มีเรื่องเล่าอยากฟังความคิดเห็นทุกคนค่ะ เป็นความรักแบบ Lgbtq นะคะคบกับแฟนมา 8 ปี กว่า ช่วงระหว่างคบกันเรากับแฟนเคยคุยกันเรื่องที่เราเข้ากันไม่ได้ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตไม่เหมือนกัน แฟนเราไม่ชอบให้เราไปไหนกับใครเลยแม้แต่เพื่อนที่ออฟฟิศและแฟนเราค่อนข้างอารมณ์ร้อนชอบว่าเราทำให้เรารู้สึกน้อยใจบ้างแต่เราก็อดทนเพื่อต้องการให้ไม่ทะเลาะกัน เราจะเป็นฝ่ายยอมเขาตลอด ช่วงเวลา 6 ปีที่คบกันเราพยายามทำตามใจแฟนทุกอย่างอยุ่บ้าน ทำแต่งานเลิกงานตอนเย็นกลับบ้าน เสาร์-อาทิตย์ ขับรถไปหาแฟนที่ต่างจังหวัดทุกอาทิตย์ ไม่เคยขาดเราทำงานอยู่กรุงเทพฯ แฟนอยู่ต่างจังหวัด มา 2 ปีให้หลังเราเริ่มอยากมีอิสระและเรามาเจอผู้หญิงที่เราไปรู้สึกชอบเขา ทำให้เราเริ่มแอบหนีเที่ยวกับคนที่เราชอบ ไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน แต่การไปเที่ยวของเราทั้ง 2 คน ไม่ได้ไปแบบ 2 ต่อ 2 เราจะไปกับครอบครัวของผู้หญิงด้วยตลอด หรือไปกับแฟนของผู้หญิงคนที่เราชอบ เพราะเขามีแฟนแล้ว เราจะคิดเสมอว่าเราจะไม่เข้าไปมีสัมพันธ์ด้านร่างกายกับผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาดเพราะตัวเราเองมีแฟนอยู่แล้ว เราก็รู้สึกผิดกับการกระทำที่นอกใจแฟนก่อน เมื่อปี 67 ช่วงเดือนกันยายนเรารู้สึกว่าแฟนเรามีคนอื่น เพราะเวลาเจอหน้ากันเขามักจะชอบพูดว่า มีคนทักมาหาเขาเป็นแฟนเก่าของเพื่อนแต่ไม่ยุ่งหรอกว่าจะมีปัญหา หรือเพื่อนเขาทักมาแฟนใหม่น่ารักจังเลยแต่ที่จริงแล้วก็คือน้องในกลุ่มที่อยู่ด้วยกัน แต่เขาเลือกที่จะไม่ปฏิเสธคนอื่นว่า คนที่คนอื่นเข้าใจไม่ใช่แฟนเขาแต่ที่จริงแล้วคือเรา และที่สำคัญเขาไม่ยอมมีอะไรกับเราเลยในช่วงเวลา 9 เดือน ขอเท่าไรก็จะอ้างว่าไม่อยากมีเราก็ไม่บังคับ บ้างที่ก็มีแอบร้องไห้โดยที่เขาไม่รู้ เรารู้สึกน้อยใจกับเรื่องนี้มาก
หลังจากเดือนกันยายน ปี 67 เราก็ระหองระแหงกันเรื่อยมาจนมาเดือนตุลาคม เราคุยกันว่าเราก็อยู่กันแบบนี้ไปก่อนเพราะเราก็ยังรักเขาอยู่มากถ้าเขาเจอคนที่ดีกว่า ให้เลิกกับเราเพื่อไปหาอีกคนได้เลย พอเราไปหาเขาที่บ้านตัวเขาเองก็จะทำพฤติกรรมเดิมว่าเราต่อหน้าคนอื่น อารมณ์เสียใส่เราตลอดเวลา จนมาถึงเดือนพฤศจิกายน วันที่ 17 เราบอกเลิกเขาเพราะด้วยความน้อยใจคิดว่าเขามีอะไรกับน้องในกลุ่มที่เรารู้จัก พอเราบอกเลิกเขายินดีเลิกกับเราทันทีเป็นเราเองที่ทำใจไม่ได้ พยายามง้อเขาแต่อย่างไงเขาก้ไม่ยอมกับมาดีด้วยได้แค่บอกว่า เขาเปิดหนังสือเล่มใหม่แล้ว เราง้อเขาทุกอย่างบอกความจริงทั้งหมดถึงเรื่องที่เราไปแอบชอบผู้หญิงคนอื่น ยอมรับผิดเองทุกอย่าง หลังจากง้ออยู่เราก็พยายามหาความจริงว่าเขามีใครไหม เพราะเขาก็คุยกับผู้ชายที่เขาคุยด้วยต่อหน้าเราเลย แต่เขาก็บอกว่าเขาคุยหลายคนยังไม่ได้เลือกใคร ส่วนตัวเราเองก็ตามหาผู้ชายคนที่เขาคุยด้วยว่าคือใคร