พักจากงานอันแสนเหนื่อยล้ามานอนเล่นที่ริมโขง
"เชียงคาน"
เมืองเล็กๆ แต่กลับบรรจุไว้ด้วยที่พักมากมายให้เลือกสรร
ไม่ว่าจะจองผ่านแอพหรือจะลองสุ่มเดินหาเอาข้างหน้าก็ยังพอมีให้จับจองอยู่
-- อย่านับรวมช่วงเทศกาลเป็นอันขาด --
แท้จริงแล้วสเน่ห์เชียงคานอยู่ที่การได้นอนฟินและตื่นขึ้นมาชื่นชมบรรยากาศยามเช้าริมแม่น้ำโขง
ยิ่งช่วงนี้เชียงคานบรรยากาศดี๊ดีย์.. ไม่หนาวจัดและไม่ร้อนจนเกินไป
และภาพอันคุ้นตา..หนุ่มสาวถีบจักรยานเที่ยวเลาะไปตามทางเลียบริมแม่น้ำโขง..เมืองจึงดูน่ารักอย่างไม่ตั้งใจ
และที่ขาดไม่ได้ สีสันกลางคืนบนถนนคนเดินเชียงคาน..สุขสำราญอย่าบอกใคร
ถ้าจะให้กลับไปเที่ยวอีกน่ะเหรอ??
นอกจากบรรยากาศความน่ารักของเชียงคานก็คงจะหลีกไม่พ้นการได้ตระเวนหาชิมอาหารในพื้นที่นี่แหละ
อย่างรอบนี้ได้ลองข้าวปุ้นน้ำแจ่ว เป็นมื้อเช้า-- เมนูอะไรก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ คือมันเป็นอะไรที่อร่อยเลยล่ะ --
เอากะปิลงไปละลาย ๆ แล้วกินแอ้มกับผักสด..แปลกแฮะแต่อร่อย
และที่จะไม่พูดถึงคงไม่ได้เลย..แต่ไม่แนะนำพวกใจร้อนรอนานไม่ได้ เพราะอาหารร้านนี้จะออกช้าสักหน่อย --
(แต่มันอดไม่ได้จริงๆ นะป้าถ้านกอีก๋อยจะไม่ป่าวประกาศว่าอาหารร้านป้าน่ะโค-ตะ-ระ อร่อยเลย)
แนะนำให้ปักหมุดของอร่อย อ.ด่านซ้าย...ชื่อร้านเฉลยอยู่ในภาพสุดท้ายนะจ๊ะ
ปล. ให้ตายเถอะโรบิ้น ผักปลูกเองจ้า สด กรอบ กินแล้วสบายใจ๊สบายใจ
-- เปลี่ยนไปเอาดีทางรีวิวร้านอร่อยริมทางจะเข้าท่ากว่า..ว่ะซั่น --
สโลว์ไลฟ์ซะให้เข็ด ณ เชียงคาน (21-22 ม.ค.67)