การตัดสินใจบางอันมันรู้สึกโล่งรู้สึกดีแต่คนที่เรารัที่สุดเสียใจมากมันดีไหมคะ

สวัสดีทุกคนค่ะ คือหนูมีเรื่องอยากปรึกษามากตอนนี้กำลังจะขึ้นม.4ได้ที่เรียนคือโรงเรียนเก่า แต่เรียนพิเศษหนักเพราะอยากได้พวกวิทย์สุขภาพ แต่ตอนนี้เริ่มชอบอะไรที่เป็นกิจกรรม แต่ยังชอบเรียนอยู่อยากเลิกเรียนพิเศษอังกฤษตัวนึงมากๆเพราะถูกบังคับเรียนตั้งแต่เด็กๆแล้วคือถ้าเราเป็นคนอยากเรียนอะไรเราจะทำให้เต็มที่ถึงแม้ว่าจะทำไม่ได้แต่กับอันนี้ทั้งที่เต็มที่แล้วก็ไม่ได้แล้วไม่มีความรู้สึกอยากเรียนเลยเพราะมันเครียดมากความรู้มันเกินตัวสุดๆแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่หาโอกาศให้ตัวเองเลยนะเราพยายามเต็มที่แต่ไม่ได้จริงๆเราชอบที่เวลาเรียนมันให้ความรู้เยอะแต่กับอันนี้ทั้งไม่ได้ทั้งไม่สามารถมาปรับใช้ได้ เราเรียนที่อื่นมันรู้เรื่องหมดถึงแม้ว่าจะเป็นความรู้ที่เกินตัวไปสุดๆกว่านี้แต่เกรดอังกฤษเราตกหนักมากเพราะเราเองก็ไม่อ่านหนังสือเลยอันนี้เราผิดเต็มๆ กลับมาที่เรือ่งนี้เราตัดสินใจบอกแม่ว่ามันไม่ได้จริงๆไม่ไหวแล้วแต่แม่ก็ไม่ว่านะแต่แม่พูดออกมาว่าแม่เสียใจมากที่ลูกไม่พยายามแม่ทำงานหนักกู้เงินเป็นหนี้มาให้น้าไปลงทุนแต่ไม่สำเร็จแม่ทำงานหนักกู้ตังล่วงหน้ามาให้หนูเรียนแม่ได้ยินคำว่าไม่ไหวแล้วจากปากหนูแม่เสียใจมากแต่ถ้าลูกไม่โอเคลูกก็ไม่ต้องเรียนนะ เรารู้สึกไม่โอเคเลยเราไม่ไหวแล้วจริงๆแต่เหมือนมันเป็นการกดดันทางอ้อมว่าเธอต้องเรียนนนะ บังคับเลย เหมือนแม่ไม่เห็นเลยว่าเหนื่อยหนูรู้สึกว่าหนูเกลียดแม่ อยากฆ่าตัวตาย อยากเป็นโรคร้ายแรงที่รักษาได้เพียงประคองอาการแล้วค่อยๆจากไปสงบๆเหมือนกำลังใจมันลดไปหมดไม่มีแรงใช้ชีวิตเลย แม่ก็ถามต่อว่าเพราะซีรีย์หรอถึงเป็นแบบนี้เพราะพวกนักร้องหรอถึงมีความคิดแบบนี้ออกมา เราบอกไม่ใช่เราเองก็ติดเพราะมันคือทางเดียวที่เรารู้สึกว่าเราระบายแบบนี้ออกมาแล้วเรารู้สึกปลอดภัยทางความคิดสำหรับเราจิตใจเราพังหมดแล้วค่ะ เรารู้สึกว่าเราทำอะไรพูดอะไรต้องระวังไม่ให้ทุกคนเสียใจเราเหมือนต้องพูดเอาใจทุกคนเพื่อไม่ให้คนอื่นคิดมาก แต่ตัวเราเองเรากลับรู้สึกแย่เหมือนเราทำอะไรเราผิดตลอดไม่เคยถูกและไม่เคยดีเลย หนูควรทำยังไงดีคะถ้าหนูตัดสินใจไปว่าจะไม่เรียนต่อแต่หนูทำให้แม่เสียใจมากกับหนูรู้สึกโล่งและรู้สึกดี หนูเองก็อยากให้บรรยากาศในบ้านมันดีเพราะตอนนี้อยู่กับแม่แค่สองคน