เราก็ใช้วิธีทักผู้ชายที่เป็นเพื่อนเขาในเฟสไป 2 คน ว่าใช้คนที่จีบแฟนเราไหม เราก็ถามผู้ชายตรงๆว่าจีบแฟนเราหรือเปล่า เราแค่อยากรู้ว่าผู้ชายที่มาจีบแฟนเราเป็นคนดีไหมจะดูแลแฟนเราได้ดีหรือเปล่าแค่นั้น ไม่เคยคิดจะไปต่อว่าผู้ชายเลย จนเรามาสืบรู้ว่าผู้ชายคนไหนที่แฟนเราคุยด้วยและมารู้ในภายหลัง ว่าเขาทั้ง 2 คนไปเที่ยวปีใหม่ด้วยกัน เราได้เล่าเรื่องนี้ให้แม่ฝ่ายแฟนเราฟังทำให้แม่รู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้และเป็นทุกข์กับเรื่องนี้มากเพราะบ้านแฟนเรา พ่อกับแม่ค่อนข้างห้วโบราณตัวเราเองก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้ไม่หน้าไปเล่าให้แม่เขาฟังและที่เจ็บว่านั้น เราบอกเลิกเขาวันที่ 17/11/67 แฟนเราไปหาผู้ชายวันที่ 25/11/67 ทันที ด้วยความอยากรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครเราเลยให้แฟนเก่า Add Facebook ไปเพื่อต้องการไปส่อง Facebook ผู้ชาย พอแฟนเรารู้เรื่องเท่านั้นโกรธเรามาก แฟนเราเลยตกลงคบกับผู้ชายคนนั้นวันที่ 9/1/68 หลังจากวันเกิดเรา 1 วัน และประกาศว่าเราใน Facebook ถ้าเราทักหาใครหรือโทรหาคนให้แล้วแต่วิจารณญาณจะทำอะไรกับเราก็ได้ เรารู้สึกเสียใจมากไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่เรารักมากจะร้ายกาจได้ขนาดนี้ เลิกกับเราไปนอกกายกับผู้ชายใหม่ได้ทันที ช่วงที่เราง้อเราเหมือนขยะที่เขาต้องการทิ้งตลอดเวลาเราดูหน้ารังเกียจมากและเรามาสืบรู้ทีหลังเขาทั้ง 2 คน แอบคุยกันมาสักพักก่อนเราบอกเลิก
ทุกวันนี้เรายังคงรู้สึกดีกับแฟนเช่นเดิมไม่เปลี่ยน ยังเป็นห่วงเขาและห่วงพ่อกับแม่เขามาก ไม่เคยเปลี่ยนเราก็ไม่เข้าใจตัวเองทำไมถึงไม่โกรธหรือเกลียดเขาเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังแอบหวังว่าสักวันเขาอาจกลับมา เคยถามตัวเองหลายครั้งทำไมถึงยังต้องรู้สึกดีกับเขาเช่นเคย บอกตัวเองทุกวันไม่ต้องสนใจเขาแล้ว หายออกไปจากชีวิตเขาได้แล้ว แต่เราก็ยังพยายามติดต่อเขาเป็นระยะอยากรู้ว่าเขาสบายดีไหม ทำไมเราถึงยังรักคนที่ทำร้ายเราได้มากขนาดนี้ อยากถามเพื่อนๆเรายอมรับความผิดตัวเองทุกอย่าง แต่แฟนเก่าเราเขาไม่มองว่าตัวเขาผิดหรือสิ่งที่เขาทำมันไม่ผิด อยากถามความเห็นทุกคนแฟนเก่าเราเขาผิดไหมกับเรื่องนี้
นอกใจแฟนก่อน แอบชอบคนอื่นแต่ไม่เคยนอกกาย แต่แฟนทำกลับเราโดยการนอกใจพร้อมนอกกายเรา
หลังจากเดือนกันยายน ปี 67 เราก็ระหองระแหงกันเรื่อยมาจนมาเดือนตุลาคม เราคุยกันว่าเราก็อยู่กันแบบนี้ไปก่อนเพราะเราก็ยังรักเขาอยู่มากถ้าเขาเจอคนที่ดีกว่า ให้เลิกกับเราเพื่อไปหาอีกคนได้เลย พอเราไปหาเขาที่บ้านตัวเขาเองก็จะทำพฤติกรรมเดิมว่าเราต่อหน้าคนอื่น อารมณ์เสียใส่เราตลอดเวลา จนมาถึงเดือนพฤศจิกายน วันที่ 17 เราบอกเลิกเขาเพราะด้วยความน้อยใจคิดว่าเขามีอะไรกับน้องในกลุ่มที่เรารู้จัก