ผมคุยกับผู้หญิงคนนึงมาได้ประมาณเดือนนึง เป็นเวลาที่ไม่ได้นานนักแต่สำหรับผม ผมมีความสุขและเต็มที่กับมันมากๆ
ในระหว่างที่คุยกันผมรู้สึกได้เลยว่าผมไม่ค่อยจะอยู่ในสายตาเธอนัก เธอตอบแชทค่อนข้างช้า อันนี้เธอบอกไว้ก่อนแล้วว่าเป็นคนตอบแชทนาน เลยพอเข้าใจได้ แต่นานๆไป ผมก็คิดนะว่าถ้าผมอยู่ในสายตาเค้าจริงๆ เค้าคงอยากจะคุยกับผม และคงจะตอบผมเร็วแน่ๆ และโดยส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนชวนเธอคุยก่อนเสมอ ไม่เคยมีสักครั้งเลยที่เธอจะทักผมมาก่อน จนวันนึงเธอให้ close freind กับผม (ใน ig) ซึ่งมันทำให้ผมมีหวังมากๆ แต่ผ่านมาสักพักผมสังเกตได้ว่าเธอนำผมออกจาก close friend ซึ่งมันทำให้รู้สึก fail เป็นอย่างมาก และก็สังเกตเห็นได้อีกว่าเธอน่าจะปิดไม่ให้ผมเห็นสตอรี่เธอ (ไม่รู้ว่าอันนี้มันทำได้มั้ย) เลยทำให้ผมได้รู้ว่าผมคงไม่ได้อยู่ในสายตาเธอแล้วหละ เอาจริงๆที่ผ่านมาเธอก็คุยกับผมดีนะครับ น่ารักมากๆด้วย แต่สำหรับผมถ้าจะตัดกันผมว่าบอกตรงๆกับผมเลยยังจะเจ็บน้อยกว่านะ ผมเข้าใจทุกอย่าง แต่ข้อความล่าสุดที่ผมส่งไปเธอก็ยังไม่อ่านด้วยซ้ำ จริงๆผมก็คิดนะว่าถ้าไม่ได้คิดอะไรกันตั้งแต่แรกอย่าให้ความหวังกันเลย ไม่รู้หรอกจริงๆตอนแรกเธอสนใจอะไรในตัวเราจริงๆรึเปล่า และอยากรู้ว่าระหว่างที่คุยกันเธอเคยมีความสุขบ้างมั้ย
แต่กับเวลา 1 เดือนสำหรับผมมันมีความสุขมากๆนะ เป็นช่วงเวลาที่ดีเลย แต่ก็เจ็บอยู่เหมือนกัน 🙂
ปล.เรื่องรายละเอียดการพูดคุย ผมพูดคุยให้เกียรติเธอ และให้ความเป็นส่วนตัวเธอมากๆ แต่ผมชวนคุยไม่เก่ง บางทีเหตุผลอาจจะเพราะผมน่าเบื่อ
**กระทู้นี้ผมแค่อยากจะมาระบายนะครับ ต้องขอโทษด้วยถ้ามันรกตาใคร ผมแค่อยากจะหาที่ไว้ระบายความรู้สึกตัวเองเท่านั้น ขอบคุณสำหรับพื้นที่นะครับ**
บอกกันตรงๆผมยังเจ็บน้อยกว่า
ในระหว่างที่คุยกันผมรู้สึกได้เลยว่าผมไม่ค่อยจะอยู่ในสายตาเธอนัก เธอตอบแชทค่อนข้างช้า อันนี้เธอบอกไว้ก่อนแล้วว่าเป็นคนตอบแชทนาน เลยพอเข้าใจได้ แต่นานๆไป ผมก็คิดนะว่าถ้าผมอยู่ในสายตาเค้าจริงๆ เค้าคงอยากจะคุยกับผม และคงจะตอบผมเร็วแน่ๆ และโดยส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนชวนเธอคุยก่อนเสมอ ไม่เคยมีสักครั้งเลยที่เธอจะทักผมมาก่อน จนวันนึงเธอให้ close freind กับผม (ใน ig) ซึ่งมันทำให้ผมมีหวังมากๆ แต่ผ่านมาสักพักผมสังเกตได้ว่าเธอนำผมออกจาก close friend ซึ่งมันทำให้รู้สึก fail เป็นอย่างมาก และก็สังเกตเห็นได้อีกว่าเธอน่าจะปิดไม่ให้ผมเห็นสตอรี่เธอ (ไม่รู้ว่าอันนี้มันทำได้มั้ย) เลยทำให้ผมได้รู้ว่าผมคงไม่ได้อยู่ในสายตาเธอแล้วหละ เอาจริงๆที่ผ่านมาเธอก็คุยกับผมดีนะครับ น่ารักมากๆด้วย แต่สำหรับผมถ้าจะตัดกันผมว่าบอกตรงๆกับผมเลยยังจะเจ็บน้อยกว่านะ ผมเข้าใจทุกอย่าง แต่ข้อความล่าสุดที่ผมส่งไปเธอก็ยังไม่อ่านด้วยซ้ำ จริงๆผมก็คิดนะว่าถ้าไม่ได้คิดอะไรกันตั้งแต่แรกอย่าให้ความหวังกันเลย ไม่รู้หรอกจริงๆตอนแรกเธอสนใจอะไรในตัวเราจริงๆรึเปล่า และอยากรู้ว่าระหว่างที่คุยกันเธอเคยมีความสุขบ้างมั้ย
แต่กับเวลา 1 เดือนสำหรับผมมันมีความสุขมากๆนะ เป็นช่วงเวลาที่ดีเลย แต่ก็เจ็บอยู่เหมือนกัน 🙂
ปล.เรื่องรายละเอียดการพูดคุย ผมพูดคุยให้เกียรติเธอ และให้ความเป็นส่วนตัวเธอมากๆ แต่ผมชวนคุยไม่เก่ง บางทีเหตุผลอาจจะเพราะผมน่าเบื่อ
**กระทู้นี้ผมแค่อยากจะมาระบายนะครับ ต้องขอโทษด้วยถ้ามันรกตาใคร ผมแค่อยากจะหาที่ไว้ระบายความรู้สึกตัวเองเท่านั้น ขอบคุณสำหรับพื้นที่นะครับ**