สวัสดีค่ะ
คือเรามีคนที่แอบชอบคนหนึ่งในกลุ่ม ซึ่งเขาดูออกจากขวางโลกอยู่บ้าง และเหมือนเขาจะรู้ว่าเราชอบแต่ทำเป็นไม่รู้อ่ะค่ะ แล้วเขาก็ไม่ได้ชอบเรา ทีนี้เขามักจะชอบแกล้งเรา อย่างเวลาขอให้เขาสอนงานเขาก็จะชอบบอกว่า
ไม่สอนให้เราหรอก หรือไม่ให้เราดูหรอก มีครั้งนึงเราเองก็จำไม่ได้ว่าคุยเรื่องอะไรแต่เขาก็บอกว่า
ไม่ชอบเรา ทำนองนี้ค่ะ แต่สีหน้าเขาคือยิ้มนะคะตอนที่เขาพูดแบบนั้นกับเรา ตอนกินข้าวก็เหมือนกัน เราจะพยายามเลี่ยงนั่งกินข้าวแบบประจันหน้าเขาเลยต้องไปนั่งข้างเขาฝั่งเดียวกับเขาค่ะ คือเราเขินไม่ใช่อะไรไม่รู้จะเอาสายตาไปมองตรงไหนค่ะ เขาก็จะบอกเราว่า
ไปนั่งตรงอื่นได้มั้ย ซึ่งเราก็บอกกลับไปว่าเราจะนั่งตรงนี้ ส่วนตอนที่เขาบอกว่าไม่ชอบเรา เราก็ชิ่งบอกว่าแต่เราชอบเขา คือเราหมั่นไส้นิดๆอ่ะค่ะ
อย่างเมื่อวันศุกร์ตอนบ่ายๆมีแลปที่เราต้องเข้าไปดูตอนเพาะเชื้องี้เราก็ถามเขาว่าสอนเราได้มั้ยว่าต้องทำไรบ้าง แล้วเขาบอกว่าไม่สอนเราหรอก ตอนนั้นเราเสียใจมากเลยค่ะ บวกกับจำตอนที่อยู่ๆเขาก็บอกว่าไม่ชอบเราเลยเสียใจหนักไปอีก คิดมากด้วย อารมณ์แบบเราไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบขนาดนั้นวะ แต่ตอนที่เราหนีออกมาจากห้องแลปมาได้สักพัก มานั่งซึมในห้องคนเดียวเขาก็เข้ามาในห้องแล้วก็ถามว่าเราเป็นไรงี้แล้วก็วางมือลงบนหัวเรา พอเราบอกว่าไม่เป็นไรเขาก็บอกว่าเราหน้าบึ้งเหมือนตูดลิงงี้ค่ะ แล้วพอเรายิ้มออกมาเขาก็ค่อยบอกเราว่าค่อยสมกับเป็นเราหน่อย แต่ตอนนั้นเราซึมนะคะ ไม่มองหน้าเขาเหมือนทุกที เขาก็มานั่งใกล้ๆเราคว้าโทรศัพท์เราไปเล่นงี้อ่ะค่ะ
คือนอกจากจะไม่ได้ชอบเรายังทำเหมือนว่าชอบเราอีก มันน่าหมั่นไส้อ่ะค่ะ บางครั้งก็ล้อเลียนเราแถมชอบพูดให้เราเสียความรู้สึกอยู่เรื่อย เราเลยอยากแก้เผ็ดเขาบ้างอ่ะค่ะ พอจะมีวิธีไหนบ้างที่เอาคืนเขาได้บ้างมั้ยคะ แบบรุกเขาให้หนักไปเลยงี้ค่ะ อยากเอาชนะเขาบ้าง เอาให้เขาเขินอายบ้างทำนองนี้ค่ะ มันกลายเป็นว่าเราไม่ได้อยากยอมแพ้ที่จะเลิกชอบเขาเลยค่ะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
