อยากได้มุมมองความคิดเห็นหน่อยค่ะ

คือเรามีเพื่อน(ในสังคมภายนอก)ที่ค่อนข้างเป็นกลุ่มใหญ่ค่ะแต่เราจะไม่ค่อยไปสุงสิงมากเพราะเรามีมุมมองการใช้ชีวิตที่มันแอบกดดันไปบ้าง บางทีเพื่อนก็มีเรื่องที่เรามองว่ามันก็แอบแย่อยู่ในบางเรื่อง แต่เรารู้สึกว่ามันยังประคองคสพ.เราไปได้บ้าง (ในนี้มีคนที่นิสัย toxic กับเรา 65% แล้วอาจจะเพราะเรายังเด็กกันรึเปล่าก็ไม่รู้ ยอมรับในมุมเราบางเรื่องเราก็มีผิดบ้างนะคะ แต่ส่วนใหญ่แล้วเรามักจะเจอเพื่อนด่าย้ำๆตลอดจนมันกลายเป็นว่านี่เป็นเรื่องปกติที่สมควรได้รับ ) แต่เราเริ่มประคองคสพ.เราไม่ไหว เพื่อนมีทั้งแชทที่ไม่มีเรา มีส่งซิกเรื่องของเรา(มองตากัน) แย่ที่สุดคือยังไงทุกคนก็ยังเห็นเราแค่ตอนที่มีงานแล้วต้องลอกเรา ขอให้เราโดยทุกคนมักจะพูดเวลาเราปฏิเสธการให้ความช่วยเหลือ บ่อยๆว่าเราทำไมไม่ช่วยจริงๆก็ด่านั่นแหละค่ะ55555 จริงๆถึงเราจะเรียนได้โอเคแต่ว่าเราพยายามมาเยอะค่ะบางทีผลประโยชน์ของเราเราก็ไม่อยากให้ขนาดวันเราไม่สบายเพื่อนยังมารบเล้าเราต้องช่วยเพียงเพราะไม่ยอมทำแต่มาทำตอนกำหนดส่งเราก็ทำให้ค่ะ จริงๆเราให้ได้นะคะความช่วยเหลือแต่เราไม่สามารถทำให้ได้ทั้งหมด เราไม่ได้อะไรเลยมันแบบ -/- แม้แต่คำขอบคุณเรายังไม่คยได้ยินเลย เราอยากถามว่าถ้าสมมุติเราจะไม่ให้การช่วยเหลือเราจะผิดมั้ยคะ หรือจากที่เราเล่ามาเรามีมุมมองความคิดที่ผิดสามารถบอกได้นะคะเราจะเอาไปปรับค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ

(เราอยู่ ม.2->ม.3)