูวุ่นวายเเต่เปลี่ยนเป็นชอบไปเที่ยวทะเล เดินป่า ภูเขาคนเดียวมากกว่า เมื่อก่อนเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือตอนนี้เรากลับค้นหาหนังสือใหม่ๆมาอ่าน กลายเป็นคนชอบเสียงเงียบมากกว่าเสียงดัง จากที่เรามีเพื่อนเยอะ ตอนนี้เรากลายเป็นคนที่ไม่เข้าหาเพื่อนเลย มีไปหาบ้างเเต่ไม่ไปเที่ยวด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน จากที่เมื่อก่อนเป็นคนที่ตั้งคำถามกับทุกเรื่องราวที่เข้ามาในชีวิต ตอนนี้กลับมีแต่คำว่า ชั่งเเม่ง มันรู้สึกเหนื่อย กลายเป็นคนชอบความมืดความเงียบจากที่เป็นคนกลัวสองสิ่งนี้มาก่อน เวลามีอะไรไม่สบายใจจะชอบไประบายกับเพื่อนหรือคนรู้จักตอนนี้กลับไม่อยากเล่าเรื่องตัวเองให้ใครฟังเพราะคิดว่าเล่าไปก็เเค่นั้น ที่เราเป็นแบบนี้เพราะสิ่งที่เราเคยเจอ หรือเพราะเราเเก่ตัวลง อายุ 30 เราไม่เคยสมหวังในเรื่องความรัก หรือเพื่อน หรือคนนอกที่เข้ามาในชีวิต เรื่องความรักเรามักจะเป็นมือที่ 3 โดยที่เราไม่รู้ตัว เเละทุกความ สพ. ของเราจบลงด้วยการนอกใจ หรือทำร้ายร่างกาย ส่วนเรื่องเพื่อนหรือการทำงาน เรามักจะโดนหักหลัง จนตอนนี้ เราไม่อยากทำความรู้จักกับใครใหม่ จนเราต้องทำคำถามขึ้นมาว่า หรือเรา ถูกสร้างขึ้นเพื่อถูกทำลายมากกว่ารักษา
มันคือความรู้สึกอะไร