จะแก้เผ็ดคนที่เราแอบชอบยังไงดีคะ
คือเรามีคนที่แอบชอบคนหนึ่งในกลุ่ม ซึ่งเขาดูออกจากขวางโลกอยู่บ้าง และเหมือนเขาจะรู้ว่าเราชอบแต่ทำเป็นไม่รู้อ่ะค่ะ แล้วเขาก็ไม่ได้ชอบเรา ทีนี้เขามักจะชอบแกล้งเรา อย่างเวลาขอให้เขาสอนงานเขาก็จะชอบบอกว่าไม่สอนให้เราหรอก หรือไม่ให้เราดูหรอก มีครั้งนึงเราเองก็จำไม่ได้ว่าคุยเรื่องอะไรแต่เขาก็บอกว่าไม่ชอบเรา ทำนองนี้ค่ะ แต่สีหน้าเขาคือยิ้มนะคะตอนที่เขาพูดแบบนั้นกับเรา ตอนกินข้าวก็เหมือนกัน เราจะพยายามเลี่ยงนั่งกินข้าวแบบประจันหน้าเขาเลยต้องไปนั่งข้างเขาฝั่งเดียวกับเขาค่ะ คือเราเขินไม่ใช่อะไรไม่รู้จะเอาสายตาไปมองตรงไหนค่ะ เขาก็จะบอกเราว่า ไปนั่งตรงอื่นได้มั้ย ซึ่งเราก็บอกกลับไปว่าเราจะนั่งตรงนี้ ส่วนตอนที่เขาบอกว่าไม่ชอบเรา เราก็ชิ่งบอกว่าแต่เราชอบเขา คือเราหมั่นไส้นิดๆอ่ะค่ะ
อย่างเมื่อวันศุกร์ตอนบ่ายๆมีแลปที่เราต้องเข้าไปดูตอนเพาะเชื้องี้เราก็ถามเขาว่าสอนเราได้มั้ยว่าต้องทำไรบ้าง แล้วเขาบอกว่าไม่สอนเราหรอก ตอนนั้นเราเสียใจมากเลยค่ะ บวกกับจำตอนที่อยู่ๆเขาก็บอกว่าไม่ชอบเราเลยเสียใจหนักไปอีก คิดมากด้วย อารมณ์แบบเราไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบขนาดนั้นวะ แต่ตอนที่เราหนีออกมาจากห้องแลปมาได้สักพัก มานั่งซึมในห้องคนเดียวเขาก็เข้ามาในห้องแล้วก็ถามว่าเราเป็นไรงี้แล้วก็วางมือลงบนหัวเรา พอเราบอกว่าไม่เป็นไรเขาก็บอกว่าเราหน้าบึ้งเหมือนตูดลิงงี้ค่ะ แล้วพอเรายิ้มออกมาเขาก็ค่อยบอกเราว่าค่อยสมกับเป็นเราหน่อย แต่ตอนนั้นเราซึมนะคะ ไม่มองหน้าเขาเหมือนทุกที เขาก็มานั่งใกล้ๆเราคว้าโทรศัพท์เราไปเล่นงี้อ่ะค่ะ
คือนอกจากจะไม่ได้ชอบเรายังทำเหมือนว่าชอบเราอีก มันน่าหมั่นไส้อ่ะค่ะ บางครั้งก็ล้อเลียนเราแถมชอบพูดให้เราเสียความรู้สึกอยู่เรื่อย เราเลยอยากแก้เผ็ดเขาบ้างอ่ะค่ะ พอจะมีวิธีไหนบ้างที่เอาคืนเขาได้บ้างมั้ยคะ แบบรุกเขาให้หนักไปเลยงี้ค่ะ อยากเอาชนะเขาบ้าง เอาให้เขาเขินอายบ้างทำนองนี้ค่ะ มันกลายเป็นว่าเราไม่ได้อยากยอมแพ้ที่จะเลิกชอบเขาเลยค่ะ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