พอเราบอกเลิกเขายินดีเลิกกับเราทันทีเป็นเราเองที่ทำใจไม่ได้ พยายามง้อเขาแต่อย่างไงเขาก้ไม่ยอมกับมาดีด้วยได้แค่บอกว่า เขาเปิดหนังสือเล่มใหม่แล้ว เราง้อเขาทุกอย่างบอกความจริงทั้งหมดถึงเรื่องที่เราไปแอบชอบผู้หญิงคนอื่น ยอมรับผิดเองทุกอย่าง หลังจากง้ออยู่เราก็พยายามหาความจริงว่าเขามีใครไหม เพราะเขาก็คุยกับผู้ชายที่เขาคุยด้วยต่อหน้าเราเลย แต่เขาก็บอกว่าเขาคุยหลายคนยังไม่ได้เลือกใคร ส่วนตัวเราเองก็ตามหาผู้ชายคนที่เขาคุยด้วยว่าคือใคร เราก็ใช้วิธีทักผู้ชายที่เป็นเพื่อนเขาในเฟสไป 2 คน ว่าใช้คนที่จีบแฟนเราไหม เราก็ถามผู้ชายตรงๆว่าจีบแฟนเราหรือเปล่า เราแค่อยากรู้ว่าผู้ชายที่มาจีบแฟนเราเป็นคนดีไหมจะดูแลแฟนเราได้ดีหรือเปล่าแค่นั้น ไม่เคยคิดจะไปต่อว่าผู้ชายเลย จนเรามาสืบรู้ว่าผู้ชายคนไหนที่แฟนเราคุยด้วยและมารู้ในภายหลัง ว่าเขาทั้ง 2 คนไปเที่ยวปีใหม่ด้วยกัน เราได้เล่าเรื่องนี้ให้แม่ฝ่ายแฟนเราฟังทำให้แม่รู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้และเป็นทุกข์กับเรื่องนี้มากเพราะบ้านแฟนเรา พ่อกับแม่ค่อนข้างห้วโบราณตัวเราเองก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้ไม่หน้าไปเล่าให้แม่เขาฟังและที่เจ็บว่านั้น เราบอกเลิกเขาวันที่ 17/11/67 แฟนเราไปหาผู้ชายวันที่ 25/11/67 ทันที ด้วยความอยากรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครเราเลยให้แฟนเก่า Add Facebook ไปเพื่อต้องการไปส่อง Facebook ผู้ชาย พอแฟนเรารู้เรื่องเท่านั้นโกรธเรามาก แฟนเราเลยตกลงคบกับผู้ชายคนนั้นวันที่ 9/1/68 หลังจากวันเกิดเรา 1 วัน และประกาศว่าเราใน Facebook ถ้าเราทักหาใครหรือโทรหาคนให้แล้วแต่วิจารณญาณจะทำอะไรกับเราก็ได้ เรารู้สึกเสียใจมากไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่เรารักมากจะร้ายกาจได้ขนาดนี้ เลิกกับเราไปนอกกายกับผู้ชายใหม่ได้ทันที ช่วงที่เราง้อเราเหมือนขยะที่เขาต้องการทิ้งตลอดเวลาเราดูหน้ารังเกียจมากและเรามาสืบรู้ทีหลังเขาทั้ง 2 คน แอบคุยกันมาสักพักก่อนเราบอกเลิก
ทุกวันนี้เรายังคงรู้สึกดีกับแฟนเช่นเดิมไม่เปลี่ยน ยังเป็นห่วงเขาและห่วงพ่อกับแม่เขามาก ไม่เคยเปลี่ยนเราก็ไม่เข้าใจตัวเองทำไมถึงไม่โกรธหรือเกลียดเขาเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังแอบหวังว่าสักวันเขาอาจกลับมา เคยถามตัวเองหลายครั้งทำไมถึงยังต้องรู้สึกดีกับเขาเช่นเคย บอกตัวเองทุกวันไม่ต้องสนใจเขาแล้ว หายออกไปจากชีวิตเขาได้แล้ว แต่เราก็ยังพยายามติดต่อเขาเป็นระยะอยากรู้ว่าเขาสบายดีไหม ทำไมเราถึงยังรักคนที่ทำร้ายเราได้มากขนาดนี้ อยากถามเพื่อนๆเรายอมรับความผิดตัวเองทุกอย่าง แต่แฟนเก่าเราเขาไม่มองว่าตัวเขาผิดหรือสิ่งที่เขาทำมันไม่ผิด อยากถามความเห็นทุกคนแฟนเก่าเราเขาผิดไหมกับเรื่องนี้