ควรกลับไปเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าไหมคะ

เราไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง คือเรากับเค้าเคยคบกันเมื่อนานมาแล้ว แล้วมีเหตุให้ต้องเลิกกันไป ผ่านไปเกือบๆ 6 ปี ในระยะเวลา 6 ปีนี้ เค้าก็มีแฟน เราก็มีคนคุยเข้ามาบ้าง(ที่ยังไม่ได้คบใครเพราะลึกๆยังคิดถึงเขาอยู่) แล้วก็ได้แต่หวังว่าจะมีโอกาสกลับมาคบกันอีก อยู่ๆเหมือนโชคก็เข้าข้าง ทำให้ได้มาเจอกันเพราะเค้าทักมาคุยด้วยแล้วบอกว่าอยากเจอ(เราคิดว่าเขาอยากเจอในฐานะเพื่อนจริงๆ แต่เราไม่ใช่) พอเจอก็จบลงด้วยการที่มันค่อนข้างจะมากกว่าเพื่อน ณ เวลานั้นเราก็แฮปปี้มากๆ เราคิดว่ามันจะไปได้ด้วยดี ช่วงเวลาที่อยู่กับเค้าเรารู้สึกดีมาก กินอิ่ม นอนหลับสนิท เราพึ่งเข้าใจคำว่ารักเลย😭 จากนั้นโชคชะตาก็กลับมาเล่นตลก วันนึงเค้าบอกเราว่าเค้าไม่ได้อยากเดินไปด้วยกัน เค้ามีความสุขแต่ไม่ได้รัก เราร้องไห้หนักที่สุดในชีวิต555 รู้สึกแย่มากๆ แล้วเราทักอะไรเค้าไปก็คือไม่อ่านไม่ตอบเลย ที่แย่กว่านั้นก็คือครั้งสุดท้ายเราพิมพ์ไปขอร้องเค้าว่าไม่อยากให้มันจบแบบนี้ อยากมีเค้าอยู่ในชีวิต ในฐานะอะไรก็ได้ เป็นเพื่อนเหมือนเดิมก็ได้ เราพิมพ์ไปร้องไห้ไปแต่เค้าก็ไม่กดเข้ามาอ่าน เราเลยตัดสินใจเปลี่ยนไลน์และมิวท์ไอจี เราอยากบล็อคมากแต่ใจไม่แข็งพอ แต่ก็ทนเห็นเขาไม่ได้ ช่วงแรกๆที่เกิดเรื่องเค้าไม่เข้ามาดูสตอรี่เราเลย ตอนแรกเราเจ็บปวดมาก แต่พอผ่านไปสักพักเรารู้สึกดีที่เขาไม่เข้ามาดูเพื่อที่เราจะได้ทำใจได้มากขึ้น พอเราเริ่มทำใจได้เขาก็เข้ามาดูสตอรี่ ((เห้อออ)) แล้วเวลาก็ล่วงเลยไปหลายเดือน เราร้องไห้ทุกวัน เราหลอนกับเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์จนเลิกเล่นเลย จากที่เป็นคนร่าเริง ชีวิตหม่นหมอง ไม่อยากทำอะไรเลย เราเสียใจที่ตัวเองเป็นแบบนี้มาก พยายามดึงตัวเองออกมาทำอะไรดีๆ ให้รู้สึกว่าโลกมันน่าอยู่ แล้วเราก็เริ่มโอเคกับการที่ไม่มีเค้าแล้ว และพอเรากำลังจะดีขึ้น เค้าก็ทักมาถามสารทุกข์สุกดิบ ทุกคนเชื่อมั้ยเราเหมือนกลับไปตายทั้งเป็น เหมือนที่พยายามมาทั้งหมดเป็นศูนย์ เราอยากถามเค้ามาก ว่าทำแบบนี้ทำไม แต่ถึงจะอยากถามอย่างนั้นเราก็โทษตัวเอง เพราะเราเป็นคนบอกว่าอยากเป็นเพื่อนกับเค้า ซึ่งเค้าก็จะเป็นเพื่อนให้นี่ไง คือจริงๆเราอยากรู้ว่าที่เค้ากลับมาเป็นเพื่อนกับเราคือเค้าอยากเป็นเพื่อนกับเราเหมือนกัน หรือจริงๆแค่ทำตามที่เราขอ หรือว่าอยากกั๊กเราไว้กันแน่หรอคะ ((คหสต.เรารู้สึกว่าไม่ใช่อย่างหลังเพราะโดยนิสัยเค้า เค้าไม่ใช่คนชอบกั๊ก แต่เราก็อดคิดไม่ได้ เพราะเค้าบอกว่ารู้สึกดีที่ได้คุยกับเราและเราเป็นคนที่สามารถไว้ใจได้) แต่ใดใดเรารู้สึกว่าระยะเวลาหลายเดือนสำหรับเรามันแปปเดียว เราคิดว่าถ้าให้พูดจริงๆคือเราไม่พร้อมจะเป็นเพื่อนตอนนี้ อยากถามความเห็นทุกคนน่ะค่ะหรือใครอยากมาแชร์ประสบการณ์ได้นะคะ ปล.ขออนุญาตอ่านแต่คอมเมนท์ที่ให้เกียรติกันนะคะเพราะเราไม่รู้จักกันค่ะ งดซ้ำเติมนะคะ ใช้เหตุผลค่ะ บางเรื่องอาจจะดูย้อนแย้ง ไม่สมเหตุสมผลนะคะแต่เรารู้สึกว่าเราเกิดเป็นมนุษย์ การคิดการอ่านของเรามันซับซ้อน บางอย่างรู้ว่าไม่ดีก็ทำ รู้ว่าจะปวดหัวแต่ก็เลิกคิดไม่ได้